เป็นเพราะเราไม่มีพ่อแม่หรอ?

สวัสดีค่ะ เราชื่อ..... เราเป็นลูกกำพร้า แม่ทิ้งเราไปตั้งแต่เกิด ส่วนพ่อไม่รู้ว่าเป็นใคร แม่ของเรามาคลอดเราแลเวทิ้งเราไว้กับครอบครัว ครอบครัวหนึ่ง เรารู้สึกว่านี่แหละคือครอบครัวของเรา นี่แหละความรักความอบอุ่นที่เราต้องการ พอนานไปเราโตขึ้นคนในบ้าน (พ่อ) เริ่มมีปากเสียงกับเรามาก ทะเลาะกัน #คือคนนี้เขากินเหล้าทุกวัน เมาทุกวัน แล้วก็ว่าให้เราทุกคน ทุกคนคงจะคิดใช้มะว่าแค่ด่าทำให้ทะเลาะกันเลยหรอ ใช่ แค่ด่า แต่คำด่าพวกนั้นมันเจ็บ มันเจ็บมาก มันทำลายความรู้สึกเรามาก #ก็เหมือนแม่ของ #ก็ เหมือนแม่ #ก็เลวเหมือนแม่ #เดี๋ยวก็เป็นเหมือนแม่ของ มันทำให้เราแย่ แย่มากๆ เราไม่เข้าใจทำไมถึงพูดกับเราขนาดนี้ เราก็มีหัวใจ เรามีความรู้สึก คนอื่นว่าให้เราลูกกำพร้ามันยังพอหรอ คนในบ้านถึงว่าให้เราแบบนี้ มันเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง ไม่ว่าสักกี่ครั้งเราก็รับไม่ได้ เราเกลียดมัน เกลียดมาก อยากจะฆ่าทิ้งด้วยซ้ำ เราคุยกับแม่ (แม่ที่เลี้ยงเรา) ว่าไม่ไหวแล้ว ยังไงก็อยู่ไม่ได้ แต่ที่เรายังไม่ไปไหน เพราะแม่ เรารักแม่มาก เราทิ้งเขาไม่ได้ พอถึงวันนี้ 25/08/2561 เราไปสอบเรากลับมาบ้านเราก็มานอนเล่น เขากลับมาเขาก็บ่นๆๆๆๆ ว่าเราไม่กินข้าวที่เขาทำ ด่าเรานู้นนั่นนี้เราก็ถามว่าอะไร มีอะไร เขาก็ว่าไม่ต้องมาอะไรๆๆ นี่เหมือนแม่ไม่มีผิด เราก็ตะโกนว่าอะไร ทำไม หุบปากเดี๋ยวนี้ (คือตอนนี้เรากำลังโมโหมากตัวนี่สั่นไปหมด) เขาก็พูดอยากตายหรอ เราก็เลยลั่นปากไปว่า นั้นแหละที่จะตายมันก็เลย้ป็นทะเลาะกันใหญ่ ไปมั้ย เก็บกระเป๋าไปอยู่กับแม่ เราก็พูด พูดถึงเขา ทำไมต้องพูดถึงเขา เราก็ทะเลาะแรงขึ้นจนเขาจะมาทำลายเรา เราก็เอาดิ ตีเลย ตีเลยดิ เขาก็เดินหนีเราก็เลยขับรถไปข้างนอก กลับมาอีกทีตอนเย็นเพราะแม่โทรตาม (ตอนที่ทะเลาะกันแม่ไม่อยู่แม่ไปทำสวน) แม่ก็ถามว่าเป็นไรกันทำไมถึงได้ขึ้นกู เราก็ว่าเราเกลียดมัน เราก็เล่าไปแม่ก็เลยบอกเรากลับบ้านพอเรากลับบ้าน มันก็ว่าระวังปากไว้ๆดี เราก็เลยสวนกลับใครกันแน่ที่ต้องระวัง เราก็ขึเนมาบนห้อง มันก็บ่นให้แม่ฟังว่าเราพูดกับมันว่า เขาถามเราดีๆทำไมไม่กินข้าว เราก็สวนกลับว่ากูไม่กิน เราก็ตะโกนไปเลยว่าแล้วเดินไปข้างล่าง ทำไมทำไมไม่เล่าให้หมด ทำไมไม่เล่าว่าพูดอะไรบ้าง ทำไมไม่พูดก็ เหมือนแม่ ทำไมไม่พูดก็เลวเหมือนแม่ ทำไมล่ะ ทำไมพูดแค่คำพูดคนอื่นที่ด่าตัวเอง ทำไมไม่พูดคำพูดของตัวเอง ทำไมล่ะ แล้วป้าๆน้าๆก็เริ่มมา มันก็ชี้หน้าด่าเรากูเลี้ยงมามาพูดกับกูแบบนี้หรอ เราก็สวนกลับทำตัวแบบนี้ยังให้กูเคารพอยู่อีกหรอ ที่เป็นแบบนี้เพราะใคร ใครที่ทำให้เป็นแบบนี้ มันก็จะตบเราป้าก็ห้ามไว้ เราบอกเอาดิ เอาเลยทำเลย เราก็ระเบิด พูดทุกอย่าง ทำไมพูดถึงเขาก็รู้หนิว่าเป็นลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่ ก็รู้หนิว่ามันมีปม แล้วจะพูดขึ้นมาทำไม รู้มั้ยว่ากูเจ็บ เสียใจมากขนาดไหน มันก็มองหน้า แล้วก็เข้ามาจะถีบเรา กูเลี้ยงมาเป็นแบบนี้หรอ นิสัยแบบนี้ เราเลยบอกไม่ต้องมาพูด พ่อกูพ่อกูบวชอยู่ที่วัด (คนที่ทะเลาะกับเราเขาเป็นลูกของคนที่เลี้ยงเราก็เลยเรียกเขาพ่อด้วย) คนที่เป็นพ่อเขาทำแบบนี้หรอ พ่อเขาทำร้ายลูกแบบนี้หรอ เขาพูดทำร้ายจิตใจลูกแบบนี้นี่หรอที่เรียกว่าพ่อ หลังจากนั้นก็เป็นป้าๆน้าๆแกก็ด่ามัน ว่าให้มัน เราก็เลยเดินหนีกลับมาบนห้อง เราก็เลยถามตัวเอง มันเป็นแบบนี้เพราะเราไม่มีพ่อแม่หรอ มันเป็นเพราะมีเรา หรือเพราะมีมัน....