ฉันควรเป็นเพื่อนแบบไหน?

คือเรามีเพื่อนคนนึง เราสนิทกันมาก แต่พอหลังๆเราทะเลาะกันบ่อย เวลาทะเลาะกัน เรามักจะเป็นคนเริ่มเสมอ เราให้ชื่อเพื่อนว่า เอน่ะ เออ่ะเป็นที่รักของทุกคนเลย แต่เราอ่ะ ไม่ใช่ที่รักของใครๆ ไม่มีใครเป็นเพื่อนจริงๆจังๆกับเราเท่าเอ เรากับเออ่ะต่างกันมากเลยน่ะ เราอ่ะเป็นคนขี้หวง ขี้น้อยใจ โกรธง่าย ไม่ค่อยมีน้ำใจกับเพื่อนคนอื่น เราเป็นคนอคติกับใครแล้วคืออคติเลย แค้นแล้วแค้นเลย เวลามีความลับอะไรแบบนี้เราจะบอกแค่เอ และบอกเอก่อนเสมอ เราไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นรู้เราไม่ต้องการให้คนอื่นมายุ่งอ่ะอ่ะ เราหวงเพื่อนของเรามากน่ะเรากลัวใครจะมาแย่ง เรากลัวเราจะไม่มีเพื่อน แต่เออ่ะเป็นคน ยอมคน ใครว่าไงก็ว่าตาม ไม่กล้าปฏิเสธ มีน้ำใจตลอด ถึงจะทำให้ตัวเองลำบากก็ยังจะช่วย เราน้อยใจเอตลอดที่เอไปแคร์เพื่อนคนอื่นมากกว่า จะเรียกว่าแคร์ไหม คงไม่ต้องเรียกว่าให้ความสนใจคนคนนั้นมากเกินไป มีครั้งนึงเอทะเลาะกับเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมากกและสนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นแต่พอขึ้นม.ปลายมาก็ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เลยทำให้ความสนิทนั้นเพิ่มมากขึ้นก็ได้แต่เราไม่รู้ เราให้ความสำคัญกับเอเป็นคนแรกเสมอ เราให้ความสำคัญกับเพื่อนคนนี้เสมอ แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ใช่คนสำคัญคนแรกของเค้าเรย เราทะเลาะกันเรื่องที่เอไปสนิทกับเพื่อนคนนั้นมากกว่า เราเห็นแล้วเรารู้สึกว่า เราไม่สำคัญ แบบไม่ต้องมีเราเข้าไป เราไม่ควรเข้าไป เราเลยโกรธโดยการไม่พูดด้วย ตอนแรกที่ทะเลาะกัน เค้าพยายามง้อเราน่ะ เอก็ถามเราว่าเป็นไร เราก็บอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไร ขอเวลาเราหน่อยเดี่ยวเราก็ดีขึ้นเอง แต่พอหลังๆเค้าก็เริ่มไม่สนใจขึ้นเรื่อยๆ เราไม่พยามไม่คิด พยามบอกตัวเองว่า  คิดมาก คิดไปเอง เราทะเลาะกันแบบนี้บ่อยๆ จนตอนนี้เราไม่รู้ว่า เราทะเลาะกันเรื่องอะไรกันแน่ เรารู้สึกว่ามันเริ่มอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ มันเริ่มไม่ใช่ที่ของเรา เราพยายามถามจากปากแล้วแต่เค้าไม่พูดออกมาว่าเป็นอะไร เราคงแค่หวงเพื่อนมากไปเลยทำให้เราเสียเพื่อน เรามันบ้าเองอ่ะ ที่ทำตัวไร้สาระแบบนี้เราไม่ควรมีเพื่อนว่ะ  เราควรเป็นเพื่อนแบบไหนสำหรับเค้าดี?