เคยเป็นมั้ย? รู้สึกว่าไม่เหลือใคร

วันนี้อยากจะมาเล่าเเละขอคำเเนะนำจากพี่ๆเพื่อนๆ เราอยู่มัธยม ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่เหลือเพื่อนเลย เราเล่าเลยล้ะกัน เราเริ่มรู้สึกว่าเพื่อนไม่อยากอยู่กับเรา เเต่จริงๆเราก็คงคิดไปเองเเหละ ปกติเรานิสัยดีมาก มีอะไรเราก็เเบ่งปัน ช่วยสอนการบ้าน,ติวข้อสอบเพื่อน เเต่มันจะมีเพื่อนคนนึง เวลาเห็นเราหัวเราะหรือคุยกับเพื่อน เขาก็จะพูดประมาณว่า เอาไปเลย (เหมือนหวงเพื่อน) เรางงมาก เรารู้ว่าเขาเกลียดเราเเน่ๆ เเล้วคงจะเล่าเรื่องเรามห้คนอื่นฟัง จนคนอื่นก็ไม่กล้ามายุ่ง กลัวเขาจะถูกเกลียดเหมือนเรา เพื่อนคนที่เราเล่า เขาทำตัวใหญ่ ไม่พอใจไรก็จะงอนเเล้วก็เเขวะ เราก็เคยด่าไปบ้างเเล้ว เเต่เขาก็ไม่เลิกเเขวะซักที เรารู้สึกเหนื่อยมากๆ เราอยากย้ายโรงเรียน เราเคยเล่าเรื่องนี้ให้ที่บ้านฟัง เเต่เขาก็บอกว่าให้อดทนไม่ต้องไปสนใจคำพูดคนอื่น เราไม่รู้จะทำยังไง เราทำไม่ได้จริงๆไม่รู้ทำไม บางทีเราเล่าหรือปรึกษาคนที่ไว้ใจฟัง เขากลับไปเล่าให้เพื่อนคนนั้นฟัง เราเฟลมากที่อุตส่าห์ไว้ใจเเต่ทำไมทำกับเราอย่างงี้ เเต่เพื่อนที่เราไม่เล่าให้ฟัง เราก็รู้เเหละว่าเขาก็คงรู้สึกผิดเหมือนกัน เพราะเขาก็เป็นดีคิดได้ เราพูดให้กำลังใจคนอื่นไปเยอะ เเต่เราให้กำลังใจตัวเองไม่ได้ เรารู้สึกว่าทำไมเราเลิกคิดถึงคำด่าหรือคำนินทาพวกนั้นไม่ได้ซักที

เพื่อนๆเคยเป็นเเบบนี้มั้ย เเล้วเพื่อนๆผ่านมากันได้ยังไงคะ (ห้องเรามีเเค่20คนเอง ถ้าให้ย้ายไปอยู่กลุ่มอื่นก็คงยาก เพราะปกติก็สนิทด้วยกันหมด)