ขอบคุณคนที่ไม่รู้จัก

กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่ออยากขอบคุณ คุณป้าท่านหนึ่ง เรื่องเกิดที่รพ.แห่งหนึ่ง ซึ่งเราได้เดินทางเพื่อไปเยี่ยมญาติที่ป่วย ขณะที่เยี่ยมเสร็จจะเดินทางกลับ เกิดอาการหายใจไม่ออก หน้ามืดตายลาย หัวใจเต้นแรงมาก มือเท้าเย็นไปหมด คอแห้ง  สั่นไปทั้งตัวแม้จะยืนยังไม่ไหว เราก็รีบเดินเซๆ หาที่นั่ง ตอนนั้นคิดในใจตายแน่เลย เกิดอาการกลัว แล้วจู่ๆก็มีคุณป้าท่านหนึ่งเดินมาแล้วทัก หนูเป็นอะไรไหม เราตอบกลับไปหนูหายใจไม่ออกค่ะ แกก็รีบหายาดม ยาหม่องมาให้เรา แล้วพาไปนั่ง ดูแลจนเราอาการเริ่มดีขึ้น อยากขอบคุณน้ำใจจริงๆ ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอคนดีๆแบบนี้ ทั้งที่ไม่รู้จักกัน และสุดท้าย ทำให้เราคิดได้ว่า ร่างกายที่เราคิดว่าแข็งแรงจะไม่เป็นอะไร จะไม่เป็นโรค จะกินอะไรก็ได้ จนเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ต้องหันกับมาดูแลตัวเองใหม่ อย่างที่เขาบอกการที่ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ จริงๆค่ะ