เรื่องสั้นเรื่องแรก ประเดิมวีคแรกของเดือนสุดท้ายแห่งไตรมาสนี้ เป็นเรื่องการชิงไหวชิงพริบกันระหว่างสองหนุ่มสาวซึ่งแสร้งทำเป็นว่ารักกัน ต่างฝ่ายต่างล่อหลอกซึ่งกันและกัน เพราะเห็นแก่เงินและผลประโยชน์เป็นที่ตั้ง...
แต่จะเป็นผลประโยชน์จากอะไร และใครจะเป็นฝ่ายชนะ ผู้แพ้จะเป็นอย่างไร และที่สำคัญคือ เรื่องจะจบลงอย่างไร ???
ต้องตามอ่านกันดูครับ แล้วตัดเกรด ก่อนจะหาตัวคนเขียน ชัวร์ก็บอกมาเล้ย...
ภายในห้องมืด ทึมอับ ผ้าม่านสีน้ำตาลกระเพื่อมไหวเบาๆ เมื่อคนที่นั่งอยู่บนพื้นห้องขยับตัวไปชิดมัน บรรยากาศหดหู่ เซื่องซึมเหมือนจะสูบเอาความสุขทุกหยาดหยดบนโลกนี้หายไปหมดหากใครก็ตามก้าวเท้าเหยียบเข้ามาในห้องนี้
ทันทีเมื่อประตูห้องเปิด แสงสว่างจากภายนอกสาดส่องเข้ามามีผลทำให้ปฏิกริยาของหญิงสาวบนพื้นห้องเปลี่ยนไป หน้าเธอซีด ตาเบิกโพลง ตัวสั่นระริกเหมือนลูกนกตกน้ำร้องกรี๊ดไม่ยอมหยุด ความกลัวแล่นจับขั้วหัวใจจนปัสสาวะอุจจาระราดรดกางเกงส่งกลิ่นเหม็นคลุ้ง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
................................
"ขิง ขิง ตื่นสิลูก"
“ขิง..ขิงลูกฝันร้ายอีกแล้วเหรอ” นั่นคือประโยคแรกซึ่งฉันได้ยินหลังจากได้สติและสมองเริ่มเรียบเรียงประมวลผลได้ว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความจริง...ใช่ฉันแค่ฝันไป มันเป็นฝันที่น่ากลัวเหลือเกิน ฉันลุกขึ้นเซเล็กน้อยไม่พูดอะไรกับแม่ เดินหยิบเครื่องแบบชุดนักเรียนอาบน้ำแต่งตัวก่อนรีบออกจากบ้านไปโรงเรียน
….ไปโรงเรียนอย่างนั้นรึ เปล่า ก็แค่ทำท่าเหมือนจะไปโรงเรียน หลบอยู่มุมร้านขายข้าวแกงหน้าปากซอยเจ้าประจำ สักพักก็มีรถเก๋งสีดำมันปลาบวิ่งมารับพร้อมเสียงโทรศัพท์ในมือดังขึ้น ประโยคหน้าจอมือถือขึ้นว่า มาถึงแล้ว....ฉันไม่รีรอรีบก้าวขึ้นรถทันที
ขณะรถแล่นไปสู่จุดมุ่งหมาย ชายหนุ่มในรถเป็นรุ่นพี่ของมหาลัยคบกับฉันมาสักพักแล้วหันมามองด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก แล้วถามว่า “เอาจริงหรือขิง” ฉันมองหน้าเค้าตาไม่กระพริบเม้มปากอย่างคนตัดสินใจแล้วพยักหน้า ไอความเย็นโอบล้อมเราทั้งคู่ด้วยความเงียบเชียบ
ความน่ากลัวของเป้าหมายรออยู่ ไม่อาจทำให้แน่ใจได้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้ทำถูกหรือไม่
ปีก่อนฉันเสียน้องสาวไปเพราะเรื่องบ้าๆ.....น้องสาวของฉัน
"ขวัญ" เป็นคนน่ารัก มองโลกในแง่ดีเป็นมิตรกับทุกคน ซึ่งนั่นอาจเป็นประตูมรณะชักนำเธอไปสู่เรื่องเลวร้าย เพื่อนในกลุ่มของเธอท้าทายให้ไปฉลองวันเกิดในบ้านร้าง..คนอื่นๆกลับมากันหมดพร้อมปิดปากเงียบไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
