พระนางมารีย์ (กลอนเปล่า). toshare

๏ ขยับเข็ม เรียงร้อย ปักผืนผ้า          ด้วยลีลา จินตนา พาประสาน ผ่านมุ่นปุ่ม ปมไหม ใยตระการ        ละลานหลาก สีสัน พรรณ

0 อุษากาลทาบถิ่น .. ยามสิ้นฝน เวียนรอบดับมืดหม่นให้ป่นหาย บทเพ-ลาลมล่อง .. วันผ่องพราย เริ่มพร้อมปลายปีกวิหคที่โบกบิน 0 ทานตะวันช้อยช่อ .. ขึ้นรอแดด ที่จะแวดล้อมสู่ .. ไม่รู้สิ้น หอมเกสรเพรียกผชุมปีกภ

ขออวยพรวัดเกิดเลิศทุกสิ่ง ขีวิตจริงสุขสันต์ชื่นหรรษา ปลอดโรคภัยไกลทุกข์สุขอุรา ปรารถนาเรื่องใดสมใจเทอญ 🎂🎂

(โคลงกลบท มอมเขมือบหาง)​ จันทร์กระจ่างพร่างฟ้า   แพรวพรายแสงส่องพรรณราย​        แช่มช้อยอร่ามเรื่อเรืองฉาย​     &n

o สีเหลืองเรื่อเรืองนั้น ลำดับชั้นอันหลากหลาย เหลืองทองผ่องผุดพราย ปิญชรไซร้ใช้กันมา o เหลืองผ่องทองอุไร พุ่มไสวช่อชื่นตา ลมพัดพลิ้วโบกพา สะพรั่งอากาศชื่นใจ o เหลืองนวลชวนชี้ชม เอื้องดินสมสีวิไล แ

๑. 💖 ฉากที่ ๑: กามตัณหาเร่าร้อน (ของพระเจ้าปเสนทิโกศล) ฉันท์บาลี (วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) นาคินฺทฺรเกสา รุจิรา โอฏฺฐา สุวณฺณา วิวิธํ วณฺณา ปสาโท สิริโช โสภํสุ กามา หทเย อิจฺฉามิ นารี ปรมํ สํเสว สยิยํ จุม

กลางคลื่นเคล้าลมคลั่ง เรือฝันยังพาผันไป แดดล้อมขอบฟ้าไกล ใจยังลอยละเมอฝัน เสียงคลื่นดังกล่อมจิต พาให้คิดถึงคืนวัน เหงื่อเค็มเจือเกลียวกัน คือชีวันกลางท้องชล ค่ำมืดดาวพราวฟ้า ลมพัดมาพาใจวน เหมือนเสีย