สวัสดีทุคน .. แห๊ะๆ ก็ตามหัวข้อกระทู้ เราเพิ่งจะจบปี 1 ไป 2 เทอม (จะขึ้นปี2) เราก็พบว่าที่เรียนอยู่มันไม่ใช่สำหรับเราเลย เราเลยซิ่ว ..
เราไม่เคยมีความสุขในทุกๆเช้าที่ต้องตื่นไปเรียน เราไม่เคยแฮปปี้เลยสักวัน.. ตลอดเวลาที่เรียนในใจก็บอกว่าให้สู้ๆต่อไปเเค่ไม่ชอบเองอาจจะไม่มีผลต่อความคิดขนาดนั้นหรอก เเต่จริงๆเเล้วเราทนไม่ได้เราพยายามบอกว่ามันโอเคตลอด 4 ปี ไม่ได้เเน่ๆ ตอนนี้เราซิ่วออกมาและถามตัวเองตลอดว่า "จริงๆเเล้วเราชอบอะไรกันเเน่ว้ะ" เห้ออ พูดเเล้วก็ไม่รู้จะมีใครเข้าใจเรานอกจากคนที่ซิ่วด้วยกัน (ใช่มั๊ยน้า) 5555 ปัจจัยรองจากเรียนเเล้วไม่ใช่ก็คือ การเดินทาง เราเดินทางไกลมากจากบ้านไปมอ ก็เคยจะอยู่หอนะเเต่ที่บ้านไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้ด้วย .. นี่ด้วยมั้งเลยทำให้เราไม่มีความสุขคูณล้านแปดไปอีก
เห้อออ กระทู้นี้ไม่มีไรมากหรอกแค่อยากจะระบายอ่ะ เหนื่อยๆบางทีไม่มีใครเข้าใจก็ต้องระบายคนเดียวตลอด ใครเป็นเด็กซิ่วมาเเลกเปลี่ยนความคิดกันได้นะ
ปล.เราจะสู้เเละเดินหน้าต่อไปทุกคนก็ด้วยนะมาสู้ไปด้วยกัน ร้องไห้ หัวใจ
"เด็กซิ่ว" มาคุยกัน ....
เราไม่เคยมีความสุขในทุกๆเช้าที่ต้องตื่นไปเรียน เราไม่เคยแฮปปี้เลยสักวัน.. ตลอดเวลาที่เรียนในใจก็บอกว่าให้สู้ๆต่อไปเเค่ไม่ชอบเองอาจจะไม่มีผลต่อความคิดขนาดนั้นหรอก เเต่จริงๆเเล้วเราทนไม่ได้เราพยายามบอกว่ามันโอเคตลอด 4 ปี ไม่ได้เเน่ๆ ตอนนี้เราซิ่วออกมาและถามตัวเองตลอดว่า "จริงๆเเล้วเราชอบอะไรกันเเน่ว้ะ" เห้ออ พูดเเล้วก็ไม่รู้จะมีใครเข้าใจเรานอกจากคนที่ซิ่วด้วยกัน (ใช่มั๊ยน้า) 5555 ปัจจัยรองจากเรียนเเล้วไม่ใช่ก็คือ การเดินทาง เราเดินทางไกลมากจากบ้านไปมอ ก็เคยจะอยู่หอนะเเต่ที่บ้านไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้ด้วย .. นี่ด้วยมั้งเลยทำให้เราไม่มีความสุขคูณล้านแปดไปอีก
เห้อออ กระทู้นี้ไม่มีไรมากหรอกแค่อยากจะระบายอ่ะ เหนื่อยๆบางทีไม่มีใครเข้าใจก็ต้องระบายคนเดียวตลอด ใครเป็นเด็กซิ่วมาเเลกเปลี่ยนความคิดกันได้นะ
ปล.เราจะสู้เเละเดินหน้าต่อไปทุกคนก็ด้วยนะมาสู้ไปด้วยกัน ร้องไห้ หัวใจ