เริ่มต้นตอนท้องได้ห้าเดือนเราพักอาศัยอยู่บ้านน้าแฟนเพราะบ้านแฟนไกลจากที่ทำงาน
ตอนท้องได้ห้าเดือนพี่ชายแฟนก็มาปรึกษาเรื่องแฟนกับเราเพราะพี่ชายติดต่อกับแฟนไม่ได้เลยให้เราช่วยติดต่อให้เพราะเรารู้จักกับแฟนพี่ชายเราก็ช่วยเขาทุกครั้งที่ผ่านมาจนมีวันหนึ่งพี่ชายผูกคอตายที่ห้องนอนคนที่เจอศพคนแรกคือแม่พี่ชายเราเจอคนที่สองเราตกใจจนร้องให้เราเพิ่งเคยเจอครั้งแรกคนผูกคอตาย(ที่วิ่งไปดูเพราะแม่พี่ชายตะโกนลั่นชื่อพี่ชายเลยวิ่งไปดูไม่คิดว่าพี่ชายจะผูกคอตายจริงๆ)
หลังจากพี่ชายตายคืนที่สองประมาณตีสองเพราะเราท้องห้าเดือนกว่าชอบปวดฉี่ตอนดึกๆด้วยเราเลยเปิดประตู่มาเข้าห้องน้ำได้กลิ่นศพเหม็นมาก(ที่รู้กลิ่นศพเพราะตอนพ่อเสียเราได้เฝ้าพ่อสามคืนเลยรู้กลิ่นศพเหม็นเป็นแบบไหน)
หลังจากพี่ชายตายเราได้กลิ่นศพ และกลิ่นธูปที่พี่ชายบูชาของดำ(ของดำที่พี่ชายบูชาคือ เด็กที่คนอื่นทำแท้งแล้วเอามาทำกุมาร เอาดินป่าช้า เอาเส้นผมคนตาย เอากระดูกคนตายไม่มีญาติมาทำเครื่องราง อื่นๆอีกมากมายที่เป็นสายดำ)
หลังจากพี่ชายตายไปแล้วเขาก็เข้าฝันบ่อยมากจนเราเริ่มกลัวเพราะตอนนั้นยังท้องอยู่ห้าเดือนกว่า มีอยู่คืนหนึ่งฝันว่าท้องเรามีรอยกรีดเองแล้วลูกเราออกมาเรารีบอุ้มลูกไว้ เล่าให้ใครๆฟันก็มีแต่คนบอกแค่คิดมากคงไม่มีอะไรหรอก เราก็พยายามคิดว่าคงไม่มีอะไรจริงๆหรอก
จนล่าสุดก่อนจะถึงกำหนดคลอดสามเดือนพี่ชายเข้าฝันอีกครั้ง
พี่ชายมาเข้าฝัน30-12-2017
พี่ชายเดินมาบอกว่าให้คอยดูไว้ปีหน้าคือ(2018)พี่ชายจะทำเรื่องหนึ่งเราถามเรื่องอะไรพี่ชายบอกให้คอยดูไว้ถึงเวลาก็จะรู้เอง
หมอนัดผ่าคลอด30-3-2018
แต่วันที่29-3-2018พี่ชายคนที่สองคือน้องชายแท้ๆของคนที่ผูกคอตายโดนโกงเงินทางโทรศัพท์ห้าแสนกว่า
วันที่30-3-2018ตอนเช้าหมอนัดผ่าคลอดลูกชาย หลังจากผ่าออกมาได้แค่สามชม.หมอรีบมาบอกต้องส่งไปโรงบาลอีกเพราะลูกชายหัวใจเต้นช้าลงเรื่อยๆจนถึง60%แล้วต่ำกว่านี้โอกาสรอดยาก(โรงบาลที่ผ่าคลอดคือ โรงบาลเอกชนใหญ่แห่งหนึ่งของ ประเทศมาเลเซีย)
