คำถาม
ถ้าเราไม่ได้มีทุนมากมายและไม่มีความรู้เรื่องภาพยนตร์เลยแต่ดันอยากจะสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
เราต้องทำอะไรบ้าง?
:=) เรื่องมันก็ดำเนินมาเรื่อยๆ,ถึงเรื่องเบื้องหลังของภาพยนตร์ถึงตอนที่30แล้วนะเห็นปะว่าเรื่องราวเบื้องหลังนั้นมันก็สนุกไม่แพ้เรื่องราวของหนังเลยใครจะรู้ว่าเรื่องที่เขียนๆนี่อาจจะกลายเป็นภาพยนตร์เรื่องถัดไปก็ได้..ว่าไปพวกนายรู้ปะ..
คนเรานะเว้ย..
มันต้องตกอับให้เป็น..
พวกนายไม่ต้องงงหรอก คือเราหมายถึงชีวิตคนเราเนี้ย
มันก็มีขึ้นมีลง.ยามขึ้น.เราก้อควรดีใจ..แต่ยามใดที่เป็นขาลงของชีวิต..
เราอยากบอกนายว่านายจะคอตกก็ได้นะเว้ยเราเข้าใจ..
ก้อคนมันซวยก้อคนมันช้ำชอกกับขาลฃของชีวิตคอคงไม่สามารถตั้งตรงได้หรอก
คอคงไม่สามารถจะระหงเชิดหยิ่งได้..
แต่สิ่งหนึ่งที่นายต้องkeepไว้ก้อคือ "ตา"ของนาย...จงอย่าได้ตกแม้นว่านายจะตกต่ำ
จนซ๊กมกมอมแมม..ไปหมดทั้งร่าง..ดูต่ำตมสุดๆ
นายจงรักษาสายตาทีมุ่งมั่นเอาไว้..นายจงมองไปที่เป้าหมาย,,.ถ้านายรักในเป้าหมายของนายมากพอ..ปัญหาหรือความตกต่ำที่นายเจอมันก็จะเป็นแค่ขี้ผง
นายเชื่อเราถ้าในตัวนายมีความดีอยู่..
นายก็จะลงไม่นานหรอก..
นายรู้จักเหยี่ยวปะ..เราว่านะ เวลาที่เหยี่ยวมันถลาลม
แถดๆๆ ลงมาเนี้ยเทห์ผุดๆเลย..
วันนี้เราว่าง เราจะเล่านิทานให้พวกนายฟัง..
นายรู้จักเล่าปี่ป๊ะ..ในเรื่องสามก๊กคนที่อยู่ข้างเดียวกับขงเบ้ง
เล่าปีนี่เป็นถึงหัวหน้าแก้งค์เลยนะเว้ย..
แต่วันนึงดันเกิดตกอับต้องไปอาศัยอยู่กับแก๊งค์โจโฉ
ซึ่งเป็นแก๊งค์คู่ปรับเว้ย(นายอยากรู้ว่าตกอับเพราะอะไรไปไปหาอ่านกันเอาเองนะ.).
เล่าปี่ก้อเลย..เนียนๆทำตัวไร้พิษสง.ปลูกผักปลูกหญ้าไปวันๆ
วันนึงโจโฉกะเล่าปี่นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกัน..
โจโฉก้อถาม..ลื้อรู้ป่ะ.ว่าในแผ่นดินเนี้ย อั้ว กลัวใครแก๊งค์ไหนมากที่สุด...
เล่าปี่ก้อ.แกล้งเฉไฉตอบ..ไปว่า ลื้อคงกลัว ไอ้อ้วนเสี้ยว..หรือไอ้อ้วนสุด..
หรือไอ้นั่น ไอ้โน้น..
ไม่ว่าเล่าปี่จะบอกชื่ออะไรมาโจโฉก้อบอกผิดตลอด..
สองคนก็เล่นถามตอบกันสักพัก..
จนเล่าปี่บอกว่าอั้วยอมแพ้..อั้วม่ายรู้ว่าลื้อกลัวครายอั่วทายครายปายลื้อก้อบอกว่าผิด..
โจโฉก้อเลยพูดว่า..อั้วบอกให้ก้อล่าย..อั้วกลัวลื้อมากที่สุด
เล่าปี่ตกใจเลยเว้ย..(นึกในใจว่าถ้าโจโฉกลัวอั้วมันคงถือโอกาศฆ่าอั้ววันนี้เพื่อไม่ให้เป็นเสั้ยนหนาม
ตกใจจนตะเกียบตกมือ...)
