อาการแบบนี้มันคืออะไรกันแน่

เราไปวิ่งที่สนามกีฬาแถวบ้านเกือบทุกวัน แล้วเราก็เจอพี่คนนึง ขอแทนนามพี่เค้าว่า เอแล้วกันนะคะ เราเจอพี่เอที่สนามกีฬาแรกๆก็ไม่อะไรหรอกค่ะเฉยๆ แต่พอนับวันไปวิ่งแล้วเจอหน้าบ่อยๆ เวลาเจอหน้าพี่เอทีไรเราก็ยิ้มเองเลยค่ะ บางทีวิ่งๆอยู่ก็มองหาพี่เค้าตลอด บางทีก็มีช็อตที่มองหน้ากันด้วยค่ะเราเขินนะ แต่เก็บอาการไว้ และเมื่อวานเราวอร์มอยู่พี่เค้าวิ่งมาพอดี เราเหงยหน้าจังหวะที่เค้ามองหน้าเราช็อตนั้นคือยิ้มไม่หุบแล้วค่ะ เราเริ่มวิ่งแล้วเราก็วิ่งผ่านพี่เค้าพอดีเราวิ่งกับเพื่อนแล้วก็คุยกันน่ะคะ วิ่งผ่านพี่เค้าแล้วหางตาเราเห็นพี่เค้ามองพอดี จังหวะนั้นคือเขินมากๆ แต่เก็บอาการแล้วก็กลับไปนอนดิ้นคนเดียวอยู่บ้าน แบบนี้มันเรียกว่าชอบไหมค่ะ หรือแค่ ปลื้มเฉยๆกันแน่ ถ้าเราชอบพี่เค้าเราควรทำไงดีค่ะ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอเลยค่ะก็รู้สึกหงอยๆอยู่นิดนึง