เมื่อมีความคิดว่าจะออกไปเริ่มต้นชีวิตด้วยตนเอง！！！

มันจะเป็นการเนรคุณหรืออกตัญญูไหมคะ ถ้าเราเลือกที่จะไม่ทำงานช่วยที่บ้านต่อแล้ว และเดินออกจากบ้านไปหางานทำเอง โดยไม่เอาอะไรจากที่บ้านเลยด้วยความอึดอัดใจที่สะสมมาตลอดระยะเวลาเป็นสิบๆปีตั้งแต่เด็กๆจนเรียนจบ บวกกับสิ่งที่เจอและโดนกระทำมันค่อนข้างมีผลต่อสภาพจิตใจ ไม่รู้หรอกว่าจะไปเจออะไรบ้าง เลยอยากได้ความเห็นว่า เราออกจากบ้านไปเลย โดยไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะห้าม เราจะอกตัญญูไหมเนรคุณไหม เป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องนอกคอก แบบที่คนที่บ้านเค้าก่นด่าหรือเปล่า