แต่พอดีเว้ย ฟ้าดันบังเอิญร้องดังเปรี้ยงงงงงง
เล่าปี่เลยแกล้งเอามืออุดหูทำทีว่าตกใจเสียงฟ้าผ่า..
เล่าปี่เลยรอดตาย..
ว่าแต่พวกนายรู้ป่ะทำไมเล่าปี่ถึงรอดตาย..แล้วทำไมโจโฉไม่ฆ่าเล่าปี่
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
เพราะโจโจเห็นว่าคนขึ้ขลาดตาขาวที่กลัวแม้แต่เสียงฟ้าผ่าคงจะไม่มีพิษสงอะไร..เราว่านี่คือสุดยอดแห่งการถลาลมเนียนสุดๆ
(ซึ่งโจโจพลาดหนักมากเพราะเล่าปี่เป็นเหยี่ยวถลาลมตกอับไม่นานก้อปีกกล้าขาแข็งและเป็นศัตรูที่โจโฉเอาชนะยากคอดๆ)
ที่นี้พวกนายเข้าใจหรือยังว่าคนเรามันต้องตกอับเป็น
มีขึ้นก้อต้องมีลง..
วันนึงเราคุยกะเฮียคนนึง เฮียเล่าให้ฟังว่ามีเพื่อนคนนึงเป็นคนยิว
ที่เฮียจำคำพูดเค้าได้เลยมีช่วงหนึ่งเค้าตกอับมากๆเพราะการค้าต้องมีการแข่งขันแล้วเค้าพ่ายแพ้ในการแข่งขัน เค้าบอกกับทุกคนว่า
Do not allow me to alive,
because I will never give up I will fight till the end.
แล้วเฮียก็บอกว่าตอนนี้เค้าก็กลับมายิ่งใหญ่กว่าเมื่อก่อนอีกมากมาย.
ปล.แล้วเราว่านะ..เวลาที่เหยี่ยวมันถลาลมแล้วมีคนรักอยู่ข้างๆนะ..โรแมนติก สุดๆ..
แต่ที่มันน่าเศร้าคือตอนนี้เราไม่มีใครวะ ตอนนี้ว่าไปก็อยากมีคนอยู่ข้างๆสักคนนะ
คนที่จะเป็นที่ให้เราเอาหน้าซุกที่ตักแล้วนอนหลับเพื่อให้ตื่นมาสู้กับวันพรุ่งนี้
พวกนายรู้อะไรป่ะเราก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่านายหรอก
เราแค่รักที่จะวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์เท่านั้น
ว่าไปในวันที่เราตกอับเราอยากได้ใครสักคนอยู่ข้างๆเรา
แต่เรื่องมันกลายเป็นว่า
นางมีนัดไปเดทกะผู้ชายคนอื่น ว่าไปนางไปผิดหรอกเพราะเรากะนาง
คุยกันตั้งแต่ที่แรกแล้วว่าเรากะนางยังไงก็ไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกัน
และมีอนาคตร่วมกันได้เนื่องด้วยอะไรบางอย่าง
คือเรากะนางคบกันแต่นางไม่สามารถจะเอาเราเป็นสามี
เพราะเราเป็นผู้ชายมีตำหนิ
แต่เราก็คบกะนางไปๆมามานี่สามปีกว่าแล้ว
นางก็ไม่เคยบอกเลยน๊ะว่านางรักเรา
คือคบกันแบบต่างคนต่างอิสระ แต่นายรู้อะไรป่ะ
ด้วยความที่เรารักที่จะวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์เราก็จะพยายามหลอกตัวเองว่า”.นางรักเรา”เพราะเราเห็นว่าทุกครั้งที่เราเจอกันนางจะอ้อยอิ่ง
บางทีก็ชวนเราไปนั่งกินไอติมหน้าตาไร้สาระ
ซึ่งเราก้อบอกว่าเราไม่อยากกิน
แต่นางก็คะยั้นคะยอเพื่อให้ไปนั่งด้วยกัน
เพื่อใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกแม้จะช่วงเวลาสั้นๆ
เราก็เลยมองว่านางคงรักเราและอยากใช้เวลาอยู่กับเราให้นานนาน
เราเริ่มเลยเถิดไปไกลแระ555ที่จริงเรามาเล่าเรื่องที่มาที่ไปของการสร้างภาพยนตร์
วันนี้จบแค่นี้หละ
แต่อยากถามอะไรพวกนายสักนิดนึงนายว่า
ถ้าเราไม่ได้มีทุนมากมายและไม่มีความรู้เรื่องภาพยนตร์เลยแต่ดันอยากจะสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
เราต้องทำอะไรบ้าง?
