ระงับความโกรธ อย่างไรดี

เราขอเล่าแบบสรุปเป็นข้อๆ นะคะ ที่บ้านต่างจังหวัด อาศัยอยู่รวมกัน 3 คน มีย่าเรา ป้าสะใภ้ และลุงซึ่งเป็นพี่ชายของสามีป้าสะใภ้

1. ลุงเป็นทหารเกษียณค่อนข้างวางอำนาจและโทสะร้าย

2.ป้าสะใภ้ อายุ 70 กว่าๆ คอยดูแลย่าเรา ซึ่งอายุมากแล้ว 92 ปี

3.ลุงทหารไม่เคยกลับบ้าน ไม่เคยดูแลย่า เพิ่งกลับมาอยู่กับย่าตอนที่น้องชายลุงทหาร แฟนของป้าสะใภ้ เสียชีวิต กลับมาก็มาอยู่กินฟรี ให้ย่าเลี้ยงตอนแก่ค่ะ เพราะบำนาญไม่พอใช้ ประกอบกับมีแกลูกสาวติดการพนัน อยู่ทางนั้นก็ลำบาก ไม่มีใครเอาค่ะ

4.ตั้งแต่กลับมาก็ด่าว่าป้าสะใภ้เรา ให้เจ็บใจแทบทุกวัน โขกสับใช้งาน แต่ป้าทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในฐานะสะใภ้ ย่าเราก็ไม่รุ้จะทำไง เพราะลุงทหารก็เป็นลูก ได้แต่คอยเอ็ดอย่างเดียว

5.อาๆของเรา ก็เข้าข้างลุง มากๆ เพราะเป็นพี่น้องกัน ทั้งๆที่รู้ดี ว่าลุงทหารนิสัยไม่ดี อันธพาล ก่อแต่ปัญหาเข้าบ้าน จนขึ้นศาลมาแล้ว แต่ระดับหลานๆอย่างเรา ทนไม่ไหว สงสารป้าสะใภ้ พูดไปแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย

6.ครั้งนึงถึงขั้นถือมีด และขู่จะเอาปืนมาฆ่าเรา เพราะเราระงับความโกรธไม่ได้ ด่ามาด่ากลับไม่โกง ประมาณนี้ แล้วเราอดทนมานานแล้ว ที่เงียบนี่ไม่ได้กลัว แต่เกรงใจย่า ทุกครั้งที่กลับไปเยี่ยมย่า เราจะได้ยินเค้าด่าป้าหยาบๆ เสียงดัง บางทีก็เอาหนังสติ๊กดีดก้อนหินยิงหมาที่ป้าเลี้ยง ซึ่งเราก็งง ว่าครอบครัวเรามีความสุขมาตั้งนาน ทำไมเราต้องยอมให้ลุงคนนี้มาทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจด้วย

7.ล่าสุด ลุงคนนี้ ตบหน้าป้าเรา ขนก้นกระแทกพื้น เดินไม่ถนัดมาเป็นสัปดาห์แล้ว

8.เราพยายามหาหลักธรรมมาช่วยตลอด ระงับความโกรธ อีกอย่างไม่ใช่เรื่องของเราเลย แต่เราไปรับแทนป้า โกรธแทนป้า สงสารป้า แล้วเอามาเครียดเอง พยายามคิดว่าลุงเค้าคงทุกข์มาก มีปมในใจ แล้วมาลงที่คนอื่น เราควรสงสารและให้อภัยเค้า

9.ป้าระบายให้ลูกชายฟัง ลูกชายอยู่กรุงเทพ แต่เหมือนไม่มีสัญญาณตอบรับ พี่ชายเราเป็นคนเฉยๆ ค่ะ ได้แต่รับฟัง

ปัญหาครอบครัว เป็นแบบนี้มา 2 ปีแล้ว เราเอากลับมาคิดวนๆ ซ้ำๆ แล้วก็ทุกข์เอง นั่งสมาธิก็แล้ว เกิดดับๆๆ แต่ก็ยังอดเอามาเป็นอารมณ์ไม่ได้ เราต้องทำอย่างไรดี กับปัญหาที่เราไม่มีสิทธิ์เข้าไปแก้แบบนี้ นอกจากการทำใจ ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