คือขอท้าวความก่อนว่า แฟนเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก เอาแต่ใจที่สุด ขี้หงุดหงิด ขี้โวยวาย แต่ชอบคิดว่าตัวเองเป็นคนมีเหตุผลแต่ที่จริงมันไม่มีเหตุผลเลย เราจะทะเลาะกันในเรื่องที่แบบ ถ้าเล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนบอกว่า เรื่องแค่นี้อ่ะนะ อะไรประมาณนี้ แต่เวลาทะเลาะกันเขาจะชอบไล่เราให้เรากลับหอเราไปซะ (เจ้าของกระทู้อยู่บ้านแฟนนะคะ) เราจะยอมเขาตลอด เค้าเงียบเราก็จะพยายามเข้าไปขอโทด พอจะแตะตัวหน่อยสะบัดตัวแรงมาก แบบเหมือนรังเกียจเราอ่ะ แต่เราก็ยอมนะ ยอมรับว่าโง่นะ เหมือนคนไม่รักตัวเองอ่ะ ยอมเพื่อให้เค้าดีด้วย โดนด่า โดนไล่ซำ้ๆก็ยังอยู่ บางทีก็งงตัวเองเหมือนกัน แต่เคยคิดว่าจะทนให้ถึงที่สุด แล้วถึงวันนั้นจะออกมาโดยไม่พูดอะไรเลย
ล่าสุด คืนนั้นเราไปเซเว่นกันกลางดึก แล้วคือเราออกมาทีหลังเราก็ไม่ทันได้สังเกตอะไร สรุปเราลืมปิดประตูห้อง ตอนไปก็คุยกันดีๆอยู่นะไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน จนกลับมาบ้าน แฟนเราเดินไปที่ห้องตัวเองแล้วเห็นประตูเปิดอยู่ พูดเสียงแข็งใส่เราทันทีว่าลืมอะไรรึป่าว เราก็ไม่ทันคิด ก็ถามกลับไปว่าลืมไรอ่ะ เค้าก็ไม่ตอบอะไรเราแล้วก็เงียบยาวเลย พอเข้ามาในห้องเค้าหงุดหงิดมาก พูดว่าถ้าทำตัวแบบนี้ก็กลับไปอยู่บ้านตัวเองอย่ามาอยู่ที่นี้ ออกไป(ไล่ด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ) เราก็เลยบอกไปว่าเราลืมเราไม่ทันได้สังเกต เราขอโทด เค้าก็จะตอบกลับมาว่าคำพูดเค้าที่คอยบอกคอยสอนให้รอบคอบไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย เราก็แบบคืดขอโทษเว้ย เดี๋ยวจ่ายค่าไฟบ้านให้ก็ได้ เราเลยพูดแบบนี้ เค้าก็ตอบกลับมาว่า ปากดี เราก็อึ้งเลยเงียบไป เค้าไล่เราอีกครั้งเราเลยบอกว่าดึกแล้ว อย่าไล่เราเลย เราเริ่มร้องไห้แบบไม่เข้าใจทำไมต้องทำเป็นเรื่องราวใหญ่โตขนาดนั้น คือเราคิดในใจว่าถ้าวันไหนไปจริงๆขึ้นมาเขาจะเป็นยังไงนะ เขาไม่เคยง้อเราเลยนะ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะปล่อยเวลาไปสักพักพออารมณ์เย็นลง เค้าก็คุยเล่นตลกจนกลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าไม่เคยง้อเราเลย จนมาตอนเช้าเราชงกาแฟให้เขากิน แล้วแม่เขาก็ลงมาจากบ้านและถามว่าเมื่อคืนเสียงดังอะไร ทะเลาะกันหรอ เขาก็บอกแม่เขาว่าเรื่องอะไร แล้วแม่ก็ตอบกลับมาว่าให้เขาใจเย็นบ้าง บางเรื่องจะเอาแต่อารมณ์อย่างเดียวไม่ได้ แต่แม่พูดด้วยนำ้เสียงเล่นๆ เราเลยยิ้ม มันก็โกรธหนักเลยทีนี้ บอกว่าเยาะเย้ยหรอ คิดว่าเหนือกว่างั้นหรอ เราก็หุบยิ้มทันทีแล้วก็พูดไปว่า ก็เล่นๆป่ะวะ เขาก็ไม่ฟัง ด้วยความที่เช้าแล้วเรามีงานพิเศษวันเสาร์อาทิตย์แต่เค้าไม่ได้ทำงานวันเสาร์อาทิตย์ เราเลยเตรียมตัวออกไปทำงาน เขาก็พูดกับเราว่าเอาเสื้อผ้าไปด้วยแล้วไม่ต้องกลับมา ทำตัวแบบนี้ไปอยู่คนเดียวเถอะ เราก็คิดในใจเราทำตัวอะไร ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรายอมทุกเรื่องนะ เราเคยซื้อข้าวมาให้เขาแบบเรากลับจากทำงานเหนื่อยๆ แวะซื้อข้าวมาให้กินเพราะเขายังไม่ได้กินข้าว กลายเป็นว่าหงุดหงิดเพราะข้าวที่ซื้อมาให้ไม่ถูกใจ พ่อค้าทำผิด ซึ่งเราเองก็ไม่รู้ เขาเลยไม่กิน แล้วหงุดหงิดใส่เราบอกไม่กิน ทำไมไม่สังเกตว่าพ่อค้าทำมาผิดอ่ะ ทำไมไม่รอบคอบ ตอนนั้นเราก็ตอบไปว่าคือเราไม่รู้ว่าเขาจะทำผิดเขาใส่กล่องมาให้เราไม่เห็นเราก็ถือมาเลย เขาก็บอกแค่เปิดกล่องดูมันจะตายป้ะ เราได้ต่พูดกับแม่เขาว่า นี่ทำงานมาเหนื่อยๆ คนที่ผิดคือเราหรอ เราอุตส่าซื้อข้าวมาให้นะ แม่ก็เลยคุยกับเขาเพราะแม่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง กลายเป็นเค้ายิ่งหงุดหงิดที่แม่เขาเข้าข้างเรา เนี้ยบางเรื่องมันแบบเกินไปมั้ยอ่ะ เค้าจะชอบบอกว่าถ้าคำพูดของเค้าไม่สำคัญก็เลิกกับเขาไปซะ อันนี้ตอนซื้อข้าวมาผิด เขาบอกว่าเราไม่แคร์ความรู้สึกเขาเลย เราอยากตอบกลับไปมากว่าที่เขาทำอยู่ตอนนี้เขาต่างหากที่ไม่แคร์เราเลย เรายอม เราทำให้ แต่กลายเป็นเราผิดไปหมดเลย เขาเองต่างหากที่เอาแต่ใจตัวเองจนเราคิดว่าไม่รู้ว่าจะมีใครทนเขาได้เท่าเราแล้ว ถ้าเจอสถานการณ์แบบเราทำยังไงต่อดี อยากเลิกนะแต่เราเองก็คิดว่ามันไร้สาระ แต่อีกเรื่องก็คิดว่าจะทนกับนิสัยของเขาไปให้ถึงที่สุดแต่มันก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน
เคยตั้งกระทู้ไปก่อนหน้าเรื่องแฟนหวงอดีตค่ะ แต่เรื่องหวงอดีตตอนนี้เบาลงกลายมาเป็นเรื่องแบบนี้แทน
ใครเคยทะเลาะกับแฟน เรืองเปิดประตูทิ้งไว้แล้วแอร์ออกบ้างคะ
ล่าสุด คืนนั้นเราไปเซเว่นกันกลางดึก แล้วคือเราออกมาทีหลังเราก็ไม่ทันได้สังเกตอะไร สรุปเราลืมปิดประตูห้อง ตอนไปก็คุยกันดีๆอยู่นะไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน จนกลับมาบ้าน แฟนเราเดินไปที่ห้องตัวเองแล้วเห็นประตูเปิดอยู่ พูดเสียงแข็งใส่เราทันทีว่าลืมอะไรรึป่าว เราก็ไม่ทันคิด ก็ถามกลับไปว่าลืมไรอ่ะ เค้าก็ไม่ตอบอะไรเราแล้วก็เงียบยาวเลย พอเข้ามาในห้องเค้าหงุดหงิดมาก พูดว่าถ้าทำตัวแบบนี้ก็กลับไปอยู่บ้านตัวเองอย่ามาอยู่ที่นี้ ออกไป(ไล่ด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ) เราก็เลยบอกไปว่าเราลืมเราไม่ทันได้สังเกต เราขอโทด เค้าก็จะตอบกลับมาว่าคำพูดเค้าที่คอยบอกคอยสอนให้รอบคอบไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย เราก็แบบคืดขอโทษเว้ย เดี๋ยวจ่ายค่าไฟบ้านให้ก็ได้ เราเลยพูดแบบนี้ เค้าก็ตอบกลับมาว่า