พระนางมารีย์ (กลอนเปล่า). toshare

0 อุษากาลทาบถิ่น .. ยามสิ้นฝน เวียนรอบดับมืดหม่นให้ป่นหาย บทเพ-ลาลมล่อง .. วันผ่องพราย เริ่มพร้อมปลายปีกวิหคที่โบกบิน 0 ทานตะวันช้อยช่อ .. ขึ้นรอแดด ที่จะแวดล้อมสู่ .. ไม่รู้สิ้น หอมเกสรเพรียกผชุมปีกภ

๏ ขยับเข็ม เรียงร้อย ปักผืนผ้า          ด้วยลีลา จินตนา พาประสาน ผ่านมุ่นปุ่ม ปมไหม ใยตระการ        ละลานหลาก สีสัน พรรณ

(โคลงกลบท มอมเขมือบหาง)​ จันทร์กระจ่างพร่างฟ้า   แพรวพรายแสงส่องพรรณราย​        แช่มช้อยอร่ามเรื่อเรืองฉาย​     &n

o สีเหลืองเรื่อเรืองนั้น ลำดับชั้นอันหลากหลาย เหลืองทองผ่องผุดพราย ปิญชรไซร้ใช้กันมา o เหลืองผ่องทองอุไร พุ่มไสวช่อชื่นตา ลมพัดพลิ้วโบกพา สะพรั่งอากาศชื่นใจ o เหลืองนวลชวนชี้ชม เอื้องดินสมสีวิไล แ

ขออวยพรวัดเกิดเลิศทุกสิ่ง ขีวิตจริงสุขสันต์ชื่นหรรษา ปลอดโรคภัยไกลทุกข์สุขอุรา ปรารถนาเรื่องใดสมใจเทอญ 🎂🎂