ก่อนอื่นเลยผมต้องขอเกริ่นที่มาคร่าว ๆ ก่อนครับ
ปัจจุบันผมเป็น UI Designer อยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง
ซึ่งตั้งแต่เด็กจนมาถึงปัจจุบัน ธรรมชาติของผม ไม่เคยที่จะพูดคำหยาบเลย ไม่ใช่ว่ามองคำหยาบเป็นคำที่ไม่ดี หรือคนที่ใช้คำหยาบเป็นคนไม่ดีอะไรนะครับ
แต่แค่ไม่ชอบใช้เฉยๆ ครับ ชีวิตประจำวันตั้งแต่เด็ก มักจะชอบเรียกชื่อคนและลงท้ายด้วยครับเสมอ เช่น ฟ้าครับ, มายครับ ก็ไม่เคยมีปัญหาจนมาถึงมัธยมปลาย
จนกระทั่งมาเรียนในมหาวิทยาลัยและรวมถึงเข้ามาถึงชีวิตการทำงาน
ก็เริ่มมีคนที่มองเราแปลก ๆ ว่า
"ทำไมผู้แบบงี้วะ" หรือ "สัส จะเรียบร้อยไปไหน" บ่อย ๆ
ลากยาวจนมาถึงที่ทำงาน ทุกคน

ห่า ข้ามหัวผมเต็มไปหมด (ผมก็ไม่ถือนะครับ เฉย ๆ เค้าจะพูดยังไงก็แล้วแต่เค้า)
แต่ ในที่ทำงาน เรากลับแอบได้ยินคนมาว่าว่า
"เราเป็นคนแสแสร้งแกล้งทำ" หรือ "เป็นคนที่ดูไม่จริงใจ"
มันทำให้ผมกลับมาคิดว่า
การพูดจา หยาบ ๆ มันแสดงถึงความ "จริงใจ" ตรงไหนหรือครับ? (อันนี้คือคำถามหลักนะครับ)
มันก็เป็นแค่การพูดสไตล์หนึ่งเท่านั้นเอง
แล้วการที่ผมเป็นคนของผมแบบนี้มันผิดตรงไหนหรือครับ
[ระบาย] เมื่อธรรมชาติที่เป็นคนสุภาพ กลายเป็น "คนแสแสร้ง" ในสายตาคนอื่น
ปัจจุบันผมเป็น UI Designer อยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง
ซึ่งตั้งแต่เด็กจนมาถึงปัจจุบัน ธรรมชาติของผม ไม่เคยที่จะพูดคำหยาบเลย ไม่ใช่ว่ามองคำหยาบเป็นคำที่ไม่ดี หรือคนที่ใช้คำหยาบเป็นคนไม่ดีอะไรนะครับ
แต่แค่ไม่ชอบใช้เฉยๆ ครับ ชีวิตประจำวันตั้งแต่เด็ก มักจะชอบเรียกชื่อคนและลงท้ายด้วยครับเสมอ เช่น ฟ้าครับ, มายครับ ก็ไม่เคยมีปัญหาจนมาถึงมัธยมปลาย
จนกระทั่งมาเรียนในมหาวิทยาลัยและรวมถึงเข้ามาถึงชีวิตการทำงาน
ก็เริ่มมีคนที่มองเราแปลก ๆ ว่า
"ทำไมผู้แบบงี้วะ" หรือ "สัส จะเรียบร้อยไปไหน" บ่อย ๆ
ลากยาวจนมาถึงที่ทำงาน ทุกคน
แต่ ในที่ทำงาน เรากลับแอบได้ยินคนมาว่าว่า
"เราเป็นคนแสแสร้งแกล้งทำ" หรือ "เป็นคนที่ดูไม่จริงใจ"
มันทำให้ผมกลับมาคิดว่า
การพูดจา หยาบ ๆ มันแสดงถึงความ "จริงใจ" ตรงไหนหรือครับ? (อันนี้คือคำถามหลักนะครับ)
มันก็เป็นแค่การพูดสไตล์หนึ่งเท่านั้นเอง
แล้วการที่ผมเป็นคนของผมแบบนี้มันผิดตรงไหนหรือครับ