สร้างภาพยนตร์สักเรื่องนึงโดยไม่มีทุนมากมายและไม่มีความรู้ด้านภาพยนตร์#30
ถ้าเราไม่ได้มีทุนมากมายและไม่มีความรู้เรื่องภาพยนตร์เลยแต่ดันอยากจะสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
เราต้องทำอะไรบ้าง?
:=) เรื่องมันก็ดำเนินมาเรื่อยๆ,ถึงเรื่องเบื้องหลังของภาพยนตร์ถึงตอนที่30แล้วนะเห็นปะว่าเรื่องราวเบื้องหลังนั้นมันก็สนุกไม่แพ้เรื่องราวของหนังเลยใครจะรู้ว่าเรื่องที่เขียนๆนี่อาจจะกลายเป็นภาพยนตร์เรื่องถัดไปก็ได้..ว่าไปพวกนายรู้ปะ..
คนเรานะเว้ย..
มันต้องตกอับให้เป็น..
พวกนายไม่ต้องงงหรอก คือเราหมายถึงชีวิตคนเราเนี้ย
มันก็มีขึ้นมีลง.ยามขึ้น.เราก้อควรดีใจ..แต่ยามใดที่เป็นขาลงของชีวิต..
เราอยากบอกนายว่านายจะคอตกก็ได้นะเว้ยเราเข้าใจ..
ก้อคนมันซวยก้อคนมันช้ำชอกกับขาลฃของชีวิตคอคงไม่สามารถตั้งตรงได้หรอก
คอคงไม่สามารถจะระหงเชิดหยิ่งได้..
แต่สิ่งหนึ่งที่นายต้องkeepไว้ก้อคือ "ตา"ของนาย...จงอย่าได้ตกแม้นว่านายจะตกต่ำ
จนซ๊กมกมอมแมม..ไปหมดทั้งร่าง..ดูต่ำตมสุดๆ
นายจงรักษาสายตาทีมุ่งมั่นเอาไว้..นายจงมองไปที่เป้าหมาย,,.ถ้านายรักในเป้าหมายของนายมากพอ..ปัญหาหรือความตกต่ำที่นายเจอมันก็จะเป็นแค่ขี้ผง
นายเชื่อเราถ้าในตัวนายมีความดีอยู่..
นายก็จะลงไม่นานหรอก..
นายรู้จักเหยี่ยวปะ..เราว่านะ เวลาที่เหยี่ยวมันถลาลม
แถดๆๆ ลงมาเนี้ยเทห์ผุดๆเลย..
วันนี้เราว่าง เราจะเล่านิทานให้พวกนายฟัง..
นายรู้จักเล่าปี่ป๊ะ..ในเรื่องสามก๊กคนที่อยู่ข้างเดียวกับขงเบ้ง
เล่าปีนี่เป็นถึงหัวหน้าแก้งค์เลยนะเว้ย..
แต่วันนึงดันเกิดตกอับต้องไปอาศัยอยู่กับแก๊งค์โจโฉ
ซึ่งเป็นแก๊งค์คู่ปรับเว้ย(นายอยากรู้ว่าตกอับเพราะอะไรไปไปหาอ่านกันเอาเองนะ.).
เล่าปี่ก้อเลย..เนียนๆทำตัวไร้พิษสง.ปลูกผักปลูกหญ้าไปวันๆ
วันนึงโจโฉกะเล่าปี่นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกัน..
โจโฉก้อถาม..ลื้อรู้ป่ะ.ว่าในแผ่นดินเนี้ย อั้ว กลัวใครแก๊งค์ไหนมากที่สุด...
เล่าปี่ก้อ.แกล้งเฉไฉตอบ..ไปว่า ลื้อคงกลัว ไอ้อ้วนเสี้ยว..หรือไอ้อ้วนสุด..
หรือไอ้นั่น ไอ้โน้น..
ไม่ว่าเล่าปี่จะบอกชื่ออะไรมาโจโฉก้อบอกผิดตลอด..
สองคนก็เล่นถามตอบกันสักพัก..
จนเล่าปี่บอกว่าอั้วยอมแพ้..อั้วม่ายรู้ว่าลื้อกลัวครายอั่วทายครายปายลื้อก้อบอกว่าผิด..
โจโฉก้อเลยพูดว่า..อั้วบอกให้ก้อล่าย..อั้วกลัวลื้อมากที่สุด
เล่าปี่ตกใจเลยเว้ย..(นึกในใจว่าถ้าโจโฉกลัวอั้วมันคงถือโอกาศฆ่าอั้ววันนี้เพื่อไม่ให้เป็นเสั้ยนหนาม
ตกใจจนตะเกียบตกมือ...)
