อยากเจอเธอนะ แต่ไม่ค่อยอยากให้เธอเจอเรา

เลิกกันแล้ว ก็ยังอยากจะรู้ว่าเขาไปนัยมานัย แล้วก็พยายามไปอยู่ใกล้ๆเขา   หรือเดินผ่านเขา แต่ไม่กล้าทักทาย ไม่กล้าเข้าไปใกล้  เพราะยังรักและคิดถึงเขาอยู่  มันทำใจลำบาก  เลิกกันม

เกิดอารมณ์อยากร้องไห้ เหงาๆ เศร้าๆ พาคิดถึงเรื่องในอดีต ที่จริงอดีตกับปัจจุบันก็ไม่ต่างกันมาก แต่ตอนนี้มีลูกเป็นเพื่อน เฮ่อ...ลูกหลับ ร้องไห้กันดีกว่า

เขาไม่อายกันหรือ .... เห็นข้อความบางข้อความแล้ว ไปดู Profile บางทีก็ "ตกใจ" ทำไมเค้ากล้าแซว หรือกล้าทักอะไร แบบนั้นไปใน ACC. คนที่เขาหน้าตาดีและ Profile ดี ................. อย่างน้อยก็น่าจ

จบลงสักทีกับปัญหาเป็นเดือนที่เเก้ไม่ได้ ไปต่อก็คงยากต่างคนต่างทัศนคติความคิดไม่ตรงกัน ( หรือเขามีคนอื่นก็ยังไม่สามารถรู้ได้ ) ทรมานมากๆ เเต่มันก็เกิดขึ้นเเล้ว ยังร้องไห้เสียใจ ยังไม่กล้าเปิดเพลงที่เค

เปิดตัวคนที่คุยอยู่ให้พี่ที่ทำงานดู อีกสองวันโดนเทแบบหายไปไม่ลาเลยย เศร้าใจมาก เจ็บหนัก ขอวิธีทำใจ

เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เคยคบผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อหลายปีมาแล้ว ช่วงนั้นเรียนอยู่ชั้น ปวช. เราคบกัน สามปี และวันนึงผมได้ทิ้งเธอไปด้วยเหตุผลที่ว่าผมมีคนอื่น ผมเห็นเธอเศร้ามาก เธอบอกเธอเกลียดผม เธอบอกเธอไม่อ

เจ็บจากอะไรกันมาบ้างคะ แล้วทำยังไงถึงจะออกจากอารมณ์ตรงนั้น แต่ละคนใช้เวลาทำใจนานแค่ไหนคะ

คิดถึงเธอมากนะคิดถึงตลอดเวลา เลยแหละ..รู้ไหม..แต่ก็คงทำได้แค่…คิดถึงเท่านั้น..รู้ว่าเธอไม่ได้รัก..ไม่สนใจ..ไม่ได้แคร์อะไรเลยอยู่แล้ว..อย่างน้อยก็ได้บอกเธอและเธอก็ได้รู้ว่าเราชอบเธอ..คนบางคนเกิด

สักวันฉันจะดีขึ้น ประโยคที่ฉันบอกกับตัวเองทุกวัน ทำไมคุณต้องทำร้ายกันด้วย.... คำถามที่วนซ้ำอยู่ไหนหัวเป็นร้อยๆรอบ ความรักที่ไม่สามารถปริปากพูดว่ารักให้กันได้เลย สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ สุกัญญา ยอดนภา อ