เราทำงาน เงินเดิน 15,000 หักค่าประกันอะไรแล้วก็เดือนละ 14,300 บาทต่อเดือน แต่ละเดือนเราต้องจ่ายค่าหอรวมๆแล้วประมาณ 5,000 บาท เราอยู่จังหวัดที่เป็นเมืองท่องเที่ยว ค่าใช้จ่ายเลยแพง หลังฝึกงานเสร็จเราก็รีบหางานทำ เพื่อจะหาเงินส่งให้ที่บ้าน ช่วยค่าใช้จ่ายที่บ้าน เงินเดือนเดือนแรกเราได้เราให้แม่หมดเลย เหลือไว้ใช้แค่ 1,000 บาท เพราะแม่บอกว่าเงินเดือนเอาให้แม่ก่อน ถ้าไม่พอภายในเดือนก็บอกแม่แม่จะโอนมาให้
เราทำงานเดือนที่ 3 ผ่านโปร ได้ค่าคอมมิชชั่น รวมแล้วเงินเดือนเราได้ 3 หมื่นกว่าบาท เราดีใจมากที่ได้เงินเยอะๆ เราเอาเงินนี้จ่ายค่าหอประมาณ 5 พัน เหลือไว้ใช้ภายในเดือน 2 พัน ที่เหลือนั้นส่งให้แม่หมดเลย เดือนถัดมาค่าคอมมิชชั่นเราได้เยอะมาก รวมเงินเดือนแล้วได้ 42,000 กว่าบาท เราโครตดีใจเลย ที่มีเงินส่งให้แม่เดือนหลายๆหมื่น ตอนนั้นแม่เราภูมิใจในตัวเรามาก เพราะว่าเราเพิ่งเรียนจบรอรับปริญญา แต่เราสามารถส่งเงินให้แม่เดือนเป็นหมื่น ตอนนั้นรู้ก็รู้สึกภูมิใจในตัวองมากเลยที่ช่วยแม่ได้ ทำให้แม่มีความสุข หลังจากนั้นเศรษฐกิจไม่ค่อยดี นักท่องเที่ยวเริ่มน้อยลง ค่าคอมมิชชั่นเราก็ได้ไม่เยอะ บางเดือนก็ได้แค่ 2 พันกว่าบาท รวมกับเงินเดือนแล้วก็ไม่ถึงสองหมื่น แต่รายจ่ายเราก็คือค่าหอ ค่าน้ำมันรถมอไซขับไปทำงาน+กับค่าครองชีพในเมืองท่องเที่ยวซึ่งแพงมาก เราไม่ได้มีเงินเยอะส่งให้แม่เหมือนเดือนที่แล้วๆมา เราส่งให้แม่เดือนละ 5,000 แม่โมโหมาก เพราะแม่บอกว่าไม่พอ แม่จะเอาไปจ่ายหนี้เค้าตอนที่ส่งเราไปเรียน ตอนนั้นเราเครียดมาก ร้องไห้เกือบทุกวัน แม่บ่นเราทุกวันว่าเมื่อก่อนทำไมให้ได้เดือนเป็นหมื่น เดี๋ยวนี้ลดน้อยลงทุกเดือน เดือนถัดมารายได้ยิ่งแย่ จากที่เราส่งให้แม่ 5,000 ก็ลดเหลือ 3,000 แม่ยิ่งโมโห พูดทวงบุญคุณตอนที่ส่งเราเรียนสารพัด เวลาแม่บ่นแม่ว่าเราไม่เคยตอบโต้ เราฟังอย่างเดียว เงียบ จนแม่บ่นเสร็จแม่ก็วางสาย จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มีปัญหาเรื่องเงิน ที่เราลดเงินให้แม่ ส่วนนึงเราเก็บไว้ใช้เป็นค่าข้าวค่าครองชีพของเรา 30 วัน เพราะก่อนหน้านี้ เราเก็บไว้แค่พันสองพัน 1 