อยากไปหาลูกอีกโรงบาลแค่หมอห้ามไม่ให้ไปเพราะเพิ่งผ่า เราเริ่มฝึกเดินวันแรกที่ห้องพักฟื้นทั้งๆที่เจ็บแผลผ่ามาแต่โกหกคนรอบข้างว่าไม่เจ็บกลัวบอกว่าเจ็บแล้วเขาไม่ให้ไปหาลูก อดทนเดินและอดทนพอวันที่สามออกจากโรงบาลเอกชนไปโรงบาลรัฐรีบไปหาลูกเห็นหน้าลูกครั้งแรกร้องให้ใจจะขาดสงสารลูกลูกอยู่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่งของมาเลเซียเราขอย้ายไปที่เอกชนแต่หมอไม่ให้ย้ายพูดดีๆก็แล้วพอวันที่ห้าจู่ๆลูกอาการแย่มากมีพวกหมอพยาบาลมาล้อมตัวลูกและใส่ท่อทั้งจมูกทั้งปากหัวก็พันผ้าขาวและเข็มทิ่งไปส่วนต่างๆของร่างกายมีแต่รอยจนเห็นรอย
ลูกอาการแย่มากขนาดนี้แต่หมอไม่โทรตามพ่อแม่ของเด็ก(โรงบาลรัฐในมาเลเขาห้ามให้แม่เฝ้าทั้งคืนมาดูแปปๆแล้วกลับเพราะไม่มีเก้าอี้ให้นั่งทุกครั้งที่ไปหาดูได้แต่เกาะตู้ที่ลูกอยู่ ลูกหลับตลอดสอบกว่าวันทางเราก็ไม่นิ่งนอนใจหาหนทางทุกวินาที
จนถึงวันที่เราพาไปโรงบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงด้านหัวใจแห่งหนึ่งในมาเลหมอบอกค่าใช้จ่ายผ่าตัดหัวใจเก้าแสนกว่าไม่รวมค่าใช้จ่ายอื่นๆอีกตอนนั้นเครียดเพราะไม่มีเงินถึงขนาดนั้น(ที่รอของรัฐไม่ได้เพราะทางรัฐคือได้แต่รอไปเรื่อยๆเรารอได้แต่ลูกเรารอไม่ได้เลยตัดสินใจย้ายไปทืเอกชน)
ตอนนั้นคุยกับแฟนว่าอย่าผ่าเลยสงสารลูกเพราะลูกต้องผ่าอย่างน้อยสามครั้งแต่มีชีวิตได้แค่ยี่สิบกว่าปีกลัวลูกรับไม่ไหวเพราะเพิ่งเกิดได้แค่16วันก็โดนผ่า (ลูกเกิดมามีหัวใจสามห้องห้องที่สี่เล็กมากใช้งานไม่ได้)
แต่ทางแฟนไม่ยอมเรื่องเงินเขาช่วยเขาบอกต้องช่วยชีวิตเขาสุดท้ายก็โดนผ่าเพิ่งเกิดมาได้แค่25วันโดนผ่า หลังผ่าอาการแย่ลงเรื่อยๆเราร้องให้ทุกวันทุกเวลามีอยู่วันหนึ่งตอนที่เราไปเยี่ยมลูกที่ห้อง PICU ห้องเด็กวิกฤต วันนั้นลูกกำลังจะจากไปแต่พยาบาลและหมอช่วยไว้ทันตอนนั้นชีพจรการเต้นหัวใจต่างๆต่ำลงมา10%กำลังจะดับเครื่องดังหมอรีบช่วยชีวิตได้ทัน
หลังจากก็พักฟื้นสิบกว่าวันก็ได้กลับมาที่บ้าน
*หลังจากกลับมาอยู่บ้านได้แค่12วันลูกก็อาการแย่มาก สุดท้ายก็ไปเสียที่โรงบาลรัฐ*
**ว่างๆจะมาเล่าเรื่องระหว่างที่อยู่ตอนโรงบาลรัฐ+โรงบาลเอกชนให้ฟังนะคะ **
ว่าชีวิตเรากับลูกเจออะไรมาบ้างกับพยาบาลและหมอ

ๆทืทำกับเราและลูก