มีแต่ขวัญเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจหยุดเต้นนอนตายคาบ้านเฮงซวยนั่น....โดยไม่มีใครเหลียวแล
ฉันต้องการรู้ความจริงว่ามันเกิดอะไรในบ้านนั้นกันแน่ จนต้องชวนพี่ไปรท์แฟนของฉันที่เรียนมหาวิทยาลัยมาช่วยกันพิสูจน์
ครั้นเมื่อรถจอดเทียบรั้วข้างบ้านร้าง ทั้งคู่แหงนหน้ามองบนฟ้า แม้ยังเช้าอยู่ แต่เมฆฝนเกาะตัวกันเป็นก้อนทึบราวกับพร้อมเขมือบกลืนกินทุกอย่างใต้พื้นปฐพีให้หายไป ไม่นานนักก็ส่งพายุฝนให้หลั่งถาโถมมา ทำให้บรรยากาศน่ากลัวขึ้นทบเท่าทวีคูณ
วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดและวันตายของน้องสาวฉัน...แทนการร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์หรือให้ของขวัญ หรือไปวางดอกไม้หน้าสุสาน ฉันเลือกหนทางมาพิสูจน์ความจริงว่าน้องเจออะไรกันแน่
“...พี่ว่าเรากลับกันเถอะ อย่าเข้าไปเลย” พี่ไปร์ททำสีหน้ายุ่งยากลำบากใจก่อนจะหันมาพูดกับฉันโดยยังล็อคประตูรถไว้
“...ถ้าพี่ไม่เข้าไปฉันก็จะเข้าไปคนเดียว พี่รออยู่ในรถนี่แหละ” ฉันเข้าใจดี แค่เขายอมมาเป็นเพื่อนก็มากพอแล้ว เรื่องต่อไปจากนี้ฉันขอจัดการเอง
“...มันไม่เสี่ยงเกินไปหรือขิง ปืนหรือมีดขิงก็ไม่มี มีแค่เครื่องช็อตไฟฟ้า บอกตรงๆพี่เป็นห่วง”
พี่ไปร์ทจุดบุหรี่สูบอย่างที่เคยทำประจำ ก่อนค่อยๆไขกระจกรถพ่นควันออกไปภายนอก แล้วรีบไขกระจกปิดอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้ฝนกระเด็นโดนตัว
ไม่ต้องรอนาน ยานอนหลับที่ฉันแอบป้ายบนบุหรี่ก็ออกฤทธิ์ทำให้เค้าฟุบหลับคาพวงมาลัย ฉันดึงกุญแจรถออกใส่ไว้ในกระเป๋าก่อนเปิดประตูรถก้าวลงไปเผชิญหน้ากับบางสิ่งบางอย่างซึ่งมันบังอาจนักทำให้น้องฉันตาย ดีแล้วล่ะ....ทำแบบนี้....ฉันปลอบตัวเองเพราะคงทนไม่ได้หากคนรักต้องมาเจอกับอะไรก็ยังไม่รู้ว่าจะปลอดภัยหรือเปล่า
สายลมกระหน่ำพัดแรงขึ้น เม็ดฝนพร่างพรูตกมาจากฟ้าไม่ขาดสาย พร้อมเสียงคำรามสนั่นของเบื้องบนราวกับว่าสิ่งที่อยู่ในบ้านนั้นเองก็กำลังรอการมาเยือนของเธอเหมือนกัน
พลั่ก!!!
หญิงสาวรู้สึกถึงแรงปะทะของแข็งบางอย่างฟาดมาบริเวณกกหูและกะโหลกศีรษะด้านล่าง มันเจ็บจี๊ดทะลุถึงแกนประสาท ลิ่มเลือดเหนียวๆไหลออกมาจากบาดแผลรวมกับน้ำฝนเจิ่งนองเป็นสีแดงฉานดูน่ากลัว
มันส่งผลให้เธอตายทันที ร่างทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น พร้อมกับเงาร่างดำของใครบางคนกำลังก้าวเข้ามา...พี่ไปรท์!!!
