สวัสดีเราเคยตั้งกระทู้ครั้งนึงเเล้ว เเต่นานมากแล้ว ถ้าเเท็กผิด หรือถามอะไรผิดไปก็ขออภัยด้วยค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะ คือตอนนี้เราทำงานอยู่ร้านอาหารเเห่งหึ่งในห้าง เราเป็นกุ๊กอยู่บนครัว ก่อนขึ้นกุ๊กเราก็ได้ฝึกบริการ. เราทำงานมาได้ 2 เดือนกว่าเเล้ว เเตเพิ่งขึ้นมาบนครัวได้ประมาณครึ่งเดือน ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนเลยนะ เราเป็นคนเงียบๆ นื่งๆ ไม่ค่อยพูด เเต่ถ้าพูดเราก็พูดเเรงนะ ตรงๆไปเลย เราเลยไม่ค่อยกล้าพูดอะ กลัวว่าถ้าเราพูดอะไรเเรงไป คนจะยิ่งเกลียดเรามากขึ้น เราชอบทำอาหารนะพึ่งค้นพบว่าตัวเองชอบทำอาหารเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เราก็ทำร้านอาหารมาก่อน เเต่ร้านเกิดปัญหาเราจึงต้องออก เพราะเราย้ายตามไปก็สู้ค่ารถไม่ไหว เราคิดถึงร้านเก่าเรามากเลยยย ผิดกับตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดมาก ไม่อยากไปทำงานเลยเเต่ก็ยังไม่อยากออก ยังไม่อยากตกงาน เราทำงานในครัวเรากูสึกว่าคนอื่นๆไม่เป็นมิตรกับเราเท่าไหร่ ไม่ว่าจะทำอะไรก็เหมือนขัดหูขัดตาไปซะหมด ช่วงเเรกๆ เราก็ทอดของไหม้บ้าง ไม่สุกบ้างจนเราเริ่มท้อ เเต่ก็มีพี่ๆในร้านบอกว่าไม่เปนไร ค่อยๆปรับตัวกันไป เราก็พยายามทำให้ดีขึ้น ในช่วงที่ยุ่งๆเราก็ตั้งสติจัดการส่วนของเราไม่ให้ผิดพลาด ซึ่งเราก็สามารถทำคนเดียวได้เเล้ว ไม่ต้องให้ใครเคยดู เเต่คนอื่นๆ ก็พยายามพูดใส่เราว่าอย่าให้พลาดนะ เค้าไม่ได้ด่าเเกนะ เค้าด่าคนเก่า กดดันเราตลอด ( บนครัวมี 3 คน เราเป็นเด็กใหม่ ) จริงๆเราก็เข้าใจความรู้สึกนะ ตอนที่เราอยู่ร้านเก่า เราก็เคยสอนเด็กใหม่ เค้าก็จะไม่ว่าเด็กใหม่นะ ว่าคนสอน เราก็รับเต็มๆคนเดียวนะ ไม่ว่าจะว่าเราหรือว่าน้อง เราก็รับไว้คนเดียว ไม่เคยไปลงกับน้อง สอนทุกอย่างไม่ให้น้องพลาด เราไม่เคยไปข่มขู่ หรือพูดว่าอะไร ถึงจะบอกว่าเค้าจะว่าพี่นะถ้าเราทำผิด เเต่ก็บอกไปเเค่ครั้งสองครั้ง ไม่ได้ตอกยำ้อะไรมากมาย เเต่อยู่ที่นี่โดนตอกอยู่เเทบทุกวัน คำพูดเเต่ละคนก็บั่นทอนจิตใจเรามาก ประมาณว่ามาทำงานเอาใจมาด้วยหรือเปล่า วันๆนึงเคยจำอะไรได้บ้างไหม ถ้าไม่อยากอยู่ก็ออกไปเถอะ หาว่าเรามึนไม่สนใจเค้า เค้าสอนเราก็ไม่ฟัง ไม่ทำตาม ทั้งที่เราก็ค่ะตลอดพูดกับเค้าดีๆ เราก็ตามที่เค้าบอก งานอันเดียวกัน 3 คนสอน สอน 3 เเบบ พอวันนี้คนนึงสอนไว้เเบบนี้ พออีกวันนึงเราก็ทำตามที่เค้าสอน อีกคนก็มาว่าเรา มันไม่ใช่ ไม่ได้ทำเเบบนี้ ไม่รู้หรือไง เราก็บอกว่าคนนั้นสอนมา คนที่สอนทำประมาณว่าชั้นไม่ได้สอนมันทำของมันเอง