คุยกับคนดังใน รร

คือเราแอบชอบพี่คนนึงอยู่แบบปลื้มๆตอนนั้นเรายังเป็นลูกเป็ดขี้เหร่อยู่เลย เป็นคนบ้งแล้ว ตอนนั้นเราสตั้นมากเลย เราก้เลยไปแอดพี่คนนั้น ฟอลไอจีไปด้วย แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่รับเรา ตอนนั้นหัวร้อนมากเสียความรุ้สึก เราก้เลยไปโวยวายกับพี่เอ็มว่า น้องคงไม่ฉลาดแล้วแหละ เขาขึ้นหัวแล้ว พี่มาหลอกหนูทำไม หนูเป็นคนมีความรุ้สึกคิดยังงัยมาหลอกคุยกับหนู ทำแบบนี้แล้วมันได้อะไรหรอ พี่เค้าก้อธืบายกับเรานะ เวลาเราโกรธมากๆเราจะสั่น มือจะควบคุมไม่ได้สั่นไม่หยุดจนกว่าจะเลิกจับมือถือ ตอนนั้นทั้งน้ำตา ทั้งมือสั่นมาเต็มมาก เราตัดสินใจไปจากพี่เค้า พี่เค้าก้ไปโพสในสตอรี่ง้อเรา แล้วก้พิมข้อความมายาวมากติดๆกันหลายอัน ว่าไม่ได้จะหลอกผมคงเถีบงคนที่รุ้เรื่องผมดีกว่าผมไม่ได้หลอกผมไม่ได้หลอกคุณ ถ้าผมจะหลอกผมทำนานแล้วผมไม่มีไรจะแก้ตัวเรื่องน้องคนนั้น อีกประโยคนึงเป็นประโยคที่ทำให้เราเปลี่ยนใจคือพี่เค้าบอกว่า เราจะหาคนดีๆไม่ได้เลย ถ้าเรายังโลกสวยกับการคุยคนเดียวอยู่ พี่ไม่รุ้หรอกว่าเค้าไปบอกน้องว่ายังงัย  แต่น้องต้องฟังพี่นะครับบางเรื่องมันอาจจริงบางเรื่องมันอาจไม่จริงเค้าอาจใส่ไฟพี่ให้น้องเลิกคุยเพื่อเค้าอาจจะเปิดทางให้เพื่อนของเค้าได้คุยกับพี่ก้ได้ แต่ถ้าน้องยืนยันที่จะไปอยู่ในขณะที่พี่อธิบายไปแล้ว พี่ก้ขอให้น้องโชคดี แต่พี่ก้อยากจะบอกน้องนะว่าถ้าพี่ไม่ชอบใครจริงๆพี่ก้ไม่ทักเค้าไปหรอกเพราะปกติแค่พี่ไปกดรักเลยเค้าก้ทักมาแล้ว อีกอย่างน้องก้รู้ว่าพี่ทำอะไรนิดหน่อยคนคุยก้มาแล้วแต่พี่ไม่ทำคุยกับน้องเกือบทั้งวันมาเป็นเดือนๆ น้องก้คิดเอาถ้าน้องคิดว่าพี่แก้ตัวเหตุผลไม่เข้าท่า พี่ก้ขอให้น้องโชคดี แน่นอนเรานั่งคิด1ชม เราตัดสินใจที่จะอยู่ ผู้หญิงคนนั้นของพี่เอ็มมเค้ามาขอคุยกับเรามาร้องไห้ให้เราฟังถามเราว่าเราจะอยู่หรือจะไปถ้าเราไปเค้าจะอยู่ ตอนนั้นเราคิดแค่ว่ามาใกล้ขนาดนี้แล้วเราจะไม่หลีกทางเด็ดขาด เราสู้ เราเลยตอบไปว่าเราจะอยู่ผู้หญิงคนนี้พอได้ยินเราตอบเค้าก้เปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเสียงที่โหดร้าย แล้วถามเราใหม่เราก้ตอบไปแบบเดิมเค้าก้วางสาย เราคิดว่าคงไม่มีอะไรแล้วเพราะก้คุยแบบมิตร เราก้คุยกับพี่เอ็มมาเรื่อยๆจนกระทั่งสอบปลายภาคังร้องไห้เพราะเค้าอีกหลายครั้งแต่เราก้เลือเค้าอยู่ดี เราคิดแค่ว่าเร ื่องมันยังไม่เกิดรีบกอบโกยความรุ้สึกที่มันดีต่อใจไปดีกว่าถ้ามันถึงวันนั้นขึ้นมาจริงๆความรุ้สึกที่ดีต่อใจของเรามันน่าจะช่วยลดไม่ใหเราร้องหนักน่าจะเยียวยาเราได้ไม่มากก้น้อย มันก้ดีจริงๆแบบที่เราคิดไว้ แต่พี่เอฟก้กลับมานางมาหาเรื่องเรา ถึงขั้นจะตบเรา ตอนนั้นเราอยู่กับเพื่อน เราพยายามไม่สนใจนางนางก้ยั่วเรายุ่วจนเพื่อนเราตะบะแตก แต่เราจับมือเพื่อนแล้วบอกเพื่อนว่าอย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือมันไม่คุ้มนะ เรากับเค้ามันต่างกันไปเค้าอาจตบคนเพราะหมั่นไส้แล้วพร้อมจะขึ้นห้องปกครองพร้อมเป็นที่นินทา เพราะคนพวกนี้คิดว่าเรื่องแบบนี้เป็นนเรื่องธรรมดา แต่สำหรับพวกเรามันไม่ใช่เราอยู่ในสังคมอีกแบบนึง เราไม่เคยมีเรื่องเสีย เราเป็น นร มีการศึกษาคิดซะว่าคนมีการศึกษาไม่ทำไรต่ำช้าแบบนี้หรอก  กูขอนะอย่ามีเรื่องกับคนพวกนี้เลยเฉยๆเค้าไว้คนที่นิ่งที่สุดคือคนที่ชนะเชื่อกูป่ะ แล้วคนที่ยั่วมันจะแพ้ไปเอง ถ้าเล่นตามเกมมัน มันจะได้ใจ ถ้าอยากชนะต้องเดินออกจากตรงนี้ไปแบบนิ่งๆแล้วเดินสวยๆยิ้มแบบเป็นมิตร ท่องไว้ อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ตกเย็นผูหญิงคนนั้นก้ไปฟ้องใส่ร้ายว่าเราไปรังแกนางพอเรารุ้เรื่องนี้เราอยากจะยกรางวัลให้เลยนี้มันยุคในแล้วถึงจะมาเล่นบทโสรยา แล้วให้เราเป็นตัวร้ายยยยยย เราก้เล่นะเราก้บอกไปว่า อ่อคะ หนูทำแต่พี่เอ็มไม่เชื่อเพราะเค้ารุ้จักเราดี เราควรจะรับมือกับนางคนนี้ยังงัย ทุกคนที่มาอ่านอาจจะคิดว่ามันน้ำเน่า แต่มันคือเรื่องจริงไม่ใช่นิยายนะจ๊ะ ให้กำลังใจเราที ณ ปัจจุบันนี้เราก้คุยกับพี่เอ็มอยู่