…………………………………….
อันที่จริงผมไม่จำเป็นต้องฆ่าสองสาวพี่น้องคู่นี้เลย ถ้ายัยน้องสาวไม่บังเอิญแส่หาเรื่องพาเพื่อนมาพิสูจน์ผีในบ้างร้างที่ผมกับสายใช้เป็นจุดนัดพบในการส่งยา
...แต่....ช่างมันเหอะ คนตายไปแล้วหมดสิทธิ์ฟ้องร้องทวงถามถึงความเป็นธรรม ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป ใครๆก็รู้ หึ หึ หึ
...บ้าจริง กุญแจรถที่ยัยบ้านั่นเอาไปอยู่ไหนนะ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ทำไมผมไม่สลบนะเหรอ ใครจะโง่ไว้ใจยัยทึ่มนี่ล่ะ ผมเปลี่ยนซองบุหรี่ใหม่ตอนเธอไม่ทันสังเกต หลังจากซองเก่ามีร่องรอยการหยิบออกไปแบบผิดปกติ ไม่รู้สิ...บางทีอาจเป็นเพราะผมก็ระวังตัวอยู่แล้วมั้ง
สายฝนเริ่มลงเม็ดหนักขึ้นเรื่อยๆ
" ห่าเอ๊ย แm่งจะตกอะไรกันหนักกันหนาวะ"
ความรู้สึกเจ็บจากความแรงของฝนและลมพัดโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ผมสติแตก และอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
ตึก ตึก ตึก ตึก...
เอ๊ะ นั่น....เสียงฝีเท้าของใครก้าวเดินมาข้างหลัง
เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้...
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ร็อตไวเลอร์สีดำตัวใหญ่สามตัว กระโดดเข้ารุมกัดชายหนุ่มอย่างไม่ปรานี สุนัขทั้งสามรุมฉีกเนื้อพร้อมทั้งกระชากวิญญาณไปร์ทออกจากร่างราวกับโดนร่ายคำสาปให้ตายทั้งเป็น
ข้างๆไม่ห่างกันนักคือการยืนดูด้วยความสะใจของ "ขวัญ"
เรียบร้อยแล้วสินะ....ลาก่อนพี่สาวและพี่ไปร์ทอดีตคนรักผู้หักหลังเธอทั้งคู่ แผนนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าเพื่อนในกลุ่มไม่เห็นใจเธอในเรื่องน้ำเน่ารักสามเศร้า การแอบคบกันของขิงกับไปร์ทเป็นของขวัญอันน่ารังเกียจที่สุด
ตั้งแต่รู้ความจริงขวัญก็เก็บเรื่องและแผนทั้งหมดเป็นความลับกับกลุ่มเพื่อนของเธอแล้วสร้างเรื่องการตายหลอกๆในบ้านร้างขึ้นมา
ใครบอกเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก.....เธอกับเพื่อนนี่แหละจะพิสูจน์ให้โลกเห็นว่าเพื่อนแท้มีอยู่จริง
พร้อมทั้งความมั่นคงทางการเงินที่หวังจะได้จากการชิงสายยาของไปร์ทมาเป็นของกลุ่มเธอ นี่แหละคงเป็นของขวัญวันเกิดดีที่สุด หึหึหึ
ขวัญชะโงกหน้าดูสภาพศพพี่ไปร์ทซึ่งบัดนี้สภาพดูไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าซากก้อนเนื้อสีแดงเละเทะชวนสยองเจิ่งนองด้วยน้ำฝนชะเลือดแดงเทือกไปทั่วบริเวณคือร่างของคนเคยรัก ขวัญเบ้หน้าแสยะยิ้มสีหน้าสะใจปนสมเพชท่ามกลางสายฝนซึ่งยังคงไม่หยุดตกก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านร้าง พร้อมร็อตไวเลอร์และร่มคันใหญ่ มันช่วยกันทั้งฝนและเสนียดเลือดชายชั่วอันอาจกระเด็นมาติดตัวเธอได้ดีเชียวแหละ
โดยไม่รู้เลยว่ากลุ่มเพื่อนกำลังจุดเค้กวันเกิดรออยู่...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เค้กวันเกิด โรยไซยาไนด์...ขวัญคงไม่รู้ตัวหรอกว่าเพื่อนเตรียมกำจัดเธอทิ้งเพื่อให้มีเหลือตัวหารรายได้จากการขายยาลดลง...พักหลังๆคู่แข่งเยอะ ยอดขายตก หนทางนี้เป็นทางเดียวจะช่วยพยุงรายได้ของกลุ่มให้อยู่ในระดับน่าพอใจ ก็แค่กำจัดคนมีประโยชน์น้อยที่สุดทิ้งไป
ก็ใครบอกล่ะว่า เพื่อนที่ดี ต้องซื่อสัตย์เสมอไป ????
