ข้อเสนอแนะ: รถบัสเหลืองสายดานัง-ฮอยอัน ขึ้นชื่อเรื่องโกงค่าโดยสาร แล้วจะจัดการยังไงดี?!

"Marble Mountain: รอยยิ้มกับการภาวนา"



ภูเขาแห่งนี้ทำให้รู้สึกว่าความศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่บางทีอาจจะเพียงเพราะพลังความเรียบง่ายอ่อนโยนและเปี่ยมไปด้วยศรัทธาของผู้อยู่อาศัยที่ฉายเปล่งรัศมีออกมาก็ได้..

แต่อยากขอเล่าเรื่องยิ้มดีกว่า..


Mable Mountainหรือภูเขาหินอ่อน อยู่ห่างจากเมืองดานังออกไปประมาณ10กม.

นั่งรถบัสจากตัวเมืองมาได้ เป็นรถบัสสีเหลือง นั่งจากตลาดหานจะง่ายที่สุด
แต่พี่ไปเจอตอนเดินออกจากโบสถ์คริสต์เเล้วเห็นขับผ่านมาจึงถามว่า"ฮอยอัน??"คือภูเขาอยุ่ระหว่างดานังกับฮอยอันน่ะ) เค้าพยักหน้าก็เลยขึ้นไป

ก็เจอป้ามหาภัยไงจะใครล่ะ!


จะให้พี่นั่งข้างหลัง..ไม่ดีกว่าค่ะ(พอดีอ่านรีวิวมา)..เลยไปนั่งหน้าสุดใกล้คนขับ..

เรารู้ว่าค่ารถ20000ดอง แต่นางมาเลย Thirty!(30000ดอง เวลาเค้านับเงินเค้าจะเลขตัดศูนย์ข้างหลังออกไป3ตัว เช่น สามหมื่นก็เรียกสามสิบ) และคนเวียดนามไม่พูดภาษาอังกฤษยกเว้นเรื่องเงิน😆😆..เราก็ส่งชื่อภูเขาเป็นภาษาเวียดนามให้เพราะจริงๆมันครึ่งทางเองไม่ควร20ด้วยซ้ำ(20คือจากดานังถึงฮอยอัน)..นางก็ยังThirty พี่เลยตัดสินใจจะส่งให้ผู้โดยสารเวียดนามช่วยยืนยันว่ากี่บาทกันแน่..นางคงกลัวอายที่กำลังจะโกง..เลยหยุด..โอเค..แล้วกระชากเงินไปแค่20000อย่างเสียฟอร์ม..(ตอนออกจากภูเขาจะไปฮอยอันก็มาเจออีกนะ55..คู่บุญ..คราวนี้จะเก็บ25เราบอกว่าถ้าไม่เอาชั้นจะลง..คุยกันภาษาท่าทาง..นางก็กระชากเงินไปแล้วทำมือว่าลงไปเลย..แต่เรายิ้มกว้างตลกนาง..แล้วก้นั่งร่วมกันไปจนถึงฮอยอัน😆)



พอมาถึงปากทางเข้าภูเขาก็เดินไปอีก100เมตรเพื่อซื้อตั๋วขึ้นภูเขา..กี่บาทจำไม่ได้ละแต่ไม่แพง(หลักสิบบาท)เมื่อเทียบกับเว้(หลักร้อยบาท)..เวียดนามดูเเลสถานที่สำคัญดีนะ..เค้าเลยเก็บแพง..แต่อย่าว่าเลยบ้านเราก็เก็บต่างชาติแพงนะ..





ภูเขานี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์คือวัดเวียดนามสายมหายานเหมือนพวกจีน,ญี่ปุ่น..
เป็นภูเขาหินอ่อน5ลูกที่เรียกชื่อต่างไปตามธาตุทั้งห้า(ดิน น้ำ ไม้ โลหะ ไฟ)



พอมาถึงวัดรู้สึกถึงความเย็นสบายและหนักแน่นของพลังหินอ่อน..
เดินขึ้นเหนื่อยเหมือนกันเพราะสูงชันแต่สวยมาก..
พอขึ้นไปถึงเดินชมวัดแป๊บนึงแล้วเลือกที่จะไปชมเจดีย์( Pagoda) ด้านซ้ายมือก่อน



ชอบมาก สงบมาก..

มันสงบจากวัดและพลังจากธรรมชาติคือภูเขาหินและต้นไม้ที่ร่มรื่นสูงใหญ่และเขียวชะอุ่ม..แม้จะมีนักท่องเที่ยวจอแจในระดับหนึ่ง..แต่ก็ยังรู้สึกสงบโดยตัวสถานที่เอง..(โชคดีมาวันธรรมดาที่คนไม่เยอะด้วย..ถ้าวันหยุดก็ต้องผจญกับทั้งคนเวียดนามที่มารับพลังศักดิ์สิทธิ์ด้วยความศรัทธาและคาราวานของนักท่องเที่ยวต่างชาติเพราะที่นี่คือMust Seeของดานัง)..

แต่โชคดีที่แบตหมด (เรามาถึงตอนสิบโมงซึ่งมะคืนนั่งรถไฟมาถึงดานังก็ไม่ได้ชาร์ตแบตทั้งคืน..รถไฟเวียดนามดีมาก..แต่คงไม่ได้เล่า..เพราะหาอ่านได้ทั่วไป)

ใช่..เราไม่ได้เลือกใช้คำผิดหรอกที่ใช้คำว่าโชคดี..

เพราะแบตหมดก็ต้องหาที่ชาร์ต..



