ผมยืมเพื่อนมาเขียนกระทู้ถามครับ ผมกับแฟนผมคบกันมาได้ 2 ปีครับ ผมกะว่าจะขอแฟนผมแต่งงาน ผมเลยไปปรึกษาแม่ผมครับ แม่ผมเลยตอบมาว่า "ถ้ารักเขาจริง ช่วยตอบแม่มาได้ไหมว่า ถ้าลูกมีลูกก่อนไปเกณฑ์ทหาร แล้วพอถึงเวลาเกณฑ์ทหาร ลูกกับเมียจะอยู่กันยังไง ถ้าตัวเองไปเกณฑ์ คำตอบต้องเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่ความคิดเด็กๆ ที่ใครๆ ก็ตอบได้ แล้วตอนเย็นค่อยมาให้คำตอบแม่ จะพาไปสู่ขอเลย" แต่สำหรับผม ผมคิดว่ายังงี้ครับ "ผมไม่รู้นะว่าสิ่งที่ผมพูดจะถูกใจคุณแม่ไหม แต่สิ่งที่ผมคิดมันเป็นสิ่งที่ผมทบทวนมาแล้ว ผมไม่รู้นะอนาคตผมจะเป็นยังไง แต่ผมจะทำออกมาให้ดีที่สุด ผมจะไม่ให้ลูกเมียลำบาก ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ผมรู้ว่ามันยากนะที่จะทำแบบนั้น แต่มันท้าทายดีนะ ถึงคนอื่นจะมองว่าผมทำเล่น แต่ผมไม่ได้ว่าจะทำเล่น แต่ผมมองให้เป็นเรื่องที่ผมได้สนุกกับการแก้ไขปัญหามากกว่า ถ้าเราได้สนุกกับการแก้ไขปัญหา ผมว่าอาจจะไปได้ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะ ผมรู้นะ ใครๆ ก็พูดได้คำๆ นี้ แต่มันก็ไม่เสมอไปนะคนที่ทำจริงๆ อ่ะ ผมยอมทุกอย่างเพื่อที่จะไม่ให้ลูกกับเมียลำบาก" เพื่อนๆ ละครับ คิดว่าไง ผมอายุ 23 ปีครับ แฟนผมอายุ 25 ปีครับ
ถ้าเป็นคุณ คุณจะตอบผู้ใหญ่ว่ายังไง