รายชื่อให้เลือกตอบ
ฝ่ายชาย
1. จอมยุทธนักสืบ (วีคนี้ไม่มี)
2. ชายขอบคันนายาว
3. ลูนาติก
4. ส.สัตยา
5. สวนดอก
6. B-thirteen
7. Chee River (ลำน้ำ C)
8. Christian Trevelyan Grey
9. GTW
10. KTHc
11. Na(นะ)
12. psycho_factory
13. ruennara
14. Soul Master
15. สมาชิกหมายเลข 4563770
16. WANG JIE (พฤษภเสารี)
ฝ่ายหญิง
1. นลินมณี
2. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
3. รัชต์สารินท์
4. ลายลิขิต
5. สมาชิกหมายเลข 817884 (โจอี้)
6. Lady Star 919
7. สมาชิกหมายเลข 2326325 (ladylongleg) (วีคนี้ไม่มี)
8. Susisiri
*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง แก้ไขเพิ่มเติม ได้ทุกเมื่อ ^^
*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน
วันที่ 7 กันยายน 2561 (ภาพปริศนาจะวาง วันที่ 5 ครับ) ***
สโลแกนของเราคือ "เขียนเมื่ออยากเขียน แต่งเมื่ออยากแต่ง แล้วมาเล่นซ่อนหากัน"
จัดไป ในแต่ละสัปดาห์ สรุปผลคะแนนทุกครั้งที่เฉลย
ผู้ชนะที่ 1 และ/หรือ ผู้ที่ไม่มีใครทายถูก จะเข้ารอบ
THE GLOVES FINAL 2018 ตอนปลายปี (ในฐานะมือวาง) ครับผม
🎂🏡🎀THE WEEKLY GLOVES ไตรมาสสุดท้าย วีคที่ 36 เรื่องสั้น#78 "ของขวัญ" โดย "ถุงมือผูกโบว์"🎀🏡🎂
เรื่องสั้นเรื่องแรก ประเดิมวีคแรกของเดือนสุดท้ายแห่งไตรมาสนี้ เป็นเรื่องการชิงไหวชิงพริบกันระหว่างสองหนุ่มสาวซึ่งแสร้งทำเป็นว่ารักกัน ต่างฝ่ายต่างล่อหลอกซึ่งกันและกัน เพราะเห็นแก่เงินและผลประโยชน์เป็นที่ตั้ง...
แต่จะเป็นผลประโยชน์จากอะไร และใครจะเป็นฝ่ายชนะ ผู้แพ้จะเป็นอย่างไร และที่สำคัญคือ เรื่องจะจบลงอย่างไร ???
ต้องตามอ่านกันดูครับ แล้วตัดเกรด ก่อนจะหาตัวคนเขียน ชัวร์ก็บอกมาเล้ย...
