-สวัสดีครับ อันนี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดตรงไหนก็ ขอโทษด้วยนะครับ-
คือ ผมเป็นเกย์ครับ ผมคบกับผู้ชายคนนึงมา 7 ปี คือ มันจะเรียกว่า 7 ปีก็ไม่ได้ เราเลิกกันวันครบรอบ 7 ปีอะครับ ชีวิตนี้ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะชอบผู้ชายด้วยกัน เค้าเป็นแฟนผู้ชายคนแรกของผม ก่อนหน้านี้ผมก็มีแฟนเป็นผู้หญิงปกติแหละครับ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับผู้หญิงถึงได้เปลี่ยนมาชอบผู้ชาย เพียงแต่ว่าคนคนนี้ เค้าเข้ามาจีบผม น้ำหยดลงบนหินทุกวัน หินมันยังกร่อน ผมก็เหมือนกัน ผมคบกับเค้า เค้าเป็นคนน่ารักมาก เป็นผู้ชายที่ดี ดูเพียบพร้อมไปหมด perfect เลยแหละ ยอมรับว่าช่วงแรกๆผมก็รู้สึกแปลกๆ นานเข้าผมก็รักเค้ามากขึ้นทุกวันๆ จนสุดท้ายผมก็รักเค้า หมดใจ แบบไม่เผื่อใจอะไรไว้เลย เคยได้ยินที่หลายๆคนพูด แล้วก็เข้าใจ ที่บอกว่า ความรักของเพศนี้มันไม่ยั่งยืนหรอก แต่ก็เพราะรักอะครับ ผมไม่เคยขออะไรเค้าเลย สิ่งเดียวที่ผมขอเค้าคือ ถ้าเค้ามีคนอื่น เจอคนที่ชอบ หรืออะไรก็ตาม ให้บอกผมก่อน ผมจะไม่ว่าอะไรเค้า ผมสัญญา ช่วงหลังๆมา ผมได้ยินมาจากคนรอบข้างว่าเค้าแอบมีใคร แต่เค้าเองไม่รู้หรอกว่าผมรู้อะไรมาบ้าง ผมบอกเค้าว่าอยากทำอะไรทำ อย่าให้ผมเห็นก็พอ รู้ว่าคำพูดนี้มันโง่มาก แต่ผมก็คิดว่ามันคงไม่เป็นอะไร หลังๆเค้าเปลี่ยนไปแบบ เปลี่ยนไปมากๆ เค้าเริ่มเปรียบเทียบผมกับคนๆนั้นแบบไม่ได้คิด ตอนนอน ปกติผมเป็นคนติดหมอนข้าง เค้าก็บอกให้กอดเค้าแทนหมอน พักหลังเค้าแกะมือผมออก แล้วบอกว่าอึดอัด อีกวันผมก็เห็นหมอนข้างวางอยู่บนเตียง น่ารักจริงๆ ก่อนไปทำงาน ปกติผมก็จะจัดเสื้อผูกไทอะไรให้เค้า แต่พักหลังเค้าก็เบี่ยงตัวออกไปเลย โดนถอนหายใจใส่บ่อยขึ้น ถามอะไรก็โดนหาว่ายุ่ง เจ็บกว่ายุ่งคงเป็น น่ารำคาญ พอผมไม่ไหว ร้องไห้ก็โดนด่าว่าอย่าทำตัวแบบนี้บ้าง เปลี่ยนไปมากนะบ้าง หลังๆ ผมกลับไปนอนบ้าน เค้าก็ไม่โทรถามไถ่อะไรเลย ตลกดีที่ผมทน แต่ถ้าคุณเคยรักใครมากๆซักคนก็น่าจะเข้าใจ วันนึงผมบังเอิญไปเห็นฉากเด็ดกับได้ยินอะไรมา แทบจะทรุดลงตรงนั้นอะครับ แต่พอเค้ากลับมาที่ห้อง เค้าก็ทำเหมือนไม่มีอะไร เราทะเลาะกัน พอผมระเบิดสิ่งที่ผมเก็บเอาไว้นานเป็นเดือนๆออกมา ผมกลับโดนแจ็กพอตซะเอง ผมบอกเค้าว่าผมทน เพื่อที่จะให้เราอยู่ด้วยกัน แต่เค้ากลับบอกผมว่า แต่เค้าทนอยู่กับผม เค้าก็ยังเป็นเค้า เค้าเป็นคนใจดี ใจดีแม้กระทั่งบอกให้ผมเป็นคนบอกเลิก แต่สุดท้ายผมก็ไม่บอก และเป็นเค้าเองที่พูด วันนั้นผมกลับไปนอนที่บ้าน ดึกเลยอะ เกือบเที่ยงคืน พอเที่ยงคืนปฏิทินแจ้งวันครบรอบก็เด้งเลย เฮ้อ ชีวิต อีกวันผมก็กลับไปเอาของออกจากคอนโด ก็เจอเค้านะ แต่เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรกับผม โคตรเจ็บ มองผมซักนิดก็ไม่ จนตอนนี้มีคนบอกว่าผมเปลี่ยนไป ชอบหลบหน้าคน ไม่กล้ากอด ไม่กล้าจับใคร ไม่กล้าถามอะไรใคร ผมก็รู้ตัว เพราะตั้งแต่วันนั้น ก่อนผมจะทำอะไร ผมก็คิดถึงคำพูดเค้าตลอด จนกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว 6 ปี กับ 364 วันกว่าๆ 5555 ชีวิตผม

