เราผิดมากเลยหรอคะ

สวัสดีค่ะ ทุกคนเราชื่อหมวย นะคะ อายุ22 ปี วันนี้เรามีเรื่องจะมาปรึกษาและขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ
เรากำลังศึกษาปริญญาตรีอยู่ ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เรากำลังจะมีน้องค่ะ แต่เราไกล้จบปี4 แล้ว
เรื่องจะมีอยู่ว่าตอนที่เรารู้ว่าเรามีน้องเราเครียดมากเลยค่ะ เราบอกแฟนแฟนเราบอกมีก็เลี้ยงเขาให้ดี
แต่ไม่กล้าบอกทางบ้าน กลัวเขารับไม่ได้ แต่ในใจเราก็คิดว่าเรายังเรียนได้อีกอย่างเราจะจบแล้ว เขาคงเข้าใจ เราจึงตัดใจบอกป้าบอกแม่คำตอบที่ได้ คือเขาบอกให้เอาเด็กออก ประโยคแรกที่แม่พูดคือยอมบาปเพราะอาย เขาถึงขั้นจะพาเราไปทำแท้ง  แต่เราไม่ทำค่ะ เราบอกว่าเขาเกิดมาแล้วก็จะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด เรารู้นะคะว่าเขาผ่านอะไรมาก่อน เขาคงกลัวเราเลี้ยงไม่ได้ แต่เราเปนคนรักเด็กแล้วเลี้ยงหลานมาก็หลายคนไม่ต่างจากแม่ เรารู้ว่าอาจจะเหนื่อย แต่เราคิดว่าเราจะผ่านไปได้ เราพยายามบอกแม่บอกป้าว่าเราเรียนจบได้ แต่ผลที่ได้คือเขาบอกถ้าไม่เอาออกคือเขาตัดขาดจากเรา เราก็ไม่ทำค่ะ เราเก็บเขาไว้ เราคิดเสมอว่าการทำร้ายคนจะมาเกิดมันบาป และตัวเราเองอยากมีลูกอยู่แล้วเพียงเขามาผิดเวลาเท่านั้นเอง อยากทราบค่ะ ว่าเราทำผิดมากหรอคะ การที่เราเก็บคนๆนึงไว้ แล้วเราโดนตัดขาดจากครอบครัว ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังงัยดี ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ  ร้องไห้
ปล.เราทำงานส่งตัวเองเรียนมาตั้งแต่ปี1นะคะ แต่เขาบอกเราไม่เคยทำอะไรให้เขาภูมิใจเลยแต่เงินที่ทำงานเราส่งทางบ้านตลอดเราแค่มาพลาดมีตัวเล็กตอนนี้เราเหมือนคนนอกไปเลยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่