เดือนไม่พอใช้พอเราขอจากแม่แม่ก็บ่น ว่าเราทำงานแล้วต้องขออีก ที่เราขอเพราะเราเอาเงินเดือนให้แม่หมดเราเลยไม่มีใช้ หลังๆพอเราเก็บเงินไว้ใช้จ่ายค่าข้าวค่าน้ำเราเลยให้แม่น้อยลง เราเคยบอกกับแม่ว่าเราอยากเก็บเงิน เพื่อสร้างบ้านซื้อรถเอาไว้อยู่กับแม่ เราทำงานมาปีกว่าแล้ว ไม่มีเงินเก็บสักบาท เพราะได้มาก็ให้แม่และก็ค่าครองชีพของเราก็ไม่มีให้เก็บแล้ว ตอนนี้ เราอยากเก็บเงินเพื่อสร้างบ้านอยู่กับแม่ แต่ถ้าเราเก็บเงินเราก็มีเงินให้แม่น้อย แล้วแม่บ่น บางทีบอกเราว่าถ้าเราไม่ให้เงินแม่ คิดจะทิ้งแม่ เราก็ไม่มีวันเจริญ มีแต่ล่มจม เราเครียดมากที่แม่พูดแบบนี้ เราอยากให้แม่รู้ว่าทุกสิ่งที่เราทำอยู่นี้เราทำเพื่อให้แม่สบายตอนแก่ เพราะเราไม่มีสมบัติเหมือนพี่ๆคนอื่นๆเลย เรามีแต่ความรู้และแรงที่จะทำงานเพื่อเก็บเงินสร้างอนาคตให้แม่สบาย แต่ถ้าเราไม่ทำตอนนี้แล้วเมื่อไหร่แม่จะสบายล่ะ เราอยากให้แม่รู้ในสิ่งที่เรากำลังทำ แต่ไม่มีสักครั้งที่แม่จะเข้าใจ มีแต่คำพูดที่คอยพูดบั่นทอนกำลังใจ คือคำพูดทวงบุญคุณกับคำพูดที่ทำให้เราเสียใจ ตอนนี้เรากลัวแค่ว่าสิ่งที่แม่แช่งเอาไว้จะมีผลต่อเรา ถ้ามีผลจริงชีวิตเราก็คงไม่ดี แล้วความฝันที่เราจะสร้างบ้านให้แม่อยู่ก็จะไม่มี เราเครียดมาก ไม่รู้จะพูดจะระบายจะถามใครแล้ว.....
คำสาปแช่งของผู้มีเลี้ยงดูเรามา มีผลต่อชีวิตมั้ยคะ
เราทำงานเดือนที่ 3 ผ่านโปร ได้ค่าคอมมิชชั่น รวมแล้วเงินเดือนเราได้ 3 หมื่นกว่าบาท เราดีใจมากที่ได้เงินเยอะๆ เราเอาเงินนี้จ่ายค่าหอประมาณ 5 พัน เหลือไว้ใช้ภายในเดือน 2 พัน ที่เหลือนั้นส่งให้แม่หมดเลย เดือนถัดมาค่าคอมมิชชั่นเราได้เยอะมาก รวมเงินเดือนแล้วได้ 42,000 กว่าบาท เราโครตดีใจเลย ที่มีเงินส่งให้แม่เดือนหลายๆหมื่น ตอนนั้นแม่เราภูมิใจในตัวเรามาก เพราะว่าเราเพิ่งเรียนจบรอรับปริญญา แต่เราสามารถส่งเงินให้แม่เดือนเป็นหมื่น ตอนนั้นรู้ก็รู้สึกภูมิใจในตัวองมากเลยที่ช่วยแม่ได้ ทำให้แม่มีความสุข หลังจากนั้นเศรษฐกิจไม่ค่อยดี นักท่องเที่ยวเริ่มน้อยลง ค่าคอมมิชชั่นเราก็ได้ไม่เยอะ บางเดือนก็ได้แค่ 2 พันกว่าบาท รวมกับเงินเดือนแล้วก็ไม่ถึงสองหมื่น แต่รายจ่ายเราก็คือค่าหอ ค่าน้ำมันรถมอไซขับไปทำงาน+กับค่าครองชีพในเมืองท่องเที่ยวซึ่งแพงมาก เราไม่ได้มีเงินเยอะส่งให้แม่เหมือนเดือนที่แล้วๆมา เราส่งให้แม่เดือนละ 5,000 แม่โมโหมาก เพราะแม่บอกว่าไม่พอ แม่จะเอาไปจ่ายหนี้เค้าตอนที่ส่งเราไปเรียน ตอนนั้นเราเครียดมาก ร้องไห้เกือบทุกวัน แม่บ่นเราทุกวันว่าเมื่อก่อนทำไมให้ได้เดือนเป็นหมื่น เดี๋ยวนี้ลดน้อยลงทุกเดือน เดือนถัดมารายได้ยิ่งแย่ จากที่เราส่งให้แม่ 5,000 ก็ลดเหลือ 3,000 แม่ยิ่งโมโห พูดทวงบุญคุณตอนที่ส่งเราเรียนสารพัด เวลาแม่บ่นแม่ว่าเราไม่เคยตอบโต้ เราฟังอย่างเดียว เงียบ จนแม่บ่นเสร็จแม่ก็วางสาย จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มีปัญหาเรื่องเงิน ที่เราลดเงินให้แม่ ส่วนนึงเราเก็บไว้ใช้เป็นค่าข้าวค่าครองชีพของเรา 30 วัน เพราะก่อนหน้านี้ เราเก็บไว้แค่พันสองพัน 1 เดือนไม่พอใช้พอเราขอจากแม่แม่ก็บ่น ว่าเราทำงานแล้วต้องขออีก ที่เราขอเพราะเราเอาเงินเดือนให้แม่หมดเราเลยไม่มีใช้ หลังๆพอเราเก็บเงินไว้ใช้จ่ายค่าข้าวค่าน้ำเราเลยให้แม่น้อยลง เราเคยบอกกับแม่ว่าเราอยากเก็บเงิน เพื่อสร้างบ้านซื้อรถเอาไว้อยู่กับแม่ เราทำงานมาปีกว่าแล้ว ไม่มีเงินเก็บสักบาท เพราะได้มาก็ให้แม่และก็ค่าครองชีพของเราก็ไม่มีให้เก็บแล้ว ตอนนี้ เราอยากเก็บเงินเพื่อสร้างบ้านอยู่กับแม่ แต่ถ้าเราเก็บเงินเราก็มีเงินให้แม่น้อย แล้วแม่บ่น บางทีบอกเราว่าถ้าเราไม่ให้เงินแม่ คิดจะทิ้งแม่ เราก็ไม่มีวันเจริญ มีแต่ล่มจม เราเครียดมากที่แม่พูดแบบนี้ เราอยากให้แม่รู้ว่าทุกสิ่งที่เราทำอยู่นี้เราทำเพื่อให้แม่สบายตอนแก่ เพราะเราไม่มีสมบัติเหมือนพี่ๆคนอื่นๆเลย เรามีแต่ความรู้และแรงที่จะทำงานเพื่อเก็บเงินสร้างอนาคตให้แม่สบาย แต่ถ้าเราไม่ทำตอนนี้แล้วเมื่อไหร่แม่จะสบายล่ะ เราอยากให้แม่รู้ในสิ่งที่เรากำลังทำ แต่ไม่มีสักครั้งที่แม่จะเข้าใจ มีแต่คำพูดที่คอยพูดบั่นทอนกำลังใจ คือคำพูดทวงบุญคุณกับคำพูดที่ทำให้เราเสียใจ ตอนนี้เรากลัวแค่ว่าสิ่งที่แม่แช่งเอาไว้จะมีผลต่อเรา ถ้ามีผลจริงชีวิตเราก็คงไม่ดี แล้วความฝันที่เราจะสร้างบ้านให้แม่อยู่ก็จะไม่มี เราเครียดมาก ไม่รู้จะพูดจะระบายจะถามใครแล้ว.....