เป็นเเบบนี้อยู่บ่อยๆ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเค้าก็คุยกันเอง เราไม่คุยอะไรกับคนบนครัวเลย พูดเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น เราไม่อยากพูด พอเราพูดเราเล่นก็หาว่าเราเถียง เราก็นิ่งๆ เงียบๆไป เพราะเรายังไม่อยากสร้างศัตรู เค้าก็ดุ ก็ว่า เสียงดังใส่เรา ตลอด ทำเหมือนเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ พวกพี่บริการก็บอกว่าอย่าว่าน้อง เเต่เค้าก็บอกไม่ได้ว่าเเค่สอนเฉยๆ เราอยากสู้นะ อยากให้รู้ว่าเราก็มีความรู้สึก เราก็คนเหมือนกันไม่ใช่นึกอยากจะว่าอะไรก็ว่า เเต่เราตัวคนเดียว เขามีถึง 3 เราจะเอาอะไรไปสู้เค้าล่ะ เราลองเล่ากับเเฟนฟังเเล้ว เเฟนเราก็บอกว่าถ้าไม่มีใครชอบเราเลยก็คงมีเเค่ 2 ทาง คือ ทนเอา กับ ขอไปเป็นบริการเถอะ
วันนี้พิมพ์ยาวไปหน่อย เเบบว่าไม่อึดอัดใจด้วย เราก็กำลังชั่งใจกับคำเเนะนำของเเฟนเรา ว่าจะทำไงดี เราชอบทำอาหาร เรามีความสุขที่ได้ทำอาหาร เเละเราเคยทำมาหลายอย่างเเล้ว มันก็เหมือนฝืนๆทำให้มันหมดวันไป รวมทั้งงานบริการด้วย ไม่เหมือนกับอาหารที่เเค่เราเห็นอาการที่เราเป็นคนทำออกมา เราก็ยิ้มได้ ถึงเเม้จะเครียดอยู่เเต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้ ตอนนี้เรากำลังหนักใจว่าจะเลือกทางไหนดี อยากให้เพื่อนช่วยเเนะนำเราหน่อยนะคะ 😅😅
ถ้าเพื่อนร่วมงานไม่ชอบเราเลยสักคน เราควรทำไงดี
เข้าเรื่องเลยนะ คือตอนนี้เราทำงานอยู่ร้านอาหารเเห่งหึ่งในห้าง เราเป็นกุ๊กอยู่บนครัว ก่อนขึ้นกุ๊กเราก็ได้ฝึกบริการ. เราทำงานมาได้ 2 เดือนกว่าเเล้ว เเตเพิ่งขึ้นมาบนครัวได้ประมาณครึ่งเดือน ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนเลยนะ เราเป็นคนเงียบๆ นื่งๆ ไม่ค่อยพูด เเต่ถ้าพูดเราก็พูดเเรงนะ ตรงๆไปเลย เราเลยไม่ค่อยกล้าพูดอะ กลัวว่าถ้าเราพูดอะไรเเรงไป คนจะยิ่งเกลียดเรามากขึ้น เราชอบทำอาหารนะพึ่งค้นพบว่าตัวเองชอบทำอาหารเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เราก็ทำร้านอาหารมาก่อน เเต่ร้านเกิดปัญหาเราจึงต้องออก เพราะเราย้ายตามไปก็สู้ค่ารถไม่ไหว เราคิดถึงร้านเก่าเรามากเลยยย ผิดกับตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดมาก ไม่อยากไปทำงานเลยเเต่ก็ยังไม่อยากออก ยังไม่อยากตกงาน เราทำงานในครัวเรากูสึกว่าคนอื่นๆไม่เป็นมิตรกับเราเท่าไหร่ ไม่ว่าจะทำอะไรก็เหมือนขัดหูขัดตาไปซะหมด ช่วงเเรกๆ เราก็ทอดของไหม้บ้าง ไม่สุกบ้างจนเราเริ่มท้อ เเต่ก็มีพี่ๆในร้านบอกว่าไม่เปนไร ค่อยๆปรับตัวกันไป เราก็พยายามทำให้ดีขึ้น ในช่วงที่ยุ่งๆเราก็ตั้งสติจัดการส่วนของเราไม่ให้ผิดพลาด