ตอนแรกว่าจะไม่ตั้งกระทู้ คิดว่าจะแก้ปัญหาด้วยตัวเองแต่ไม่ไหวจริงๆค่ะ...
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้มาซักพักแล้วว่าแม่แอบคุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ ทั้งคุยไลน์ วีดีโอคอล โทรคุย ไปมาหาากันบ่อยๆ ทุกวัน วันละหลายครั้งเลยค่ะ (พ่อแม่เราอยู่คนละที่นะคะ พ่อไปทำงานต่างประเทศ แม่อยู่ที่บ้านค่ะ) ตัวเราเองก็ไปเรียนที่กรุงเทพฯ และกำลังหางานทำที่นั่นเลยค่ะ นานๆครั้งเราถึงจะกลับบ้าน มีอยู่ครั้งนึงเราลองพูดกับแม่แบบแยบยลก็เหมือนเดิม ช่วงหลังๆเราเริ่มทะเลาะกับแม่บ่อยมาก เราพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย คิดอะไรเราพูดไปหมดเลย จนลืมกลัวบาปไปเลยค่ะ เรื่องนี้แม่ก็ไม่ได้ปิดบังเรานะคะแม่เล่าให้ฟังหมดเลย แต่เราก็ขอให้แม่เลิกคุยกับ ผช.คนนั้น แต่สิ่งที่แม่ตอบกลับมาคือ "แม่ไม่มีวันทิ้งหนูหรอก ไม่ว่ายังไง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คนสมัยนี้เป็นแบบนี้เยอะแยะไป" เรานี่ถึงกับอึ้งเลย ก็พูดไปหลายอย่างค่ะ เราคงจะบาปติดตัวเยอะอยู่เพราะพูดให้แม่ไปเยอะเหมือนกัน และแม่เราห้ามเราบอกเรื่องนี้ให้พ่อรู้เพราะแม่บอกเมื่อถึงเวลาแม่จะบอกพ่อเอง เรารู้สึกสงสารพ่อมากที่สุดเลยค่ะ พ่อทำงานงกๆไม่รู้เรื่องอะไรเลย เวลาพ่อโทรมาแม่ก็ไม่ค่อยคุยกับพ่อ คุยก็แค่แป๊บเดียวเองค่ะ เราสงสารพ่อมากถ้าเกิดแม่ทิ้งพ่อไป แล้วพ่อจะอยู่ยังไง สิ่งที่เราไม่ชอบที่สุดคือแม่พยายามให้เราญาติดีกับ ผช. คนใหม่ของแม่ และก็บอกว่าเขาจะซื้อของให้ จะพาไปกินข้าวบลาๆ และก็บอกเราว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าไปแสดงอาการไม่ดีกับเขา ถ้าเราพูดเรื่องพวกนี้กับแม่ทีไรคือต้องทะเลาะกันทุกทีเลยค่ะ ล่าสุดไปดูดวงกับแม่ หมอดูทักว่า"ถ้าแม่จะมีสามีใหม่ หนูจะให้มีไหม" (เราส่ายหัวเป็นการปฏิเสธ) พอกลับมาบ้านแม่บอก อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราฝืนโชคชะตา ฝืนกรรมไม่ได้หรอก สำหรับเราคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับพ่อเลย แม่ชอบพูดว่าถ้าอยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อย พ่อเป็นคนซื่อ เชื่อฟังแต่ญาติพี่น้องตัวเอง พ่อไม่มีภาวะความเป็นผู้นำ ถ้ามันเหลืออดสำหรับแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่นี่พ่อไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ถ้าแม่จะทิ้งพ่อ อย่างน้อยก็ควรทำให้มันถูกต้อง ไม่ใช่มาแอบคุยแอบคบแบบนี้ ถ้าเกิดวันนั้นมาถึง วันที่แม่เลิกกับพ่อก็คงทำใจยอมรับลำบากเหมือนกันค่ะ ใจเราและคงแตกสลายไปเลย เพราะครอบครัวที่เคยอบอุ่นต้องมาแตกร้าวและแอบคิดในใจว่าถ้าเกิดขึ้นจริงเราจะหนีไปให้ไกลแสนไกล จะหนีไปบวชที่ไกลๆผู้คน ถึงจะดูอกตัญญู ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ก็เถอะ แค่เรารู้ว่าแม่แอบคุยแอบคบคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ เรายังเสียใจมากเลย จริงๆคนเราก็มีสิทธิ์จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองกันทั้งนั้น แต่เราว่าที่แม่ทำมันไม่ถูกไม่ควร เพราะ ผช.คนนั้นก็มีลูกมีเมีย มีครอบครัวอยู่แล้ว เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้เพื่อระบายความอึดอัดในใจเราหน่อยนะคะ เราไม่รู้จะปรึกษาใคร เพราะเราเป็นลูกคนเดียวค่ะ เพื่อนก็ไม่ค่อยเยอะ ส่วนมากเวลามีเรื่องอะไรจะชอบปรึกษาแม่แต่ทุกวันนี้เรารู้สึกไม่ไว้ใจแม่อีกต่อไปแล้วค่ะ จริงๆก็เป็นเรื่องของพ่อแม่อยากปล่อยให้ผู้ใหญ่เขาตัดสินใจแก้ปัญหากันเอง เรายังเด็กไม่มีประสบการณ์ชีวิตที่จะไปแก้ไขอะไรได้ แค่อยากมาระบายเฉยๆค่ะ มันอึดอัดมากที่ต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้เพียงลำพัง
เมื่อรู้ว่าแม่แอบคุยแอบคบกับคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ คุณจะทำอย่างไร?
เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้มาซักพักแล้วว่าแม่แอบคุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ ทั้งคุยไลน์ วีดีโอคอล โทรคุย ไปมาหาากันบ่อยๆ ทุกวัน วันละหลายครั้งเลยค่ะ (พ่อแม่เราอยู่คนละที่นะคะ พ่อไปทำงานต่างประเทศ แม่อยู่ที่บ้านค่ะ) ตัวเราเองก็ไปเรียนที่กรุงเทพฯ และกำลังหางานทำที่นั่นเลยค่ะ นานๆครั้งเราถึงจะกลับบ้าน มีอยู่ครั้งนึงเราลองพูดกับแม่แบบแยบยลก็เหมือนเดิม ช่วงหลังๆเราเริ่มทะเลาะกับแม่บ่อยมาก เราพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย คิดอะไรเราพูดไปหมดเลย จนลืมกลัวบาปไปเลยค่ะ เรื่องนี้แม่ก็ไม่ได้ปิดบังเรานะคะแม่เล่าให้ฟังหมดเลย แต่เราก็ขอให้แม่เลิกคุยกับ ผช.คนนั้น แต่สิ่งที่แม่ตอบกลับมาคือ "แม่ไม่มีวันทิ้งหนูหรอก ไม่ว่ายังไง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คนสมัยนี้เป็นแบบนี้เยอะแยะไป" เรานี่ถึงกับอึ้งเลย ก็พูดไปหลายอย่างค่ะ เราคงจะบาปติดตัวเยอะอยู่เพราะพูดให้แม่ไปเยอะเหมือนกัน และแม่เราห้ามเราบอกเรื่องนี้ให้พ่อรู้เพราะแม่บอกเมื่อถึงเวลาแม่จะบอกพ่อเอง เรารู้สึกสงสารพ่อมากที่สุดเลยค่ะ พ่อทำงานงกๆไม่รู้เรื่องอะไรเลย เวลาพ่อโทรมาแม่ก็ไม่ค่อยคุยกับพ่อ คุยก็แค่แป๊บเดียวเองค่ะ เราสงสารพ่อมากถ้าเกิดแม่ทิ้งพ่อไป แล้วพ่อจะอยู่ยังไง สิ่งที่เราไม่ชอบที่สุดคือแม่พยายามให้เราญาติดีกับ ผช. คนใหม่ของแม่ และก็บอกว่าเขาจะซื้อของให้ จะพาไปกินข้าวบลาๆ และก็บอกเราว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าไปแสดงอาการไม่ดีกับเขา ถ้าเราพูดเรื่องพวกนี้กับแม่ทีไรคือต้องทะเลาะกันทุกทีเลยค่ะ ล่าสุดไปดูดวงกับแม่ หมอดูทักว่า"ถ้าแม่จะมีสามีใหม่ หนูจะให้มีไหม" (เราส่ายหัวเป็นการปฏิเสธ) พอกลับมาบ้านแม่บอก อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราฝืนโชคชะตา ฝืนกรรมไม่ได้หรอก สำหรับเราคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับพ่อเลย แม่ชอบพูดว่าถ้าอยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อย พ่อเป็นคนซื่อ เชื่อฟังแต่ญาติพี่น้องตัวเอง พ่อไม่มีภาวะความเป็นผู้นำ ถ้ามันเหลืออดสำหรับแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่นี่พ่อไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ถ้าแม่จะทิ้งพ่อ อย่างน้อยก็ควรทำให้มันถูกต้อง ไม่ใช่มาแอบคุยแอบคบแบบนี้ ถ้าเกิดวันนั้นมาถึง วันที่แม่เลิกกับพ่อก็คงทำใจยอมรับลำบากเหมือนกันค่ะ ใจเราและคงแตกสลายไปเลย เพราะครอบครัวที่เคยอบอุ่นต้องมาแตกร้าวและแอบคิดในใจว่าถ้าเกิดขึ้นจริงเราจะหนีไปให้ไกลแสนไกล จะหนีไปบวชที่ไกลๆผู้คน ถึงจะดูอกตัญญู ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ก็เถอะ แค่เรารู้ว่าแม่แอบคุยแอบคบคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ เรายังเสียใจมากเลย จริงๆคนเราก็มีสิทธิ์จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองกันทั้งนั้น แต่เราว่าที่แม่ทำมันไม่ถูกไม่ควร เพราะ ผช.คนนั้นก็มีลูกมีเมีย มีครอบครัวอยู่แล้ว เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้เพื่อระบายความอึดอัดในใจเราหน่อยนะคะ เราไม่รู้จะปรึกษาใคร เพราะเราเป็นลูกคนเดียวค่ะ เพื่อนก็ไม่ค่อยเยอะ ส่วนมากเวลามีเรื่องอะไรจะชอบปรึกษาแม่แต่ทุกวันนี้เรารู้สึกไม่ไว้ใจแม่อีกต่อไปแล้วค่ะ จริงๆก็เป็นเรื่องของพ่อแม่อยากปล่อยให้ผู้ใหญ่เขาตัดสินใจแก้ปัญหากันเอง เรายังเด็กไม่มีประสบการณ์ชีวิตที่จะไปแก้ไขอะไรได้ แค่อยากมาระบายเฉยๆค่ะ มันอึดอัดมากที่ต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้เพียงลำพัง