.. ผมคงไม่กล้ามีใครอีกแล้วอะครับในชีวิตนี้
ผมควรทำยังไงให้ลืมเค้าได้
คือ ผมเป็นเกย์ครับ ผมคบกับผู้ชายคนนึงมา 7 ปี คือ มันจะเรียกว่า 7 ปีก็ไม่ได้ เราเลิกกันวันครบรอบ 7 ปีอะครับ ชีวิตนี้ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะชอบผู้ชายด้วยกัน เค้าเป็นแฟนผู้ชายคนแรกของผม ก่อนหน้านี้ผมก็มีแฟนเป็นผู้หญิงปกติแหละครับ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับผู้หญิงถึงได้เปลี่ยนมาชอบผู้ชาย เพียงแต่ว่าคนคนนี้ เค้าเข้ามาจีบผม น้ำหยดลงบนหินทุกวัน หินมันยังกร่อน ผมก็เหมือนกัน ผมคบกับเค้า เค้าเป็นคนน่ารักมาก เป็นผู้ชายที่ดี ดูเพียบพร้อมไปหมด perfect เลยแหละ ยอมรับว่าช่วงแรกๆผมก็รู้สึกแปลกๆ นานเข้าผมก็รักเค้ามากขึ้นทุกวันๆ จนสุดท้ายผมก็รักเค้า หมดใจ แบบไม่เผื่อใจอะไรไว้เลย เคยได้ยินที่หลายๆคนพูด แล้วก็เข้าใจ ที่บอกว่า ความรักของเพศนี้มันไม่ยั่งยืนหรอก แต่ก็เพราะรักอะครับ ผมไม่เคยขออะไรเค้าเลย สิ่งเดียวที่ผมขอเค้าคือ ถ้าเค้ามีคนอื่น เจอคนที่ชอบ หรืออะไรก็ตาม ให้บอกผมก่อน ผมจะไม่ว่าอะไรเค้า ผมสัญญา ช่วงหลังๆมา ผมได้ยินมาจากคนรอบข้างว่าเค้าแอบมีใคร แต่เค้าเองไม่รู้หรอกว่าผมรู้อะไรมาบ้าง ผมบอกเค้าว่าอยากทำอะไรทำ อย่าให้ผมเห็นก็พอ รู้ว่าคำพูดนี้มันโง่มาก แต่ผมก็คิดว่ามันคงไม่เป็นอะไร หลังๆเค้าเปลี่ยนไปแบบ เปลี่ยนไปมากๆ เค้าเริ่มเปรียบเทียบผมกับคนๆนั้นแบบไม่ได้คิด ตอนนอน ปกติผมเป็นคนติดหมอนข้าง เค้าก็บอกให้กอดเค้าแทนหมอน พักหลังเค้าแกะมือผมออก แล้วบอกว่าอึดอัด อีกวันผมก็เห็นหมอนข้างวางอยู่บนเตียง น่ารักจริงๆ ก่อนไปทำงาน ปกติผมก็จะจัดเสื้อผูกไทอะไรให้เค้า แต่พักหลังเค้าก็เบี่ยงตัวออกไปเลย โดนถอนหายใจใส่บ่อยขึ้น ถามอะไรก็โดนหาว่ายุ่ง เจ็บกว่ายุ่งคงเป็น น่ารำคาญ พอผมไม่ไหว ร้องไห้ก็โดนด่าว่าอย่าทำตัวแบบนี้บ้าง เปลี่ยนไปมากนะบ้าง หลังๆ ผมกลับไปนอนบ้าน เค้าก็ไม่โทรถามไถ่อะไรเลย ตลกดีที่ผมทน แต่ถ้าคุณเคยรักใครมากๆซักคนก็น่าจะเข้าใจ วันนึงผมบังเอิญไปเห็นฉากเด็ดกับได้ยินอะไรมา แทบจะทรุดลงตรงนั้นอะครับ แต่พอเค้ากลับมาที่ห้อง เค้าก็ทำเหมือนไม่มีอะไร เราทะเลาะกัน พอผมระเบิดสิ่งที่ผมเก็บเอาไว้นานเป็นเดือนๆออกมา ผมกลับโดนแจ็กพอตซะเอง ผมบอกเค้าว่าผมทน เพื่อที่จะให้เราอยู่ด้วยกัน แต่เค้ากลับบอกผมว่า แต่เค้าทนอยู่กับผม เค้าก็ยังเป็นเค้า เค้าเป็นคนใจดี ใจดีแม้กระทั่งบอกให้ผมเป็นคนบอกเลิก แต่สุดท้ายผมก็ไม่บอก และเป็นเค้าเองที่พูด วันนั้นผมกลับไปนอนที่บ้าน ดึกเลยอะ เกือบเที่ยงคืน พอเที่ยงคืนปฏิทินแจ้งวันครบรอบก็เด้งเลย เฮ้อ ชีวิต อีกวันผมก็กลับไปเอาของออกจากคอนโด ก็เจอเค้านะ แต่เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรกับผม โคตรเจ็บ มองผมซักนิดก็ไม่ จนตอนนี้มีคนบอกว่าผมเปลี่ยนไป ชอบหลบหน้าคน ไม่กล้ากอด ไม่กล้าจับใคร ไม่กล้าถามอะไรใคร ผมก็รู้ตัว เพราะตั้งแต่วันนั้น ก่อนผมจะทำอะไร ผมก็คิดถึงคำพูดเค้าตลอด จนกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว 6 ปี กับ 364 วันกว่าๆ 5555 ชีวิตผม