แต่พอดีเว้ย ฟ้าดันบังเอิญร้องดังเปรี้ยงงงงงง
เล่าปี่เลยแกล้งเอามืออุดหูทำทีว่าตกใจเสียงฟ้าผ่า..
เล่าปี่เลยรอดตาย..
ว่าแต่พวกนายรู้ป่ะทำไมเล่าปี่ถึงรอดตาย..แล้วทำไมโจโฉไม่ฆ่าเล่าปี่
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
เพราะโจโจเห็นว่าคนขึ้ขลาดตาขาวที่กลัวแม้แต่เสียงฟ้าผ่าคงจะไม่มีพิษสงอะไร..เราว่านี่คือสุดยอดแห่งการถลาลมเนียนสุดๆ
(ซึ่งโจโจพลาดหนักมากเพราะเล่าปี่เป็นเหยี่ยวถลาลมตกอับไม่นานก้อปีกกล้าขาแข็งและเป็นศัตรูที่โจโฉเอาชนะยากคอดๆ)
ที่นี้พวกนายเข้าใจหรือยังว่าคนเรามันต้องตกอับเป็น
มีขึ้นก้อต้องมีลง..
วันนึงเราคุยกะเฮียคนนึง เฮียเล่าให้ฟังว่ามีเพื่อนคนนึงเป็นคนยิว
ที่เฮียจำคำพูดเค้าได้เลยมีช่วงหนึ่งเค้าตกอับมากๆเพราะการค้าต้องมีการแข่งขันแล้วเค้าพ่ายแพ้ในการแข่งขัน เค้าบอกกับทุกคนว่า
Do not allow me to alive,
because I will never give up I will fight till the end.
แล้วเฮียก็บอกว่าตอนนี้เค้าก็กลับมายิ่งใหญ่กว่าเมื่อก่อนอีกมากมาย.
ปล.แล้วเราว่านะ..เวลาที่เหยี่ยวมันถลาลมแล้วมีคนรักอยู่ข้างๆนะ..โรแมนติก สุดๆ..
แต่ที่มันน่าเศร้าคือตอนนี้เราไม่มีใครวะ ตอนนี้ว่าไปก็อยากมีคนอยู่ข้างๆสักคนนะ
คนที่จะเป็นที่ให้เราเอาหน้าซุกที่ตักแล้วนอนหลับเพื่อให้ตื่นมาสู้กับวันพรุ่งนี้
พวกนายรู้อะไรป่ะเราก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่านายหรอก
เราแค่รักที่จะวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์เท่านั้น
ว่าไปในวันที่เราตกอับเราอยากได้ใครสักคนอยู่ข้างๆเรา
แต่เรื่องมันกลายเป็นว่า
นางมีนัดไปเดทกะผู้ชายคนอื่น ว่าไปนางไปผิดหรอกเพราะเรากะนาง
คุยกันตั้งแต่ที่แรกแล้วว่าเรากะนางยังไงก็ไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกัน
และมีอนาคตร่วมกันได้เนื่องด้วยอะไรบางอย่าง
คือเรากะนางคบกันแต่นางไม่สามารถจะเอาเราเป็นสามี
เพราะเราเป็นผู้ชายมีตำหนิ
แต่เราก็คบกะนางไปๆมามานี่สามปีกว่าแล้ว
นางก็ไม่เคยบอกเลยน๊ะว่านางรักเรา
คือคบกันแบบต่างคนต่างอิสระ แต่นายรู้อะไรป่ะ
ด้วยความที่เรารักที่จะวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์เราก็จะพยายามหลอกตัวเองว่า”.นางรักเรา”เพราะเราเห็นว่าทุกครั้งที่เราเจอกันนางจะอ้อยอิ่ง
บางทีก็ชวนเราไปนั่งกินไอติมหน้าตาไร้สาระ
ซึ่งเราก้อบอกว่าเราไม่อยากกิน
แต่นางก็คะยั้นคะยอเพื่อให้ไปนั่งด้วยกัน
เพื่อใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกแม้จะช่วงเวลาสั้นๆ
เราก็เลยมองว่านางคงรักเราและอยากใช้เวลาอยู่กับเราให้นานนาน
เราเริ่มเลยเถิดไปไกลแระ555ที่จริงเรามาเล่าเรื่องที่มาที่ไปของการสร้างภาพยนตร์
วันนี้จบแค่นี้หละ
แต่อยากถามอะไรพวกนายสักนิดนึงนายว่า
ถ้าเราไม่ได้มีทุนมากมายและไม่มีความรู้เรื่องภาพยนตร์เลยแต่ดันอยากจะสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
เราต้องทำอะไรบ้าง?