ภายในห้องมืด ทึมอับ ผ้าม่านสีน้ำตาลกระเพื่อมไหวเบาๆ เมื่อคนที่นั่งอยู่บนพื้นห้องขยับตัวไปชิดมัน บรรยากาศหดหู่ เซื่องซึมเหมือนจะสูบเอาความสุขทุกหยาดหยดบนโลกนี้หายไปหมดหากใครก็ตามก้าวเท้าเหยียบเข้ามาในห้องนี้
ทันทีเมื่อประตูห้องเปิด แสงสว่างจากภายนอกสาดส่องเข้ามามีผลทำให้ปฏิกริยาของหญิงสาวบนพื้นห้องเปลี่ยนไป หน้าเธอซีด ตาเบิกโพลง ตัวสั่นระริกเหมือนลูกนกตกน้ำร้องกรี๊ดไม่ยอมหยุด ความกลัวแล่นจับขั้วหัวใจจนปัสสาวะอุจจาระราดรดกางเกงส่งกลิ่นเหม็นคลุ้ง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"ขิง ขิง ตื่นสิลูก"
“ขิง..ขิงลูกฝันร้ายอีกแล้วเหรอ” นั่นคือประโยคแรกซึ่งฉันได้ยินหลังจากได้สติและสมองเริ่มเรียบเรียงประมวลผลได้ว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความจริง...ใช่ฉันแค่ฝันไป มันเป็นฝันที่น่ากลัวเหลือเกิน ฉันลุกขึ้นเซเล็กน้อยไม่พูดอะไรกับแม่ เดินหยิบเครื่องแบบชุดนักเรียนอาบน้ำแต่งตัวก่อนรีบออกจากบ้านไปโรงเรียน
….ไปโรงเรียนอย่างนั้นรึ เปล่า ก็แค่ทำท่าเหมือนจะไปโรงเรียน หลบอยู่มุมร้านขายข้าวแกงหน้าปากซอยเจ้าประจำ สักพักก็มีรถเก๋งสีดำมันปลาบวิ่งมารับพร้อมเสียงโทรศัพท์ในมือดังขึ้น ประโยคหน้าจอมือถือขึ้นว่า มาถึงแล้ว....ฉันไม่รีรอรีบก้าวขึ้นรถทันที
ขณะรถแล่นไปสู่จุดมุ่งหมาย ชายหนุ่มในรถเป็นรุ่นพี่ของมหาลัยคบกับฉันมาสักพักแล้วหันมามองด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก แล้วถามว่า “เอาจริงหรือขิง” ฉันมองหน้าเค้าตาไม่กระพริบเม้มปากอย่างคนตัดสินใจแล้วพยักหน้า ไอความเย็นโอบล้อมเราทั้งคู่ด้วยความเงียบเชียบ ความน่ากลัวของเป้าหมายรออยู่ ไม่อาจทำให้แน่ใจได้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้ทำถูกหรือไม่
ปีก่อนฉันเสียน้องสาวไปเพราะเรื่องบ้าๆ.....น้องสาวของฉัน "ขวัญ" เป็นคนน่ารัก มองโลกในแง่ดีเป็นมิตรกับทุกคน ซึ่งนั่นอาจเป็นประตูมรณะชักนำเธอไปสู่เรื่องเลวร้าย เพื่อนในกลุ่มของเธอท้าทายให้ไปฉลองวันเกิดในบ้านร้าง..คนอื่นๆกลับมากันหมดพร้อมปิดปากเงียบไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น มีแต่ขวัญเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจหยุดเต้นนอนตายคาบ้านเฮงซวยนั่น....โดยไม่มีใครเหลียวแล
ฉันต้องการรู้ความจริงว่ามันเกิดอะไรในบ้านนั้นกันแน่ จนต้องชวนพี่ไปรท์แฟนของฉันที่เรียนมหาวิทยาลัยมาช่วยกันพิสูจน์
ครั้นเมื่อรถจอดเทียบรั้วข้างบ้านร้าง ทั้งคู่แหงนหน้ามองบนฟ้า แม้ยังเช้าอยู่ แต่เมฆฝนเกาะตัวกันเป็นก้อนทึบราวกับพร้อมเขมือบกลืนกินทุกอย่างใต้พื้นปฐพีให้หายไป ไม่นานนักก็ส่งพายุฝนให้หลั่งถาโถมมา ทำให้บรรยากาศน่ากลัวขึ้นทบเท่าทวีคูณ
วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดและวันตายของน้องสาวฉัน...แทนการร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์หรือให้ของขวัญ หรือไปวางดอกไม้หน้าสุสาน ฉันเลือกหนทางมาพิสูจน์ความจริงว่าน้องเจออะไรกันแน่
“...พี่ว่าเรากลับกันเถอะ อย่าเข้าไปเลย” พี่ไปร์ททำสีหน้ายุ่งยากลำบากใจก่อนจะหันมาพูดกับฉันโดยยังล็อคประตูรถไว้
“...ถ้าพี่ไม่เข้าไปฉันก็จะเข้าไปคนเดียว พี่รออยู่ในรถนี่แหละ” ฉันเข้าใจดี แค่เขายอมมาเป็นเพื่อนก็มากพอแล้ว เรื่องต่อไปจากนี้ฉันขอจัดการเอง
“...มันไม่เสี่ยงเกินไปหรือขิง ปืนหรือมีดขิงก็ไม่มี มีแค่เครื่องช็อตไฟฟ้า บอกตรงๆพี่เป็นห่วง”
พี่ไปร์ทจุดบุหรี่สูบอย่างที่เคยทำประจำ ก่อนค่อยๆไขกระจกรถพ่นควันออกไปภายนอก แล้วรีบไขกระจกปิดอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้ฝนกระเด็นโดนตัว
ไม่ต้องรอนาน ยานอนหลับที่ฉันแอบป้ายบนบุหรี่ก็ออกฤทธิ์ทำให้เค้าฟุบหลับคาพวงมาลัย ฉันดึงกุญแจรถออกใส่ไว้ในกระเป๋าก่อนเปิดประตูรถก้าวลงไปเผชิญหน้ากับบางสิ่งบางอย่างซึ่งมันบังอาจนักทำให้น้องฉันตาย ดีแล้วล่ะ....ทำแบบนี้....ฉันปลอบตัวเองเพราะคงทนไม่ได้หากคนรักต้องมาเจอกับอะไรก็ยังไม่รู้ว่าจะปลอดภัยหรือเปล่า
สายลมกระหน่ำพัดแรงขึ้น เม็ดฝนพร่างพรูตกมาจากฟ้าไม่ขาดสาย พร้อมเสียงคำรามสนั่นของเบื้องบนราวกับว่าสิ่งที่อยู่ในบ้านนั้นเองก็กำลังรอการมาเยือนของเธอเหมือนกัน
พลั่ก!!!
หญิงสาวรู้สึกถึงแรงปะทะของแข็งบางอย่างฟาดมาบริเวณกกหูและกะโหลกศีรษะด้านล่าง มันเจ็บจี๊ดทะลุถึงแกนประสาท ลิ่มเลือดเหนียวๆไหลออกมาจากบาดแผลรวมกับน้ำฝนเจิ่งนองเป็นสีแดงฉานดูน่ากลัว มันส่งผลให้เธอตายทันที ร่างทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น พร้อมกับเงาร่างดำของใครบางคนกำลังก้าวเข้ามา...พี่ไปรท์!!!
อันที่จริงผมไม่จำเป็นต้องฆ่าสองสาวพี่น้องคู่นี้เลย ถ้ายัยน้องสาวไม่บังเอิญแส่หาเรื่องพาเพื่อนมาพิสูจน์ผีในบ้างร้างที่ผมกับสายใช้เป็นจุดนัดพบในการส่งยา
...แต่....ช่างมันเหอะ คนตายไปแล้วหมดสิทธิ์ฟ้องร้องทวงถามถึงความเป็นธรรม ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป ใครๆก็รู้ หึ หึ หึ
...บ้าจริง กุญแจรถที่ยัยบ้านั่นเอาไปอยู่ไหนนะ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ทำไมผมไม่สลบนะเหรอ ใครจะโง่ไว้ใจยัยทึ่มนี่ล่ะ ผมเปลี่ยนซองบุหรี่ใหม่ตอนเธอไม่ทันสังเกต หลังจากซองเก่ามีร่องรอยการหยิบออกไปแบบผิดปกติ ไม่รู้สิ...บางทีอาจเป็นเพราะผมก็ระวังตัวอยู่แล้วมั้ง
สายฝนเริ่มลงเม็ดหนักขึ้นเรื่อยๆ
" ห่าเอ๊ย แm่งจะตกอะไรกันหนักกันหนาวะ"
ความรู้สึกเจ็บจากความแรงของฝนและลมพัดโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ผมสติแตก และอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
ตึก ตึก ตึก ตึก...
เอ๊ะ นั่น....เสียงฝีเท้าของใครก้าวเดินมาข้างหลัง
เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้...
