เราควรทำยังไงดี?

เรื่องกลัวที่จะร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม
่ แล้วแอบไปร้องไห้ในห้อง
เรื่องนี้ควรแก้ไขครับ
ควรร้องไห้ให้พ่อแม่เห็นเลย
ร้องตั้งแต่ตอนที่เขาด่าหนูเลย
เพราะพ่อแม่จะได้รู้ว่า เขาทำให้หนูเสียใจ
พ่อแม่อาจจะลดการด่าหนูให้น้อยลง
แต่การที่หนู ทำเฉยๆต่อหน้าพ่อแม่ พ่อแม่อาจจะมองว่า ด่าหนูไปหนูก็ไม่สนใจ หรือด่าไปหนูก็ไม่เป็นอะไร เขาก็เลยด่าเรื่อยๆ
และไม่ต้องกลัวว่าพ่อจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น เพราะถ้าพ่อแม่เอาไปบอกคนอื่นแสดงว่าเขากำลังประจานตัวเองอยู่ ว่า เขาด่าลูกจนร้องห่มร้องไห้
ซึ่งถ้าเป็นพ่อแม่ที่ดีเขาไม่ทำแบบนี้ครับ ดังนั้นเขาน่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นมากกว่า
เพราะคนอื่นเขาไม่ได้จะนินทาหนูนะครับ แต่จะนินทาพ่อแม่หนู

หนูยังโชคดีนะครับที่มีทั้งพ่อมีทั้งแม่
เด็กบางคนไม่มีพ่อ เด็กบางคนไม่มีแม่ บางครอบครัวพ่อแม่เมากลับบ้านทั้งด่าทั้งตีลูก
เด็กบางคนอยากเรียนแต่ไม่มีใครส่งให้เรียน
เด็กบางคนต้องไปนั่งเป็นขอทาน
หนูโชคดีกว่าหลายๆคนแล้วครับ
แต่ชีวิตคนเราไม่ได้เจอแต่สิ่งที่ชอบไปซะทุกอย่าง
มีเรื่องที่ไม่ชอบที่ต้องเจอ อยู่เรื่อยๆ
ซึ่งเราก็ต้องทำใจยอมรับ

เวลาพ่อแม่ด่า ถ้าเป็นเรื่องที่มีสาระ
ก็มาทบทวนเพื่อปรับปรุงตัวเองให้ดี
ถ้าเป็นเรื่องที่ไร้สาระ ก็ฟังหูซ้ายทะลุหูขวาไป อย่ามาคิด คิดไปก็ปวดหัว คิดไปก็เครียด คิดไปก็เศร้า แล้วจะเอามาคิดไปทำไมใช่ไหม ฟังผ่านๆไป อย่าเอามาใส่ใจ อย่าใจไปแบก เมื่อแบกเราก็จะหนัก ถ้าไม่แบก หนูก็จะสบาย

เวลาเครียด ก็หากิจกรรมแก้เครียดเช่น ดูคลิปตลกๆ ฟังเพลงสนุกๆเป็นต้น

สมมุติว่าหนูมีอายุ80กว่าจะตาย
หนูทนอยู่กับพ่อแม่ จนจบ ม.6
พอหนูจบ ม.6 ถ้าต่อปริญญาตรี ก็น่าจะได้อยู่หอพัก ก็ไม่ต้องอยู่กับพ่อแม่แล้ว
หรือจบ ม.6 ไปลงเรียน ม.รามคำแหง ไม่ต้องเข้าเรียน อ่านหนังสือไปสอบได้
สามารถทำงานไปด้วยได้ แต่ต้องถามว่าสามารถลาสอบได้ไหม หลายบริษัทให้ลาสอบได้
เรียนจบแล้ว ก็ไปหางานทำที่ไม่อยู่กับบ้าน หนูก็จะสบาย
ยังมีชีวิตสบายๆอยู่ได้อีกหลายสิบปี
ถ้ารีบตายตอนนี้ จะพลาดความสุขที่รออยู่ในอนาคตนะครับ

ชาติก่อนหนูเคยอาจจะไปทำกรรมไม่ดีกับพ่อ และแม่ไว้ ชาตินี้เลยต้องมารับกรรมคืน ก็คิดซะว่าเป็นการชดใช้กรรมก็แล้วกัน
อดทนหน่อยครับ จบ ม.6 ก็จะสบายแล้ว