เราเเค้นพี่สาวเเฟนกับอีน้าตัวดีชอบทำตัวเเอปเเบ้วมาก อีพี่สาวชอบมาเล่าเรื่องโดนอีน้าเอาเปรียบให้เราฟังตั้งเเต่ครั้งเเรกที่มันเริ่มมาทำความรู้จักกับเรา บางทีมันเล่าจนเราร้องให่ตามจนเวลาผ่านไปมันให้เราไปยืมเงินกู้ให้(6หมื่น) เราก้อช่วยมัน ทุกครั้งที่มันขอร้องให้เราช่วย ระยะเวลาในการยืมเงินปีกว่าๆรวมๆเเล้วที่ยืมก้อเเสน เรากับมันไม่เคยทะเลาะกันเลย มันจะเอาเเต่เรื่องครอบครัวมันเรื่องอีน้าเรื่องเเม่ ที่เอาเปรียบมันเรื่องเงินเอาเปรียบสาระพัดอย่าง เเฟนเราความสงสารพี่สาวก้อดิ้นรนช่วย เรากับเเฟนไปทำงานอยู่ที่หัวหินจนย้ายกับมาอยู่กทม ระหว่างที่ยังหาห้องไม่ได้เเฟนเลยพาไปอยู่บ้านพี่สาวก่อนเวลา1เดือนเราเริ่มเห็นท่าเเท้มัน.ทุกอย่างที่มันเล่าให้เราฟังเราเริ่มรู้ล่ะว่ามันไม่ใช่ เรากับเเฟนก้อเก็บเป็นความลับในเรื่องทุกๆเรื่องของมันจนสุดท้ายเราเริ่มไม่ไหวกับนิสัยมัน เราเลยตัดใจออกจากบ้านมันมากับเเฟน2คน. เราอยู่เราจ่ายให้ทุกอย่างค่าบ้านของใช้ทุกอย่าง เครื่องครัว เราซื้หมด วันหยุดงานเราก้ทำความสะอาดบ้านให้ทุกอย่าง พอออกมาเราไม่พูดเลยสักคำมันไลน์มาด่าเเฟนเราตัดพี่ตัดน้องด่าเรา หาว่าเราไม่เห็นหัวมัน ไปพูนินทาใส่ร้ายเราทุกอย่าง ทั้งที่ผ่านมาเราช่วยมันทุกอย่าง เราไปยืมเงินดอกให้มันเป็นเเสน บางเดือนไม่มีเงินจ่ายดอกเราต้องจ่ายให้ ฝากเราซื้อหวยไม่จ่ายเราต้องเอาเเหวนทองเราที่เเฟนซื้อให้เป็นของขวัญไปจำนำจ่ายให้มัน อีน้ามันเป็นหนี้คนอื่น มาขอร้องเรา เราก้อช่วย เเล้วเงินไม่ใช่หลักพันนะเงินหลักหมื่น อีน้ามันเล่นชู้เเล้วท้องมีน้อง มาบอกเราว่าจะไปตรวจคันมาขอยืมเงินเรา เราก้อให้ สุดท้ายมันไปเอาเด็กออกเเล้วสร้มงเรื่องว่าเเทง.
เราเเค้นมากทุกวันนี้พวกมันเชิดหน้าชูตาใส่ร้ายเรา อีพี่สาวก้อบอกอีน้าว่าเราด่าทั้งที่เราไม่เคยว่า เพราะเรารู้ว่าพวกมันน้าหลานกันเราคนนอกเราจะฟังเราจะไม่พูด อีนน้าก้อด่าเเฟนเรา ทั้งเเม่ก้อเชื่ออีพี่สาว จนทุกวันนี้เเฟนเราตัดขาดทุกคนเลย เเต่เราเเค้น เเค้นมากลืมไม่ลง เราอยากให้กรรมตามมันทันสักที
เรื่องนี้ผ่านมาตั้งเเต่ธันวาปี 60 จนวันนี้เราก้อยังไม่ลืมหลับตาลง ภาพ คำพูดของพวกมันยังหลอนเราทุกวัน
เราพยายามลืมบางทีนั่งบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องของเวรกรรม น้ำตาเราก้อไหล. เเต่เราก้อลืมไม่ลง เราเจ็บมากๆ
ทำไงให้หายเเค้น
เราเเค้นมากทุกวันนี้พวกมันเชิดหน้าชูตาใส่ร้ายเรา อีพี่สาวก้อบอกอีน้าว่าเราด่าทั้งที่เราไม่เคยว่า เพราะเรารู้ว่าพวกมันน้าหลานกันเราคนนอกเราจะฟังเราจะไม่พูด อีนน้าก้อด่าเเฟนเรา ทั้งเเม่ก้อเชื่ออีพี่สาว จนทุกวันนี้เเฟนเราตัดขาดทุกคนเลย เเต่เราเเค้น เเค้นมากลืมไม่ลง เราอยากให้กรรมตามมันทันสักที
เรื่องนี้ผ่านมาตั้งเเต่ธันวาปี 60 จนวันนี้เราก้อยังไม่ลืมหลับตาลง ภาพ คำพูดของพวกมันยังหลอนเราทุกวัน
เราพยายามลืมบางทีนั่งบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องของเวรกรรม น้ำตาเราก้อไหล. เเต่เราก้อลืมไม่ลง เราเจ็บมากๆ