คอลัมน์ Curious Cat โดย ‘พิชญา โชนะโต’ พูดถึงการนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยโดยไม่ทำอะไรเลย แบบที่เราอยากทำนั้นอาจไม่ใช่เรื่องง่าย
.
“งานวิจัย Just think: The challenges of the disengaged mind โดย Timothy Wilson และคณะ จาก Harvard University ได้ให้นักศึกษาอยู่ในห้องคนเดียวโดยแบ่งเป็นกลุ่มๆ กลุ่มแรกมีกิจกรรมให้ทำเล็กๆน้อยๆ และอีกกลุ่มมอบหมายให้นั่งเฉยๆ คนเดียว อยู่กับความคิดตัวเอง ในห้องโล่งว่างไม่มีนาฬิกาอยู่ในห้อง หลังจากนั้นก็วัดระดับความเพลิดเพลิน (Level of Enjoyments) จาก 11 การทดลอง สามารถสรุปได้ดังนี้ 1. กลุ่มตัวอย่างไม่ได้เพลิดเพลินกับการใช้เวลา 6-15 นาทีในห้องว่างๆ โดยไม่มีอะไรให้ทำนอกจากคิด 2. กลุ่มตัวอย่างให้คะแนนความเพลิดเพลินกับการ 'ทำกิจกรรมน่าเบื่อซํ้าซาก' มากกว่า 'แค่คิดมโนเฉยๆ' 3. กลุ่มตัวอย่างจำนวนมาก (มักเป็นเพศชาย) เลือกการโดนช็อตด้วยไฟฟ้าเบาๆ มากกว่าอยู่เฉยๆ คนเดียวกับความคิดตัวเอง
.
“...Wilson เสนอว่า โดยปกติแล้ว การควบคุมความคิดของตัวเองนั้นทำได้ยาก ต้องอาศัยการฝึกฝนทางจิตใจ และฝึกทำสมาธิ หากไม่ได้รับการฝึกฝน คนทั่วไปยอมเลือกทำอะไรก็ได้มากกว่านั่งอยู่กับความคิดของตัวเอง แม้กิจกรรมนั้นจะไม่น่าทำก็ตาม จิตใจที่ยังผ่านการฝึกฝนนั้นอาจไม่พร้อมจะอยู่กับตัวเอง และมีงานศึกษาที่พบว่าคนที่มีประสบการณ์การนั่งสมาธินั้นส่งผลให้มีแนวโน้มจะเพลิดเพลินกับการอยู่กับตัวเองและความคิดได้มากขึ้น ซึ่งเป็นจุดประสงค์ที่ดีในการอยากเรียนรู้การทำสมาธิ ฝึกฝนและเข้าใจศิลปะของการไม่ทำอะไร
.
“แม้การ 'ไม่ทำอะไร' จะเป็นแนวคิดที่น่าดึงดูดในชีวิตที่มีภาระหน้าที่มากมาย แต่เมื่อถึงคราวจริงๆ คนเรามักเลือกทำอะไรบางอย่างมากกว่าไม่ทำเสมอ ความว่างที่เราฝันเมื่อมาถึงอาจทำให้รู้สึกเบาหวิวเกินไป เกิดความรู้สึกว่างเปล่าแทนที่จะเป็นสุข”
.
อ่านบทความฉบับเต็มที่ :
https://thematter.co/thinkers/sit-on-hands-sorrow/58058
#thinking #suffering #TheMATTER
ทุกข์จากการอยู่เฉยๆ : เมื่อการไม่ทำอะไรอาจยากกว่าที่คิด
.
“งานวิจัย Just think: The challenges of the disengaged mind โดย Timothy Wilson และคณะ จาก Harvard University ได้ให้นักศึกษาอยู่ในห้องคนเดียวโดยแบ่งเป็นกลุ่มๆ กลุ่มแรกมีกิจกรรมให้ทำเล็กๆน้อยๆ และอีกกลุ่มมอบหมายให้นั่งเฉยๆ คนเดียว อยู่กับความคิดตัวเอง ในห้องโล่งว่างไม่มีนาฬิกาอยู่ในห้อง หลังจากนั้นก็วัดระดับความเพลิดเพลิน (Level of Enjoyments) จาก 11 การทดลอง สามารถสรุปได้ดังนี้ 1. กลุ่มตัวอย่างไม่ได้เพลิดเพลินกับการใช้เวลา 6-15 นาทีในห้องว่างๆ โดยไม่มีอะไรให้ทำนอกจากคิด 2. กลุ่มตัวอย่างให้คะแนนความเพลิดเพลินกับการ 'ทำกิจกรรมน่าเบื่อซํ้าซาก' มากกว่า 'แค่คิดมโนเฉยๆ' 3. กลุ่มตัวอย่างจำนวนมาก (มักเป็นเพศชาย) เลือกการโดนช็อตด้วยไฟฟ้าเบาๆ มากกว่าอยู่เฉยๆ คนเดียวกับความคิดตัวเอง
.
“...Wilson เสนอว่า โดยปกติแล้ว การควบคุมความคิดของตัวเองนั้นทำได้ยาก ต้องอาศัยการฝึกฝนทางจิตใจ และฝึกทำสมาธิ หากไม่ได้รับการฝึกฝน คนทั่วไปยอมเลือกทำอะไรก็ได้มากกว่านั่งอยู่กับความคิดของตัวเอง แม้กิจกรรมนั้นจะไม่น่าทำก็ตาม จิตใจที่ยังผ่านการฝึกฝนนั้นอาจไม่พร้อมจะอยู่กับตัวเอง และมีงานศึกษาที่พบว่าคนที่มีประสบการณ์การนั่งสมาธินั้นส่งผลให้มีแนวโน้มจะเพลิดเพลินกับการอยู่กับตัวเองและความคิดได้มากขึ้น ซึ่งเป็นจุดประสงค์ที่ดีในการอยากเรียนรู้การทำสมาธิ ฝึกฝนและเข้าใจศิลปะของการไม่ทำอะไร
.
“แม้การ 'ไม่ทำอะไร' จะเป็นแนวคิดที่น่าดึงดูดในชีวิตที่มีภาระหน้าที่มากมาย แต่เมื่อถึงคราวจริงๆ คนเรามักเลือกทำอะไรบางอย่างมากกว่าไม่ทำเสมอ ความว่างที่เราฝันเมื่อมาถึงอาจทำให้รู้สึกเบาหวิวเกินไป เกิดความรู้สึกว่างเปล่าแทนที่จะเป็นสุข”
.
อ่านบทความฉบับเต็มที่ : https://thematter.co/thinkers/sit-on-hands-sorrow/58058
#thinking #suffering #TheMATTER