ก็เดินมาเจอพระพุทธรูปองค์นี้พอดี..รู้สึกต้องตาตรึงใจมาก..

ก้มลงกราบและนั่งพักสักครู่(เหงื่อซกมาจากการปีนเขามาเจอที่เย็นกายเย็นใจพอดี)

เลยได้ยินเสียงคนจึงว่าน่าจะขอชาร์ตแบตเพราะเห็นมีปลั๊ก..เลยไปบอกใบ้คุยกันภาษาท่าทางจนเค้าตกลง(น่าจะเด็กวัด)

ชาร์ตแบตคงนานนั่งสมาธิรอดีกว่า..

ก็นั่งไป..คิดฟุ้งบ้าง..สงบบ้าง..มาอยู่กับลมหายใจบ้าง..ขึ้นๆลงๆ..แต่มีความสุข
จนได้ยินเสียงคนมาจัดแจงสิ่งของใกล้ๆเลยลืมตาขึ้นมา..ดูนาฬิกาผ่านไป30นาที..
(พระมาเตรียมตัวสวดมนต์น่ะ..เค้าสวดมนต์ตอนสิบโมงครึ่ง.อันนี้สังเกตเอา..หลายวัดล่ะ..แต่ไม่ได้ถามเหตุผล)

ก็นั่งมอง..เค้าคือพระหนุ่มเวียดนามในรูปนี่แหละ(น่าจะอายุ20ต้นๆ)..

เราก็นั่งมองพระพุทธรูปไปด้วยดูท่านทำหน้าที่ไปด้วย..

สักพักเค้าหันมา..

เจอกันก็ยิ้มเบิกบานทั้งคู่พอดี..มันบอกไม่ได้ว่าใครคือผู้ให้ใครคือผู้รับ(ใครยิ้มก่อน)
แต่ยิ้มนั้นสั่นสะเทือนเรามาก..

มันออกมาจากจิตที่เบิกบานของตัวเองและผู้ส่งยิ้มแบบที่เป็นธรรมชาติมาก..

รู้สึกดี สงบ และเบิกบานกว่าตอนนั่งสมาธิเมื่อกี้เป็นไหนๆ

ไม่ได้บอกว่าการนั่งสมาธิไม่ดีนะ

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่จิตสัมผัสแบบจริงๆแต่นิดหน่อยได้ว่ารอยยิ้มก็คือการภาวนารูปแบบหนึ่ง

มันน่าจะมีพลังมากและเป็นฐานให้จิตตื่นรู้ได้เหมือนกัน..


หลังจากนั้นก็รู้สึกเห็นความสำคัญของการยิ้มมากขึ้นและมันเตือนตัวเองได้บ่อยขึ้นให้ยิ้มง่ายๆ

จึงอยากชวนทุกคนให้ยิ้ม..ยิ้มเป็นการภาวนาที่น่าจะง่ายที่สุด..

ไม่ต้องนั่งให้เมื่อยหรือเดินให้เมื่อยด้วยซ้ำ..

ลงทุนง่ายๆ....ได้ความสุขมหาศาล


(25/09/18) #VietnamTrip #MarbleMountain #Danang

**วิธีเดินทาง
ผู้เขียนเลือกใช้รถโดยสารประจำทางตัวเมืองดานังถึงMarble Mountainระยะทางประมาณ10-11กม.โดยจุดจอดรถที่สังเกตง่ายคือตลาดหาน แต่บังเอิญออกจากโบสถ์คริสต์ทางไปตลาดหานแล้วมีรถประจำทางสีเหลือผ่านมาพอดีจึงขึ้นที่ป้ายรถเมล์หน้าโบสถ์คริสต์
1)เริ่มออกโบสถ์คริสต์ขึ้นรถเมล์สีเหลืองที่เขียนว่าฮอยอัน(ภูเขาหินอ่อนอยู่ระหว่างทางดานังไปฮอยอัน)ค่ารถคือ20000ดอง(30บาท)

*Tips
1)รถประจำทางสีเหลืองดานัง-ฮอยอันไม่มีการฉีกตั๋วและขึ้นชื่อในการโก่งราคา เพราะฉะนั้นผู้เขียนแนะนำให้ขึ้นรถแล้วเดินไปนั่งหน้าสุดคนขับและใกล้ที่ที่มีผู้โดยสารชาวเวียดนามนั่งอยู่ เวลากระเป๋ารถเมล์มาเก็บยื่นเงินให้เตรียมจำนวนพอดี ไม่งั้นเสี่ยงจะไม่ได้เงินทอน ยืนยันหนักแน่นในการจ่ายเงิน ถ้ากระเป๋าทู่ซี้ให้เอาภาษาเวียดนามจากTip2)หันไปถามผู้โดยสารท้องถิ่น หรือขู่จะลงรถเพื่อรอคันอื่น หากไม่สำเร็จทั้งสองก็ใช้วิจารณญาณว่าจะลงจริงหรือจะยอมจ่ายแพง😆😆
2)ในการท่องเที่ยวเวียดนามโดยเฉพาะใช้บริการรถท้องถิ่นควรเตรียมตัวถ่ายรูปภาษาเวียดนามโดยโปรแกรมgoogle translateในสถานที่ที่คุณจะไปเป็นภาษาเวียดนามและยื่นให้คนท้องถิ่นอ่าน ในกรณีที่ต้องการความช่วยเหลือ

ฝากเพจท่องเที่ยวน้องใหม่ด้วยจ้า

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=769128776761114&id=765684477105544

Blogger:

http://www.mindfultravelthailand.com/2018/09/marble-mountain.html?m=1