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ร็อตไวเลอร์สีดำตัวใหญ่สามตัว กระโดดเข้ารุมกัดชายหนุ่มอย่างไม่ปรานี สุนัขทั้งสามรุมฉีกเนื้อพร้อมทั้งกระชากวิญญาณไปร์ทออกจากร่างราวกับโดนร่ายคำสาปให้ตายทั้งเป็น ข้างๆไม่ห่างกันนักคือการยืนดูด้วยความสะใจของ "ขวัญ"
เรียบร้อยแล้วสินะ....ลาก่อนพี่สาวและพี่ไปร์ทอดีตคนรักผู้หักหลังเธอทั้งคู่ แผนนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าเพื่อนในกลุ่มไม่เห็นใจเธอในเรื่องน้ำเน่ารักสามเศร้า การแอบคบกันของขิงกับไปร์ทเป็นของขวัญอันน่ารังเกียจที่สุด
ตั้งแต่รู้ความจริงขวัญก็เก็บเรื่องและแผนทั้งหมดเป็นความลับกับกลุ่มเพื่อนของเธอแล้วสร้างเรื่องการตายหลอกๆในบ้านร้างขึ้นมา
ใครบอกเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก.....เธอกับเพื่อนนี่แหละจะพิสูจน์ให้โลกเห็นว่าเพื่อนแท้มีอยู่จริง พร้อมทั้งความมั่นคงทางการเงินที่หวังจะได้จากการชิงสายยาของไปร์ทมาเป็นของกลุ่มเธอ นี่แหละคงเป็นของขวัญวันเกิดดีที่สุด หึหึหึ
ขวัญชะโงกหน้าดูสภาพศพพี่ไปร์ทซึ่งบัดนี้สภาพดูไม่ได้ ไม่น่าเชื่อว่าซากก้อนเนื้อสีแดงเละเทะชวนสยองเจิ่งนองด้วยน้ำฝนชะเลือดแดงเทือกไปทั่วบริเวณคือร่างของคนเคยรัก ขวัญเบ้หน้าแสยะยิ้มสีหน้าสะใจปนสมเพชท่ามกลางสายฝนซึ่งยังคงไม่หยุดตกก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านร้าง พร้อมร็อตไวเลอร์และร่มคันใหญ่ มันช่วยกันทั้งฝนและเสนียดเลือดชายชั่วอันอาจกระเด็นมาติดตัวเธอได้ดีเชียวแหละ
โดยไม่รู้เลยว่ากลุ่มเพื่อนกำลังจุดเค้กวันเกิดรออยู่...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถุงมือผูกโบว์
รายชื่อให้เลือกตอบ
ฝ่ายชาย
1. จอมยุทธนักสืบ (วีคนี้ไม่มี)
2. ชายขอบคันนายาว
3. ลูนาติก
4. ส.สัตยา
5. สวนดอก
6. B-thirteen
7. Chee River (ลำน้ำ C)
8. Christian Trevelyan Grey
9. GTW
10. KTHc
11. Na(นะ)
12. psycho_factory
13. ruennara
14. Soul Master
15. สมาชิกหมายเลข 4563770
16. WANG JIE (พฤษภเสารี)
ฝ่ายหญิง
1. นลินมณี
2. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
3. รัชต์สารินท์
4. ลายลิขิต
5. สมาชิกหมายเลข 817884 (โจอี้)
6. Lady Star 919
7. สมาชิกหมายเลข 2326325 (ladylongleg) (วีคนี้ไม่มี)
8. Susisiri
*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง แก้ไขเพิ่มเติม ได้ทุกเมื่อ ^^
*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันที่ 7 กันยายน 2561 (ภาพปริศนาจะวาง วันที่ 5 ครับ) ***
สโลแกนของเราคือ "เขียนเมื่ออยากเขียน แต่งเมื่ออยากแต่ง แล้วมาเล่นซ่อนหากัน"
จัดไป ในแต่ละสัปดาห์ สรุปผลคะแนนทุกครั้งที่เฉลย
ผู้ชนะที่ 1 และ/หรือ ผู้ที่ไม่มีใครทายถูก จะเข้ารอบ THE GLOVES FINAL 2018 ตอนปลายปี (ในฐานะมือวาง) ครับผม