ปากดี เราก็อึ้งเลยเงียบไป เค้าไล่เราอีกครั้งเราเลยบอกว่าดึกแล้ว อย่าไล่เราเลย เราเริ่มร้องไห้แบบไม่เข้าใจทำไมต้องทำเป็นเรื่องราวใหญ่โตขนาดนั้น คือเราคิดในใจว่าถ้าวันไหนไปจริงๆขึ้นมาเขาจะเป็นยังไงนะ เขาไม่เคยง้อเราเลยนะ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เขาจะปล่อยเวลาไปสักพักพออารมณ์เย็นลง เค้าก็คุยเล่นตลกจนกลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าไม่เคยง้อเราเลย จนมาตอนเช้าเราชงกาแฟให้เขากิน แล้วแม่เขาก็ลงมาจากบ้านและถามว่าเมื่อคืนเสียงดังอะไร ทะเลาะกันหรอ เขาก็บอกแม่เขาว่าเรื่องอะไร แล้วแม่ก็ตอบกลับมาว่าให้เขาใจเย็นบ้าง บางเรื่องจะเอาแต่อารมณ์อย่างเดียวไม่ได้ แต่แม่พูดด้วยนำ้เสียงเล่นๆ เราเลยยิ้ม มันก็โกรธหนักเลยทีนี้ บอกว่าเยาะเย้ยหรอ คิดว่าเหนือกว่างั้นหรอ เราก็หุบยิ้มทันทีแล้วก็พูดไปว่า ก็เล่นๆป่ะวะ เขาก็ไม่ฟัง ด้วยความที่เช้าแล้วเรามีงานพิเศษวันเสาร์อาทิตย์แต่เค้าไม่ได้ทำงานวันเสาร์อาทิตย์ เราเลยเตรียมตัวออกไปทำงาน เขาก็พูดกับเราว่าเอาเสื้อผ้าไปด้วยแล้วไม่ต้องกลับมา ทำตัวแบบนี้ไปอยู่คนเดียวเถอะ เราก็คิดในใจเราทำตัวอะไร ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรายอมทุกเรื่องนะ เราเคยซื้อข้าวมาให้เขาแบบเรากลับจากทำงานเหนื่อยๆ แวะซื้อข้าวมาให้กินเพราะเขายังไม่ได้กินข้าว กลายเป็นว่าหงุดหงิดเพราะข้าวที่ซื้อมาให้ไม่ถูกใจ พ่อค้าทำผิด ซึ่งเราเองก็ไม่รู้ เขาเลยไม่กิน แล้วหงุดหงิดใส่เราบอกไม่กิน ทำไมไม่สังเกตว่าพ่อค้าทำมาผิดอ่ะ ทำไมไม่รอบคอบ ตอนนั้นเราก็ตอบไปว่าคือเราไม่รู้ว่าเขาจะทำผิดเขาใส่กล่องมาให้เราไม่เห็นเราก็ถือมาเลย เขาก็บอกแค่เปิดกล่องดูมันจะตายป้ะ เราได้ต่พูดกับแม่เขาว่า นี่ทำงานมาเหนื่อยๆ คนที่ผิดคือเราหรอ เราอุตส่าซื้อข้าวมาให้นะ แม่ก็เลยคุยกับเขาเพราะแม่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง กลายเป็นเค้ายิ่งหงุดหงิดที่แม่เขาเข้าข้างเรา เนี้ยบางเรื่องมันแบบเกินไปมั้ยอ่ะ เค้าจะชอบบอกว่าถ้าคำพูดของเค้าไม่สำคัญก็เลิกกับเขาไปซะ อันนี้ตอนซื้อข้าวมาผิด เขาบอกว่าเราไม่แคร์ความรู้สึกเขาเลย เราอยากตอบกลับไปมากว่าที่เขาทำอยู่ตอนนี้เขาต่างหากที่ไม่แคร์เราเลย เรายอม เราทำให้ แต่กลายเป็นเราผิดไปหมดเลย เขาเองต่างหากที่เอาแต่ใจตัวเองจนเราคิดว่าไม่รู้ว่าจะมีใครทนเขาได้เท่าเราแล้ว ถ้าเจอสถานการณ์แบบเราทำยังไงต่อดี อยากเลิกนะแต่เราเองก็คิดว่ามันไร้สาระ แต่อีกเรื่องก็คิดว่าจะทนกับนิสัยของเขาไปให้ถึงที่สุดแต่มันก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน
เคยตั้งกระทู้ไปก่อนหน้าเรื่องแฟนหวงอดีตค่ะ แต่เรื่องหวงอดีตตอนนี้เบาลงกลายมาเป็นเรื่องแบบนี้แทน