ตลอดเวลาที่อยู่โรงบาลเจอสิ่งร้ายๆเราทำได้แค่ทนปกป้องลูก สุดท้ายลูกก็ตายด้วยน้ำมือหมอ
ลูกเกิดมาได้แค่1เดือนกับ27วันก็จากไป
ตอนท้องได้ห้าเดือนพี่ชายแฟนก็มาปรึกษาเรื่องแฟนกับเราเพราะพี่ชายติดต่อกับแฟนไม่ได้เลยให้เราช่วยติดต่อให้เพราะเรารู้จักกับแฟนพี่ชายเราก็ช่วยเขาทุกครั้งที่ผ่านมาจนมีวันหนึ่งพี่ชายผูกคอตายที่ห้องนอนคนที่เจอศพคนแรกคือแม่พี่ชายเราเจอคนที่สองเราตกใจจนร้องให้เราเพิ่งเคยเจอครั้งแรกคนผูกคอตาย(ที่วิ่งไปดูเพราะแม่พี่ชายตะโกนลั่นชื่อพี่ชายเลยวิ่งไปดูไม่คิดว่าพี่ชายจะผูกคอตายจริงๆ)
หลังจากพี่ชายตายคืนที่สองประมาณตีสองเพราะเราท้องห้าเดือนกว่าชอบปวดฉี่ตอนดึกๆด้วยเราเลยเปิดประตู่มาเข้าห้องน้ำได้กลิ่นศพเหม็นมาก(ที่รู้กลิ่นศพเพราะตอนพ่อเสียเราได้เฝ้าพ่อสามคืนเลยรู้กลิ่นศพเหม็นเป็นแบบไหน)
หลังจากพี่ชายตายเราได้กลิ่นศพ และกลิ่นธูปที่พี่ชายบูชาของดำ(ของดำที่พี่ชายบูชาคือ เด็กที่คนอื่นทำแท้งแล้วเอามาทำกุมาร เอาดินป่าช้า เอาเส้นผมคนตาย เอากระดูกคนตายไม่มีญาติมาทำเครื่องราง อื่นๆอีกมากมายที่เป็นสายดำ)
หลังจากพี่ชายตายไปแล้วเขาก็เข้าฝันบ่อยมากจนเราเริ่มกลัวเพราะตอนนั้นยังท้องอยู่ห้าเดือนกว่า มีอยู่คืนหนึ่งฝันว่าท้องเรามีรอยกรีดเองแล้วลูกเราออกมาเรารีบอุ้มลูกไว้ เล่าให้ใครๆฟันก็มีแต่คนบอกแค่คิดมากคงไม่มีอะไรหรอก เราก็พยายามคิดว่าคงไม่มีอะไรจริงๆหรอก
จนล่าสุดก่อนจะถึงกำหนดคลอดสามเดือนพี่ชายเข้าฝันอีกครั้ง
พี่ชายมาเข้าฝัน30-12-2017
พี่ชายเดินมาบอกว่าให้คอยดูไว้ปีหน้าคือ(2018)พี่ชายจะทำเรื่องหนึ่งเราถามเรื่องอะไรพี่ชายบอกให้คอยดูไว้ถึงเวลาก็จะรู้เอง
หมอนัดผ่าคลอด30-3-2018
แต่วันที่29-3-2018พี่ชายคนที่สองคือน้องชายแท้ๆของคนที่ผูกคอตายโดนโกงเงินทางโทรศัพท์ห้าแสนกว่า
วันที่30-3-2018ตอนเช้าหมอนัดผ่าคลอดลูกชาย หลังจากผ่าออกมาได้แค่สามชม.หมอรีบมาบอกต้องส่งไปโรงบาลอีกเพราะลูกชายหัวใจเต้นช้าลงเรื่อยๆจนถึง60%แล้วต่ำกว่านี้โอกาสรอดยาก(โรงบาลที่ผ่าคลอดคือ โรงบาลเอกชนใหญ่แห่งหนึ่งของ ประเทศมาเลเซีย)
