อยากเจอเธอนะ แต่ไม่ค่อยอยากให้เธอเจอเรา

เกิดอารมณ์อยากร้องไห้ เหงาๆ เศร้าๆ พาคิดถึงเรื่องในอดีต ที่จริงอดีตกับปัจจุบันก็ไม่ต่างกันมาก แต่ตอนนี้มีลูกเป็นเพื่อน เฮ่อ...ลูกหลับ ร้องไห้กันดีกว่า

เลิกกันแล้ว ก็ยังอยากจะรู้ว่าเขาไปนัยมานัย แล้วก็พยายามไปอยู่ใกล้ๆเขา   หรือเดินผ่านเขา แต่ไม่กล้าทักทาย ไม่กล้าเข้าไปใกล้  เพราะยังรักและคิดถึงเขาอยู่  มันทำใจลำบาก  เลิกกันม

จบลงสักทีกับปัญหาเป็นเดือนที่เเก้ไม่ได้ ไปต่อก็คงยากต่างคนต่างทัศนคติความคิดไม่ตรงกัน ( หรือเขามีคนอื่นก็ยังไม่สามารถรู้ได้ ) ทรมานมากๆ เเต่มันก็เกิดขึ้นเเล้ว ยังร้องไห้เสียใจ ยังไม่กล้าเปิดเพลงที่เค

เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เคยคบผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อหลายปีมาแล้ว ช่วงนั้นเรียนอยู่ชั้น ปวช. เราคบกัน สามปี และวันนึงผมได้ทิ้งเธอไปด้วยเหตุผลที่ว่าผมมีคนอื่น ผมเห็นเธอเศร้ามาก เธอบอกเธอเกลียดผม เธอบอกเธอไม่อ

ที่ผ่านมาเธอทำอะไรอยู่หรอทำไมต้องมาทำดีในตอนที่เราไม่ต้องการเธอเเล้วเธอคอยเยียบย่ำหังใจของเราเสมอเเต่เห็นบางครั้งที่เธอดูฝืนที่จะทำอะไรให้ดูเหมือนเธอจะดีขึ้นเเต่เธอยังคือเธอในตอนที่ทำร้ายเรา ด่าว่าเรา

รับฟังทีนะคะตามชื่อเลยค่ะเราลืมเขาไม่ได้จริงๆไม่ได้อยากลืมค่ะแต่ไม่อยากคิดถึงเราทำอะไรก็คิดถึงแต่เค้าหลับเพื่อคิดว่าจะเลิกคิดถึงได้แต่ก็ดันฝันถึงเค้าแต่เค้าไม่ได้สนใจเราและไม่ได้ชอบเราแล้วเลยสักนิดนึง

8ปีสำหรับลูกชายคบกับแฟนไม่โทษใครอยู่ด้วยกันมีแต่ทะเลาะกันเลิกตอนนี้ดีกว่ามีลูกด้วยกันลูกเราไม่ปรับตัวใครจะทนไหวถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยเค้าเราเห็นลูกเศร้าใจเราก้อเศร้าไปด้วยคนเป็นแม่อะเนอะรอลูกทำใจและก

ดวงเนตรคิดถึงวิถีชีวิตที่นี่เพลิน ไม่นานก็จวนถึงหอพัก  ใกล้หอพักมีอาคารแบ่งเป็นห้องเดี่ยวสำหรับผู้สูงอายุที่อยู่คนเดียว ภายในตกแต่งไว้น่า อยู่ มีเครื่องใช้ครบ ทั้งไมโครเวฟ ตู้เย็น ห้องครัว และ ที

แรกๆผมยังไม่เปิดใจอะไรมากมาย ด้วยความที่ผมเป็นคนชัดเจนมั้ง แล้วตัวเขาก็อยากรู้อะไรในตัวผมด้วยแหละ เขาบอกว่ายังไม่รู้จักอะไรในตัวผมมาก เขาชอบฟังว่าผมคิดถึงเขา เขาอยากรู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตผม ผมก็เล่าให้