งานแต่งของ อังกอร์ กับ ผู้กองกาญจ์ เป็นงานแต่งที่อิ่มเอมที่สุดตั้งแต่เคยดูละครมา

ไม่หวานไป ไม่ห้วนไป ไม่ต้องบิ๊วด์ด้วยคำพูดใดๆ ไม่ต้องไทด์อินเข้าชื่อละคร มีแค่ดนตรีประกอบ เพราะทั้งเรื่องผู้กองกับอังกอร์ได้ทำให้เห็นแล้วว่ารักกันมากชนิดที่ตายแทนกันได้ ผ่านช่วงเวลาที่ไม่ใช่แค่ลำบาก แต่เป็นความทรหดเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย พอมาถึงฉากงานแต่งเลยรู้สึกยินดีกับตัวละครมีความสุขร่วมไปด้วย ชอบรอยยิ้มของทุกคนที่มาเข้าฉาก รู้สึกทุกคนมีความสุขกันมากจริงๆ โดยเฉพาะนางเอก ทำให้เรารู้สึกยินดีในรอยยิ้มของเธอ และนับจากนี้ชีวิตของเธอก็กลับมามีความสุขได้อีกครั้ง ส่วนจขกท.ก็เซงต่อไปเพราะไม่มีอังกอร์ให้ดูอีกแล้ว