ควรทำอย่างไรดี

สวัสดีคะ เราอยู่หอกับเพื่อนอีก2คนเป็น3คนคนนึงเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมาก่อนอยู่แล้วอีกคนเป็นเพื่อนของเพื่อน แล้วทั้งสองเวลามีอะไรก็จะมาเล่าให้เราฟังอยู่เสมอถามว่านินทาไหมก็ไม่ใช่เหมือนจะปรึกษาหรือเล่าความคิดตัวเองออกมาซะมากกว่าทั้งสองมีปัญหากันตรงที่ต่างคนต่างแยกกันไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหม่ก็คือในแต่ล่ะวันจะไม่ค่อยได้คุยกันซักเท่าไรทำให้ต่างคนต่างน้อยใจกันและคิดกันไปเองว่าอีกฝ่ายอยากจะตีตัวออกห่างทั้งๆที่จริงแล้วมันไม่ใช่พอเวลาผ่านไปความไม่ได้คุยกันกลายเป็นความอึดอัดของทั้งสองคน ทำให้พวกเขาเคลียกันตรงๆว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ จริงๆแล้วสองคนนี้เขามีอะไรเขาก็จะพูดกันแต่มีช่วงหลังๆนี้แหละที่ต่างคนต่างแยกกันออกไปเขาเคลียกันเสร็จแต่คือไม่ได้ทะเลาะกัน แล้วเพื่อนที่รู้จักเรามาก่อนก็พูดเรื่องหอว่า "กุจะย้ายออกน่ะจะอยู่กับเพื่อนคนนี้หรือจะอยู่กับกุ" คือตอนเคลียกันเราอยู่พร้อมกันทั้ง3คนมีเราคนเดียวที่ร้องไห้อยู่มันเป็นความรู้สึกว่าทำไมต้องย้ายอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่ได้เหรอมันเหมือนจะลงตัวแต่ทำไมมันถึงไม่ลงตัวเราสามารถแก้ปัญหานี้กันได้โดยที่ไม่ต้องมีใครย้ายออกไม่ได้เหรอ เราก็บอกเพื่อนไปแบบนี้แล้วเพื่อนก็บอกว่า "คือกุไม่อยากเสียเพื่อนไปเว้ยที่กุออกไปไม่ใช่กุจะทิ้งพวก มีปัญหาอะไรก็คุยกันได้ปกติจะไปไหนมาไหนก็ไปกันได้ปกติให้ไปรับไปส่งหรือมานอนเล่นหอกุได้ปกติเพียงแต่กุอยากอยู่คนเดียวคือที่กุออกไปกุยังอยากที่คบกับเพื่อนคนนี้ต่อเพราะเราต้องเรียนกันไปอีกนานไง" (คือเพื่อนไม่ได้ติดแฟนใดๆทั้งสิ้นน่ะและก็เพื่อนทั้ง2คนเรียนคณะเดียวกันมีเราคนเดียวที่เรียนคณะอื่น) เราได้แต่ร้องมันอธิบายไม่ได้ว่าจะรู้สึกยังไงดีเราได้แต่บอกกับเพื่อนเหมือนเดิมว่า "ไม่ย้ายไม่ได้หรอมันต้องมีวิธีแก้ที่ดีกว่านี้สิปัญหาก็จบแล้วแต่ทำไมถึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ว่ะ"เรารู้สึกว่าเรามีความสุขแล้วที่จะอยู่กัน3คนเราโอเคแล้วเราพอใจแล้วที่จะอยู่กัน3คนคือไปไหนไม่ต้องไปกันตลอดก็ได้แต่อยากอยู่หอเดียวกันอยากอยู่ด้วยกันเป็นเพราะเราเห็นแก่ตัวมากไปหรือป่าวที่อยากให้เพื่อนมาอยู่กับเราทั้ง2คนที่มาเล่าไม่ได้จะมาขายเพื่อนหรืออะไรแต่อยากถามว่าเราควรรู้สึกยังไงตอนนี้สมองมันหว่าเว้ไปหมดได้แต่ร้องอย่างเดียว
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ไม่ควรยึดติดแต่ควรปล่อยวางครับ
ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่