อยากไปหาลูกอีกโรงบาลแค่หมอห้ามไม่ให้ไปเพราะเพิ่งผ่า เราเริ่มฝึกเดินวันแรกที่ห้องพักฟื้นทั้งๆที่เจ็บแผลผ่ามาแต่โกหกคนรอบข้างว่าไม่เจ็บกลัวบอกว่าเจ็บแล้วเขาไม่ให้ไปหาลูก อดทนเดินและอดทนพอวันที่สามออกจากโรงบาลเอกชนไปโรงบาลรัฐรีบไปหาลูกเห็นหน้าลูกครั้งแรกร้องให้ใจจะขาดสงสารลูกลูกอยู่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่งของมาเลเซียเราขอย้ายไปที่เอกชนแต่หมอไม่ให้ย้ายพูดดีๆก็แล้วพอวันที่ห้าจู่ๆลูกอาการแย่มากมีพวกหมอพยาบาลมาล้อมตัวลูกและใส่ท่อทั้งจมูกทั้งปากหัวก็พันผ้าขาวและเข็มทิ่งไปส่วนต่างๆของร่างกายมีแต่รอยจนเห็นรอย
ลูกอาการแย่มากขนาดนี้แต่หมอไม่โทรตามพ่อแม่ของเด็ก(โรงบาลรัฐในมาเลเขาห้ามให้แม่เฝ้าทั้งคืนมาดูแปปๆแล้วกลับเพราะไม่มีเก้าอี้ให้นั่งทุกครั้งที่ไปหาดูได้แต่เกาะตู้ที่ลูกอยู่ ลูกหลับตลอดสอบกว่าวันทางเราก็ไม่นิ่งนอนใจหาหนทางทุกวินาที
จนถึงวันที่เราพาไปโรงบาลเอกชนที่มีชื่อเสียงด้านหัวใจแห่งหนึ่งในมาเลหมอบอกค่าใช้จ่ายผ่าตัดหัวใจเก้าแสนกว่าไม่รวมค่าใช้จ่ายอื่นๆอีกตอนนั้นเครียดเพราะไม่มีเงินถึงขนาดนั้น(ที่รอของรัฐไม่ได้เพราะทางรัฐคือได้แต่รอไปเรื่อยๆเรารอได้แต่ลูกเรารอไม่ได้เลยตัดสินใจย้ายไปทืเอกชน)
ตอนนั้นคุยกับแฟนว่าอย่าผ่าเลยสงสารลูกเพราะลูกต้องผ่าอย่างน้อยสามครั้งแต่มีชีวิตได้แค่ยี่สิบกว่าปีกลัวลูกรับไม่ไหวเพราะเพิ่งเกิดได้แค่16วันก็โดนผ่า (ลูกเกิดมามีหัวใจสามห้องห้องที่สี่เล็กมากใช้งานไม่ได้)
แต่ทางแฟนไม่ยอมเรื่องเงินเขาช่วยเขาบอกต้องช่วยชีวิตเขาสุดท้ายก็โดนผ่าเพิ่งเกิดมาได้แค่25วันโดนผ่า หลังผ่าอาการแย่ลงเรื่อยๆเราร้องให้ทุกวันทุกเวลามีอยู่วันหนึ่งตอนที่เราไปเยี่ยมลูกที่ห้อง PICU ห้องเด็กวิกฤต วันนั้นลูกกำลังจะจากไปแต่พยาบาลและหมอช่วยไว้ทันตอนนั้นชีพจรการเต้นหัวใจต่างๆต่ำลงมา10%กำลังจะดับเครื่องดังหมอรีบช่วยชีวิตได้ทัน
หลังจากก็พักฟื้นสิบกว่าวันก็ได้กลับมาที่บ้าน
*หลังจากกลับมาอยู่บ้านได้แค่12วันลูกก็อาการแย่มาก สุดท้ายก็ไปเสียที่โรงบาลรัฐ*
**ว่างๆจะมาเล่าเรื่องระหว่างที่อยู่ตอนโรงบาลรัฐ+โรงบาลเอกชนให้ฟังนะคะ **
ว่าชีวิตเรากับลูกเจออะไรมาบ้างกับพยาบาลและหมอ
ตลอดเวลาที่อยู่โรงบาลเจอสิ่งร้ายๆเราทำได้แค่ทนปกป้องลูก สุดท้ายลูกก็ตายด้วยน้ำมือหมอ