วันนี้ได้คุยถึงเพื่อนคนหนึ่งของลูกสาวที่เพิ่งมาสนิทกันตอนม.4 และเด็ก ๆ ได้มีกิจกรรมที่ทำร่วมกันทั้งเรียนพิเศษ และงานที่โรงเรียน วันนี้มีโอกาสไปรับเพื่อนลูกสาวคนนี้ที่บ้านเพื่อไปทำกิจกรรมกัน ระหว่างทางขับรถเลยชวนลูกคุยถึงเพื่อนคนนี้ เพื่อเก็บไว้เป็นข้อมูล
เลยรู้ว่าเด็กคนนี้อยู่กับย่า พ่อแม่เลิกกันไปนานแล้ว แม่ไปมีครอบครัวใหม่และไม่เคยมาหาแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนพ่อไปอยู่ไหนไม่รู้และไม่เคยมาหานานแล้ว วันพ่อปีที่แล้วชั้นเรียนลูกเป็นแม่งานจึงต้องมีพ่อของทุก ๆ คนในชั้นนั้นมาร่วมงานวันพ่อ (ที่รร.นี้ กิจกรรมวันพ่อ วันแม่จะเข้างานแค่ระดับชั้นเดียว กิจกรรมวันพ่อเด็กม.3เป็นคนจัดและจะได้เข้าร่วมงานพร้อมพ่อ กิจกรรมวันแม่เด็กชั้นม.6จะเป็นคนจัดและได้เข้าร่วมงานพร้อมแม่ เด็กชั้นอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากนี้ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมพร้อมผู้ปกครองค่ะ )
ถึงเวลาเข้าหอประชุมพ่อเด็กคนนี้ไม่มาสักที ทั้งที่ก็รับปากแล้วว่าจะมา พ่อเพื่อนอีกคนเลยให้ยืมโทรศัพท์เพื่อให้โทรหาพ่อ คำตอบที่ได้รับคือ "อดทนหน่อยนะ" แล้วพ่อก็วางสายไปเลยและติดต่อไม่ได้อีก รวมถึงยังไม่ได้เจอพ่อเลยจนถึงตอนนี้ สุดท้ายเด็กกราบเก้าอี้เปล่า !! ในขณะที่เพื่อน ๆ คนอื่นกราบพ่อและมอบพวงมาลัยให้พ่อกัน ถ้าเด็กที่รู้ล่วงหน้าว่าพ่อมาไม่ได้ ทางระดับชั้นจะจัดให้ทำงานอย่างอื่นแทนโดยไม่ต้องอยู่ในพิธีการที่หอประชุม แต่นี่เด็กมารู้ในนาทีสุดท้าย จะเดินออกนอกหอประชุมก็ไม่ทันแล้ว
ฟังแล้วจุก อึ้ง พูดไม่ออก ถามลูกว่าปกติแล้วเพื่อนคนนี้เป็นยังไง ลูกบอกว่าก็สดใส ร่าเริงดี นิสัยดี ไม่ได้เศร้าซึมหรือมีปัญหาอะไร เขาคงชินแล้วมั้ง และเท่าที่เราเจอเด็กคนนี้เรียบร้อยดี พูดจาเพราะ แล้วก็ไม่ได้มีลักษณะก้าวร้าวหรือแก่แดดอะไรเลย งานนี้ต้องขอบคุณย่าที่เลี้ยงดูอย่างดี ให้การศึกษาที่ดี ให้เรียนรร.ที่ดี และมีระเบียบวินัย หลานจะออกไปไหนต้องมีผู้ปกครองเพื่อนมาการันตีว่าไปด้วย ย่าถึงจะยอมให้ไปได้
เราว่าควรจะเลิกจัดงานแบบนี้ได้แล้ว งานที่เอาพ่อ เอาแม่มาให้เด็ก ๆ กราบ เด็กบางคนก็ไม่พร้อม พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด บางคนก็อาจจะไม่อยากให้ใครรู้ว่าพ่อแม่มีปัญหากัน บางคนก็อาจจะไม่อยากให้ใครรู้ว่าไม่ได้อยู่กับพ่อแม่..สงสารเด็กค่ะ ถึงจะชินขนาดไหนแต่ถ้าอยู่ในที่ ๆ มีพ่อแม่คนอื่น มากันพร้อมหน้า เด็กก็คงต้องรู้สึกอยู่บ้างแหละว่าทำไมเราถึงไม่มีเหมือนคนอื่นเขา