ซึ่งเราก็สามารถทำคนเดียวได้เเล้ว ไม่ต้องให้ใครเคยดู เเต่คนอื่นๆ ก็พยายามพูดใส่เราว่าอย่าให้พลาดนะ เค้าไม่ได้ด่าเเกนะ เค้าด่าคนเก่า กดดันเราตลอด ( บนครัวมี 3 คน เราเป็นเด็กใหม่ ) จริงๆเราก็เข้าใจความรู้สึกนะ ตอนที่เราอยู่ร้านเก่า เราก็เคยสอนเด็กใหม่ เค้าก็จะไม่ว่าเด็กใหม่นะ ว่าคนสอน เราก็รับเต็มๆคนเดียวนะ ไม่ว่าจะว่าเราหรือว่าน้อง เราก็รับไว้คนเดียว ไม่เคยไปลงกับน้อง สอนทุกอย่างไม่ให้น้องพลาด เราไม่เคยไปข่มขู่ หรือพูดว่าอะไร ถึงจะบอกว่าเค้าจะว่าพี่นะถ้าเราทำผิด เเต่ก็บอกไปเเค่ครั้งสองครั้ง ไม่ได้ตอกยำ้อะไรมากมาย เเต่อยู่ที่นี่โดนตอกอยู่เเทบทุกวัน คำพูดเเต่ละคนก็บั่นทอนจิตใจเรามาก ประมาณว่ามาทำงานเอาใจมาด้วยหรือเปล่า วันๆนึงเคยจำอะไรได้บ้างไหม ถ้าไม่อยากอยู่ก็ออกไปเถอะ หาว่าเรามึนไม่สนใจเค้า เค้าสอนเราก็ไม่ฟัง ไม่ทำตาม ทั้งที่เราก็ค่ะตลอดพูดกับเค้าดีๆ เราก็ตามที่เค้าบอก งานอันเดียวกัน 3 คนสอน สอน 3 เเบบ พอวันนี้คนนึงสอนไว้เเบบนี้ พออีกวันนึงเราก็ทำตามที่เค้าสอน อีกคนก็มาว่าเรา มันไม่ใช่ ไม่ได้ทำเเบบนี้ ไม่รู้หรือไง เราก็บอกว่าคนนั้นสอนมา คนที่สอนทำประมาณว่าชั้นไม่ได้สอนมันทำของมันเอง เป็นเเบบนี้อยู่บ่อยๆ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเค้าก็คุยกันเอง เราไม่คุยอะไรกับคนบนครัวเลย พูดเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น เราไม่อยากพูด พอเราพูดเราเล่นก็หาว่าเราเถียง เราก็นิ่งๆ เงียบๆไป เพราะเรายังไม่อยากสร้างศัตรู เค้าก็ดุ ก็ว่า เสียงดังใส่เรา ตลอด ทำเหมือนเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ พวกพี่บริการก็บอกว่าอย่าว่าน้อง เเต่เค้าก็บอกไม่ได้ว่าเเค่สอนเฉยๆ เราอยากสู้นะ อยากให้รู้ว่าเราก็มีความรู้สึก เราก็คนเหมือนกันไม่ใช่นึกอยากจะว่าอะไรก็ว่า เเต่เราตัวคนเดียว เขามีถึง 3 เราจะเอาอะไรไปสู้เค้าล่ะ เราลองเล่ากับเเฟนฟังเเล้ว เเฟนเราก็บอกว่าถ้าไม่มีใครชอบเราเลยก็คงมีเเค่ 2 ทาง คือ ทนเอา กับ ขอไปเป็นบริการเถอะ
วันนี้พิมพ์ยาวไปหน่อย เเบบว่าไม่อึดอัดใจด้วย เราก็กำลังชั่งใจกับคำเเนะนำของเเฟนเรา ว่าจะทำไงดี เราชอบทำอาหาร เรามีความสุขที่ได้ทำอาหาร เเละเราเคยทำมาหลายอย่างเเล้ว มันก็เหมือนฝืนๆทำให้มันหมดวันไป รวมทั้งงานบริการด้วย ไม่เหมือนกับอาหารที่เเค่เราเห็นอาการที่เราเป็นคนทำออกมา เราก็ยิ้มได้ ถึงเเม้จะเครียดอยู่เเต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้ ตอนนี้เรากำลังหนักใจว่าจะเลือกทางไหนดี อยากให้เพื่อนช่วยเเนะนำเราหน่อยนะคะ 😅😅