คือตอนที่เริ่มคบกัน เมื่อปีที่แล้ว เราเรียนที่ กทม. แฟนเราเป็นทหารอยู่ กทม. ตอนนั้นเราก็ไปมาหากันตามปกติของคนเป็นแฟน แต่พอเราเรียนเราก็กลับมาอยู่บ้านได้ทำงานใกล้บ้านของเรา ส่วนแฟนก็ออกจากทหารแล้วก็กลับไปอยู่บ้านของเขาเหมือนกันได้งานใกล้บ้านของเขาเหมือนกันอยู่คนละจังหวัดเราอยู่นครปฐม เขาอยู่สมุทรปราการ เราก็ยังคุยกันปกติเวลาผ่านไป 3-4 เดือนแล้ว เราคุยกันผ่านแชทเฟส คอลหากันบ้างถ้าเวลาพัก หรือว่างตรงกัน แต่ไม่ได้มาเจอกันเลยเพราะวันหยุดไม่ตรงกันเขาหยุดวันพุธ เราหยุดวันอาทิตย์ เวลาเข้างานก็ตรงกันบ้างไม่ตรงกันบ้างบางทีเขาเข้ากะกลางคือ เราอยู่เช้า ไม่ค่อยจะตรงกันวันหยุดนักขัตฤกษ์ เขาก็ยังทำงานเพราะได้ 3 แรงเราก็เสียดายเหมือนกันถ้าเขาไม่ทำ 5555+ แต่บางครั้งเราก็รู้สึกน้อยใจ เพราะคิดถึง อยากเจอกันเหมือนเมื่อก่อน อยากมีเวลาให้กันเหมือนเมื่อก่อนแต่เราก็ต้องเข้าใจว่าตอนนี้เราก็ต่างทำงานสร้างตัว แต่ก็แอบกลัวไม่ได้เลย กลัวว่าต่อไปเราจะเลิกกันมั้ย กลัวว่าความสัมพันของเรายิ่งนานมันจะยิ่งห่างเหิน แต่ความตั้งใจของเรากับแฟนก็คือกำลังสร้างตัวเพื่อนาคตของเรา
เป็นแฟนกัน ทำงานคนละที่ อยู่บ้านใครบ้านมัน.