คิดว่าถ้าไม่มีวิชาประวัติศาสตร์ในตำราเรียนโลกทุกวันนี้จะเปลี่ยนแปลงไหม อย่างไรครับ

อย่างน้อยก็เอาข้อมูลไปใช้ในการท่องเที่ยวได้ครับ สถานที่เก่าๆ แห่งนึง ถ้าไม่มีข้อมูลอะไรคนก็อาจมองผ่านไป เผลอๆ ก็ทุบทิ้ง

แต่ถ้ามีประวัติอย่างเช่นเคยเป็นที่พักของบุคคลสำคัญ ซักคนจะมีค่าขึ้นมาทันที

โบสถ์เก่าๆ แห่งนึง มีสลักหน้าคนไว้รอบๆ โบสถ์ คนไม่รู้ก็นึกว่าทำไปงั้นๆ ก็มองดูแล้วก็ผ่านเลยไป แต่ถ้ารู้ว่านั่นเป็นใบหน้าของคนที่บริจาคเงินเพื่อสร้างโบสถ์หลังนี้ ก็จะดูพิจารณายิ่งขึ้น

นั่นในแง่ท่องเที่ยว

ในอีกเรื่องนึง คนไทยหลายคนไม่เข้าใจว่าทำไมคนลาวบางคนถึงไม่ชอบไทย ทำไมรัฐบาลลาวมีปัญหาอะไรถึงชอบไปซบกับเวียดนามเยอะกว่า ทั้งๆ ที่ใช้ภาษาก็คล้ายกัน คุยกันง่ายกว่าอีก

คนเหล่านั้น บางทีอาจจะไม่รู้ว่า ไทยกับลาวเคยทำศึกกันมาก่อนในช่วงสงครามเวียดนาม คงไม่รู้ว่ามีทหารไทยส่งไปรบกับลาวคอมมิวนิสต์มากขนาดไหนเพื่อช่วยลาวประชาธิปไตย คงไม่รู้ว่าพอลาวประชาธิปไตยแพ้เราก็เลยเป็นตัวร้ายไปเลย รัฐบาลคอมมิวนิสต์ที่มาปกครองประเทศก็เลยไม่ค่อยมองไทยดีเท่าไหร่ ประวัติศาสตร์ที่เค้าสอน เค้าก็สอนมองไทยไม่ค่อยดีไปด้วย

นั่นแหล่ะก็เลยเป็นที่มาว่าทำไมคนไทยบางคนรู้สึกว่าคนลาวไม่ค่อยเป็นมิตรกับคนไทย บางครั้งประวัติศาสตร์ก็ทำให้เข้าใจที่มาที่ไปของปัญหาต่างๆ ที่มันเกิดขึ้นมานานแล้ว


ถ้าไปเที่ยวเวียดนามแล้วมีคนบอกว่าเค้าลำบากมากโดนอเมริกามารังแก โดนประเทศตะวันตกจ้องยึดครอง
อยากให้ลองถามดูเหมือนกันว่าแล้วหลังจากที่ไล่อเมริกากลับไปได้แล้ว มาบุกไทยทำไม ถ้าจะไล่อิทธิพลของฝรั่งเศสในแถบนี้ มายึดลาวยึดกัมพูชาทำไม แค่ไล่ออกไปจากประเทศตัวเองก็พอแล้วนี่


ในแง่อุตสาหกรรมบันเทิง มันทำให้เรามีข้อมูลเวลาทำหนังประวัติศาสตร์มากขึ้น เราไม่ต้องมโนมากเวลาทำหนัง หนังไทยก่อนหน้านี้เคยมีถกเถียงกันว่าทหารไทยใส่เกราะหรือเปล่า ถ้าเรามีข้อมูลที่มากกว่านี้ก็คงไม่ต้องถกกันยาว เราเคยเห็นหนังย้อนยุคไปไกลถึงยุคสุโขทัยหรือเปล่า เราทำไม่ได้เพราะไม่มีข้อมูลอะไรในยุคนั้นเท่าไหร่

หรือนอกจากภาพยนตร์ก็งานเขียนด้วย

บางทีเราไม่ได้เอามาใช้ตรงๆ หรอก แต่เอามาประกอบในเรื่องอื่นๆ

อีกอย่างส่วนตัวรู้สึกว่าคนที่รู้ประวัติศาสตร์ในที่ที่จะไปเที่ยว จะทำให้เที่ยวสนุกกว่านะ