พรุ่งนี้
อากาศในร้านถูกปรับจนเย็นเฉียบ แก้วกาแฟอุ่นๆ ในมือช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นได้อย่างน่าประหลาด
ควันฉุยลอยอ้อยอิ่งฉาบเคลือบอยู่บนผิวเครื่องดื่มดำสนิท กลิ่นไหม้หอมๆ ลอยอบอวลเตะจมูก จิบอึกหนึ่ง ความร้อนและรสขมอันเย้ายวนซึมผ่านไปทุกอณูสัมผัสของต่อมรับรส
มองออกไปนอกบานกระจก ท้องฟ้ามัวหม่นอึมครึม แตกต่างจากช่วงเช้าที่ผ่านมา
ท้องฟ้าปลอดโปร่งดูสดใสในช่วงเช้า เมฆฝนทะมึนก่อเค้าในช่วงเที่ยง ก่อนที่สายฝนจะโปรยปรายในช่วงเย็น และเทกระหน่ำลงมาในช่วงกลางคืน
หลายวันมาแล้วที่สภาพอากาศเป็นแบบนี้ แม้จะดูเหมือนวนเวียน ซ้ำซาก แต่ทว่าก็ไม่อาจคาดเดาอะไรได้
อาจมีพายุฝนฉับพลันในวันที่ท้องฟ้าสดใส ฟ้าอาจใส่กระจ่างขึ้นมาทันใดในวันที่เมืองทั้งเมืองถูกปกคลุมไปด้วยม่านหมอกของสายฝน
ทุกอย่างหมุนเวียนสับเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที ทุกวินาที...
ในวันที่ทุกอย่างกำลังจะดูเหมือนเข้าที่เข้าทาง วันนั้นก็อาจเป็นวันที่สูญสิ้นทุกสิ่งไป และเช่นเดียวกัน ในวันที่คิดว่าไม่เหลืออะไรแล้ว วันนั้นก็อาจเป็นวันที่จะได้ทุกอย่างกลับคืนมา
ไม่มีสิ่งใดจะคงอยู่คงทนถาวรตลอดไป
เมฆดำกลืนกินท้องฟ้าไปจนหมดแล้ว มันร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด ราวมันอุ้มท้องต่อไปไม่ไหว
อีกไม่นานฝนหยดแรกก็จะร่วงหล่นลงมา อีกไม่นานสายฝนก็จะโปรยปราย อีกไม่นานเมืองทั้งเมืองก็จะตกอยู่ในความเศร้าสร้อย
ทุกสิ่งอาจดูลางเลือนไม่ชัดเจน อาจจะมองไม่เห็นทางข้างหน้า อาจต้องเปียกปอน หนาวเหน็บ และทนทุกข์
แต่มันก็จะผ่านพ้นไป อีกไม่นานฝนจะหยุดตก เมฆดำที่เคยหนาทึบจะค่อยๆ สลายตัว แสงแรกจะสาดส่องลงมายังผืนดินเบื้องล่างได้สำเร็จ
และพรุ่งนี้ที่สดใสจะกลับมาอีกครั้ง
ขอเพียงอดทน เฝ้ารอให้เรื่องราวที่ไม่เป็นอย่างใจผ่านพ้นไป สิ่งที่ดีกว่าจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน
กาแฟหมดแก้วไปแล้ว
ฝนเม็ดแรกร่วงลงมากระทบผืนกระจก
ผมลุกขึ้น เปิดประตูร้าน และออกเดินทางอีกครั้ง
พรุ่งนี้
อากาศในร้านถูกปรับจนเย็นเฉียบ แก้วกาแฟอุ่นๆ ในมือช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นได้อย่างน่าประหลาด
ควันฉุยลอยอ้อยอิ่งฉาบเคลือบอยู่บนผิวเครื่องดื่มดำสนิท กลิ่นไหม้หอมๆ ลอยอบอวลเตะจมูก จิบอึกหนึ่ง ความร้อนและรสขมอันเย้ายวนซึมผ่านไปทุกอณูสัมผัสของต่อมรับรส
มองออกไปนอกบานกระจก ท้องฟ้ามัวหม่นอึมครึม แตกต่างจากช่วงเช้าที่ผ่านมา
ท้องฟ้าปลอดโปร่งดูสดใสในช่วงเช้า เมฆฝนทะมึนก่อเค้าในช่วงเที่ยง ก่อนที่สายฝนจะโปรยปรายในช่วงเย็น และเทกระหน่ำลงมาในช่วงกลางคืน
หลายวันมาแล้วที่สภาพอากาศเป็นแบบนี้ แม้จะดูเหมือนวนเวียน ซ้ำซาก แต่ทว่าก็ไม่อาจคาดเดาอะไรได้
อาจมีพายุฝนฉับพลันในวันที่ท้องฟ้าสดใส ฟ้าอาจใส่กระจ่างขึ้นมาทันใดในวันที่เมืองทั้งเมืองถูกปกคลุมไปด้วยม่านหมอกของสายฝน
ทุกอย่างหมุนเวียนสับเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที ทุกวินาที...
ในวันที่ทุกอย่างกำลังจะดูเหมือนเข้าที่เข้าทาง วันนั้นก็อาจเป็นวันที่สูญสิ้นทุกสิ่งไป และเช่นเดียวกัน ในวันที่คิดว่าไม่เหลืออะไรแล้ว วันนั้นก็อาจเป็นวันที่จะได้ทุกอย่างกลับคืนมา
ไม่มีสิ่งใดจะคงอยู่คงทนถาวรตลอดไป
เมฆดำกลืนกินท้องฟ้าไปจนหมดแล้ว มันร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด ราวมันอุ้มท้องต่อไปไม่ไหว
อีกไม่นานฝนหยดแรกก็จะร่วงหล่นลงมา อีกไม่นานสายฝนก็จะโปรยปราย อีกไม่นานเมืองทั้งเมืองก็จะตกอยู่ในความเศร้าสร้อย
ทุกสิ่งอาจดูลางเลือนไม่ชัดเจน อาจจะมองไม่เห็นทางข้างหน้า อาจต้องเปียกปอน หนาวเหน็บ และทนทุกข์
แต่มันก็จะผ่านพ้นไป อีกไม่นานฝนจะหยุดตก เมฆดำที่เคยหนาทึบจะค่อยๆ สลายตัว แสงแรกจะสาดส่องลงมายังผืนดินเบื้องล่างได้สำเร็จ
และพรุ่งนี้ที่สดใสจะกลับมาอีกครั้ง
ขอเพียงอดทน เฝ้ารอให้เรื่องราวที่ไม่เป็นอย่างใจผ่านพ้นไป สิ่งที่ดีกว่าจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน
กาแฟหมดแก้วไปแล้ว
ฝนเม็ดแรกร่วงลงมากระทบผืนกระจก
ผมลุกขึ้น เปิดประตูร้าน และออกเดินทางอีกครั้ง