ในวันที่เพื่อนลูกสาวต้องกราบเก้าอี้เปล่าในวันพ่อที่ผ่านมา..อยากให้รร.ยกเลิกกิจกรรมเหล่านี้จังค่ะ
เลยรู้ว่าเด็กคนนี้อยู่กับย่า พ่อแม่เลิกกันไปนานแล้ว แม่ไปมีครอบครัวใหม่และไม่เคยมาหาแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนพ่อไปอยู่ไหนไม่รู้และไม่เคยมาหานานแล้ว วันพ่อปีที่แล้วชั้นเรียนลูกเป็นแม่งานจึงต้องมีพ่อของทุก ๆ คนในชั้นนั้นมาร่วมงานวันพ่อ (ที่รร.นี้ กิจกรรมวันพ่อ วันแม่จะเข้างานแค่ระดับชั้นเดียว กิจกรรมวันพ่อเด็กม.3เป็นคนจัดและจะได้เข้าร่วมงานพร้อมพ่อ กิจกรรมวันแม่เด็กชั้นม.6จะเป็นคนจัดและได้เข้าร่วมงานพร้อมแม่ เด็กชั้นอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากนี้ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมพร้อมผู้ปกครองค่ะ )
ถึงเวลาเข้าหอประชุมพ่อเด็กคนนี้ไม่มาสักที ทั้งที่ก็รับปากแล้วว่าจะมา พ่อเพื่อนอีกคนเลยให้ยืมโทรศัพท์เพื่อให้โทรหาพ่อ คำตอบที่ได้รับคือ "อดทนหน่อยนะ" แล้วพ่อก็วางสายไปเลยและติดต่อไม่ได้อีก รวมถึงยังไม่ได้เจอพ่อเลยจนถึงตอนนี้ สุดท้ายเด็กกราบเก้าอี้เปล่า !! ในขณะที่เพื่อน ๆ คนอื่นกราบพ่อและมอบพวงมาลัยให้พ่อกัน ถ้าเด็กที่รู้ล่วงหน้าว่าพ่อมาไม่ได้ ทางระดับชั้นจะจัดให้ทำงานอย่างอื่นแทนโดยไม่ต้องอยู่ในพิธีการที่หอประชุม แต่นี่เด็กมารู้ในนาทีสุดท้าย จะเดินออกนอกหอประชุมก็ไม่ทันแล้ว
ฟังแล้วจุก อึ้ง พูดไม่ออก ถามลูกว่าปกติแล้วเพื่อนคนนี้เป็นยังไง ลูกบอกว่าก็สดใส ร่าเริงดี นิสัยดี ไม่ได้เศร้าซึมหรือมีปัญหาอะไร เขาคงชินแล้วมั้ง และเท่าที่เราเจอเด็กคนนี้เรียบร้อยดี พูดจาเพราะ แล้วก็ไม่ได้มีลักษณะก้าวร้าวหรือแก่แดดอะไรเลย งานนี้ต้องขอบคุณย่าที่เลี้ยงดูอย่างดี ให้การศึกษาที่ดี ให้เรียนรร.ที่ดี และมีระเบียบวินัย หลานจะออกไปไหนต้องมีผู้ปกครองเพื่อนมาการันตีว่าไปด้วย ย่าถึงจะยอมให้ไปได้
เราว่าควรจะเลิกจัดงานแบบนี้ได้แล้ว งานที่เอาพ่อ เอาแม่มาให้เด็ก ๆ กราบ เด็กบางคนก็ไม่พร้อม พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด บางคนก็อาจจะไม่อยากให้ใครรู้ว่าพ่อแม่มีปัญหากัน บางคนก็อาจจะไม่อยากให้ใครรู้ว่าไม่ได้อยู่กับพ่อแม่..สงสารเด็กค่ะ ถึงจะชินขนาดไหนแต่ถ้าอยู่ในที่ ๆ มีพ่อแม่คนอื่น มากันพร้อมหน้า เด็กก็คงต้องรู้สึกอยู่บ้างแหละว่าทำไมเราถึงไม่มีเหมือนคนอื่นเขา