ทนอยู่เพื่ออนาคตลูก?

เรากับแฟนคบกันมา10ปี แต่งงานกัน1ปี มีลูกด้วยกัน 1ขวบ เค้าเป็นคนที่ค่อนข้างเข้าใจยาก มีสังคม มีโลกส่วนตัวสูง ซึ้งเราก็ไม่เคยก้าวก่าย หรือเข้าไปยุ่ง แต่มาตอนนี้ เราแต่งงานกันแล้ว แต่เค้ายัง ทำเหมือนเดิม ไม่สนใจ เวลาต่อหน้าสังคมหรือเพื่อนก็จะไม่สนใจเรา ออกจะแยกตัว และดูแลเราบางเวลา และที่สำคัญ ฉันไม่มีความสุขที่จะทำงานที่นี่แต่เพราะรายได้กับความก้าวหน้าถึงได้ทนอยู่ เช้าไปทำงาน เย็นกลับบ้าน ซึ้งฉันอายุ27ยอมทิ้งบ้านเกิด มาทำงานกับเค้า ทิ้งเพื่อน ทิ้งชีวิตวัยรุ่น ห่างพ่อแม่ มาอยู่ทำงานกับเขา4ปี  ฉันไม่มีเพื่อนไม่มีสังคมที่นี่เลย ฉันทนมาซักพักแล้ว แต่ตอนนี้ฉันว่า ไม่โอเคร ฉันเริ่มอยากให้เค้าสนใจบ้าง อ่ออีกอย่าง เราทำงาน ในอำเภอเดียวกัน ซึ่งงานของเราถึงจะคนละที่ แต่การติดต่อประสานงานก็ต้องทำร่วมอำเภอกันอยู่ ตอนนี้มีปัญหาคือว่า เราเงือนเดือน 17000฿ และเค้า 7000฿ ฉันผ่อนรถ 1คัน ส่งนเงินเดือนสามีเค้าน้อยกว่าเพราะเค้ากู้มาปลดหนี้ก่อนแต่งซึ้งเราก็มีส่วนใช้ด้วยกันมา ถ้าเราเลือกที่จะเลิกลากันไป แล้วอนาคตลูกล่ะ หรือจะต้องทนอยู่กับคนที่ ไม่สนใจคุณในทุกๆเรื่อง ปล.เปิดใจคุยกันแล้ว เค้ายินดีที่จะให้ฉันย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับลูกไม่รั้งไม่ยื้อ เป็นคุณจะเอาไง? ความรักไม่มี มีแต่ความผูกพันธ์และหน้าที่ อาจจะงงๆหน่อย ไว้เดี่ยวมาเล่าจุดเริ่มต้นต่อค่ะ ตอนนี้ไ่หวแล้ว