เรื่องมีอยู่ว่าเราได้คุยกับคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยเห็นตัวจริงๆของเขาสักครั้งเลย ทีแรกเขาก็ทักเรามาก่อนผ่านทางไอจีก็คุยกันผ่านทางวิดีโอทางแชทและไลน์จะบอกว่าตอนนั้นเรากับเขาอยู่คนละโซนกันเลยเราอยู่ประเทศเกาหลีส่วนเขาอยู่เมืองไทย ตอนนั้นที่เขาทักเรามาเรากลับไทยพอดีแต่พึ่งเริ่มคุยกันเขานัดเจอเราแต่เรายังไม่พร้อมเพราะยังไม่รู้จักเขาดีพอ......จนเรากลับมาทีเมืองเกาอีกครั้งเพื่อทำธุระและเรียนหนังสืเราเขียนจดหมายฉบับหนึ่งหาเขาเผื่อว่าเขาจะได้นึกถึงเราบ้างณตอนนั้น เราเชื่อใจเขานะว่าเขาจะรอเราได้ว่าเขาจะทำเพื่อเราได้จนผ่านมาใกล้เข้าเดือนเมษาเรานัดกันไว้วางแผนปเที่ยวกันเขาก็ซื้อชุดคู่ให้เราไว้เที่ยวด้วยกันตอนสงกรานต์แต่อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นกับเราชะก่อนเราเป็นคนที่อ่อนแอ่มากเราเกิดลื่นล้มหัวฟาดเลยต้อง เข้า ร.พ. เลยพลาดนัดอีกครั้งเราก็รู้สึกผิดนะที่พลาดนัดเขามาหลายทีละ......แต่เขาก็บอกไม่เป็นไรเราก็เลยคุยกันผ่านวิดีโอและแชทมาเรื่อยๆจนได้ 9 เดือนเวลาเขาไปไหนเขารายงานบอกเราตลอดเราก็ให้เขาไปถ่ายรูปมาบอกตลอดๆแต่ช่วงหลังๆมา เขาเริ่มเปลี่ยนไปมากทั้งๆที่เราทำทุกอย่างเพื่อเขา เราเก็บเงินทำงานเพื่อยอมแรกกับเงินซื้อตั๋วกลับไทยเหนื่อยแต่อดทนเพื่อคนๆหนึ่งเราก้ไม่รู้เราทำเพื่ออะไรช่วงหลังๆมาเขาเริ่มตะคอกใส่เราเริ่มด่าว่าบางทีอยู่ดีก็โมโหโกรธเฉยทั้งที่ไม่ได้ทำไรผิดบางทีก็ขึ้นกูใส่เราทั้งๆที่ไม่เคยเจอกันแต่เขากับขึ้นคำว่าอีใส่เรา เราไม่เคยทำอะไรหรือด่าเขาเป็นคำไม่สุภาพเราพูดดีกับเขาตลอด......จนมารู้วันหนึ่งว่าเขาแอบไปคุยไปเที่ยวอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่งเรานึกในใจก็อย่าให้เป็นแบบนั้นแต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันบอกว่าเขาไปกับผู้หญิงคนนั้น เราก็เลยขอเดินออกจากเขามาด้วยคำว่าห่างกันเราคิดดีที่สุดละเพราะว่าเสียน้ำตาบ่อยมากบางครั้งถึงกับไมเกรนขึ้น บางทีการทำทุกอย่างเพื่อคนๆหนึ่งแต่เขากลับไม่เห็นค่าเราอดทนรอเก็บเงินกะจะให้เขาเป็นคนสุดท้ายเพราะเราก็โตแล้วไม่อยากคบใครเล่นๆเราก็เจ็บมาเยอะเหมือนกันได้แต่คิดในใจถ้าเขาจะไปก็ปล่อยให้เขาไปบางทีเขาอาจรอเราไม่ไหวแล้ว ทุกอย่างที่เราฝันไหวสุดท้ายก็ล้มอยู่ดี การห่างไกลแทนที่มันจะทำให้เรารักกันเพิ่มขึ้นแต่มันกลับลดลงเรื่อยๆจนไม่เหลือเขาบล็อคทุกสิ่งทุกอย่างเราทั้งไอจีไลน์ข้อความเฟส ยกเว้นแต่เฟสที่ยังอยู่ #เสียใจมากแต่ทำได้แค่ให้เขาไปเริ่มกับคนที่เขาได้อยู่ด้วยใช้ชวิตแบบคู่ปกติ ที่เที่ยวด้วยกันไปไหนด้วยกันตลอดเรามันห่างไกลจากเขา
ความห่างไกลทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงจริงหรอ?