ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ เข้าเรื่องกันเลยนะคะ
เเฟนเรา กับเรา คบกันได้จะ1 ปีเเล้ว เเๆนเราเป็นคนโคราชค่ะ เราเป็นคนน่าน เราเป็นผู้หญิงค่ะ เเต่เพราะความไกลกันเเละเจอกุนทางเกม ทำให้เราชอบระเเวงบ่อยๆ (ส่วนตัวเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ พบหมอประจำ) เราคิดเยอะ ปีก่อนพี่เขาอยู่ ม.3 ค่ะเรียนโรงเรียนชายล้วน. พอปีนี้เขาย้าย ที่เรียนค่ะ ไปเรียนเทคนิค. เราก็เริ่มระเเวงเเล้วค่ะว่าถ้าเขาเจอเพืาอนใหม่ เจอ คนที่เข้ามาทำให้เขารู้สึกดีกว่าเราเราจะทำยังไง เราคิดทุกวันค่ะ เราผิดที่เราทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะเราชอบระเเวงค่ะ เเต่เค้าคอยปลอบเเละคุยดีๆเสมอค่ะ เเต่เผป็นเพราะตัวเรา ที่ชอบให้เขาอยู่คนเดียว ชอบบอกเลืกเขาบ่อยๆ นี่คือความผิดเราค่ะ เเต่เราสัญญากันว่า เราทั้ง2 จะไม่เป็นเด็กเสีย เราจะไม่เสียคน เเลเวเรื่องมันเกิดขึ้นมาเพราะว่าวันนั้นเราอารมณ์ร้อน เเล้วเขาก็ไม่เหมือนเดิมค่ะ. เราพลาดที่เราบอกเลิก เเต่เราไม่รุ้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย เราเสียใจมากมเราพยายามขอร้องเขา อ้อนวอนเขา เราบอกว่าเราจะทำตัวดีขึ้น เเต่เขาไม่กลับมาอีกเเล้วค่ะ เขาเสียใจเพราะเรามากพอเเล้วเขาพูดเเบบนี้ (คือบอกเลิกหลายครั้งเเต่เขายืนยันที่จะอยุ่กับเราค่ะ) เเลเวเลิกกันได้ 3-4วันเราเริ่มติดต่อหาเขาอีกครั้งคือเราทรมานมากที่ไม่มีเขา เวลาเราท้อเราสิ้นหวังใครกันที่จะปลอบเรา (อยู่กับพ่อ2คน เราไม่กล้าคุยค่ะ) เราเริ่มถามเขาต่างๆค่ะ เขาตอบมาตามความจริงว่าเขามีคนใหม่ ชื่อ พ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ห้องเดียวกับเขาค่ะ เวลาเราทะเลาะกัน พ ชอบเข้ามาคุยเหมือนรุ้ดีตลอด ทำให้เเฟนเราไปหวั่นไหวกับ พ เราทนไม่ได้ค่ะ เราทนเห็นเขาไประหคนอื่นไม่ได้ เราเสียใจ เราเลยทัก พ ไปค่ะว่าเป็นอะไรกัน ไปส่องเฟส พ ตอบว่า เป็นเพือนกันค่ะ เราไม่เเน่ใจเลยไปส่องเลื่อนๆดูล่างๆ เขาคุยกับเเฟนเราในโพสต์เรียกที่รัก เรียกกันเหมือนไม่ใช่เพื่อนค่ะ เราเริ่มน้ำตาไหล เเล้วเราไม่รู้จะทำยังไง เราเลยทักเพื่อนพี่เขสไป (ม) ว่าสองคนนี้เป็นอะไรกัน เขาก็ตอบว่าเป็นเพื่อนกัน ทำไม? ทำไมเพื่อนกันต้องเรียกที่รัก ทำไมต้องสนิทกันขนาดนั้น? ผู้หญิงกับผู้ชายที่สนิทกันไม่ถึง1 ปีรู้จักกันคุยกันไม่ถึง1ปี เป็นเพื่อนกันได้หรอ ถ้าไม่มีใครคนใดคนหนึ่งคิดมากกว่าเพื่อนก่อน เเล้ว วันที่ 15 /08 /61 เราใช้เฟสสำรองของเราไปส่องเฟสเเฟนเก่า เราไปเจอ ว่าเขา2 คนชอบกันจริงๆ เราเป็นลมค่ะ ครูส่งเราไปโรงพยาบาล เพื่อนของเราโกรธมาก เลยเข้ามือถือเอาเบอเขามาเดละโทรไปค่ะ เล่าว่าเราเสียใจ เข้าโรงบาล เเต่สิ่งที่ตอบกลับมาคือ "เเล้วยังไงละ พี่มีความสุขของพี่เเบบนี้อยุ่เเล้ว " เราฟังคลิปเสียงี่เพื่อนเรา คุยกับพี่เขา เราจะทรุดค่ะเเต่เราต้องเข้มเเข็งไว้. เราคิดที่อยากตายหลายครั้งมาก เเต่เราคิดถึงคนเป็นพ่อที่เลี้ยงเราเลยไม่อยากทำ วันนี้ 17/08/61 เราออกโรงพยาบาลค่ะ เราโทรไปหาพี่เขาเพราะเราคิดถึงพี่เขามาก เเต่คนรับสายไม่ใช่พี่เขาค่ะ เเต่เป็น พ (เพื่อนที่รักของเขา) รับสายเราด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง เเล้วถามเราว่ามีอะไรทำไม เราก้ถามว่าคุณเป็นใคร เเล้วเขาตอบมาว่า เเล้วคุณละเป็นใครมีไร (เราเริ่มใจสั่นเเล้วค่ะ กลั้นน้ำตาไว้ ) เราบอกเขาว่าเราขอสายเจ้าของมือถือ พ ตอบว่า เจ้าของมือถือไม่อยู่ มีไรฝากดั้ยน้ะค้ะ เราทนฟังต่อไม่ได้ เราเลย ตัดสายเเละนอนร้องไห้ค่ะ เเล้วเเฟนเก่าของเดฟนเก่าเราทักมาสะใจค่ะ ขอของคืน เราก้ตอบๆส่งๆเเลเะบล้อคไป เเลัวคนใๆม่เขาก้ทักมา ผระมานว่าสมน้ำหนิาตอนมีไม่รักษาเอง ประมานนี้. เราเเบกรับมันไม่ไหว จริงๆเเล้ว. เราพยายามตัดใจเเต่มันทำไม่ได้ เราทำไม่ได้ เราเสียใจค่ะเราท้อเเท้ เราเกลียดตัวเองที่ทำเดบบนั้นไปเรารุ้นึกผิด เราจะทำยังไงให้ลืมเขาดีคะ? เราจะทำยังไง ทุกวันนอนเราก้นอนฝันถึงเค้าตลอด เราไม่อยากนอน ตื่นมาร้องไห้ ทรมานใจตัวเอง มากๆค่ะ เเล้วเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ เคยเจอเหตุการณ์เเบบนี้มั้ยคะ เราอยากจะหาทางให้ลืมเรื่องนี้ให้ได้ เราอยากเป็นคนใหม่ ช่วยเราทีค่ะ เราไม่อยากทรมานอีกเเล้ว
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้นะคะ
เมื่อเเฟนอยุ่ไกล คนไกล้ตัวทำให้หวั่นไหว?
เเฟนเรา กับเรา คบกันได้จะ1 ปีเเล้ว เเๆนเราเป็นคนโคราชค่ะ เราเป็นคนน่าน เราเป็นผู้หญิงค่ะ เเต่เพราะความไกลกันเเละเจอกุนทางเกม ทำให้เราชอบระเเวงบ่อยๆ (ส่วนตัวเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ พบหมอประจำ) เราคิดเยอะ ปีก่อนพี่เขาอยู่ ม.3 ค่ะเรียนโรงเรียนชายล้วน. พอปีนี้เขาย้าย ที่เรียนค่ะ ไปเรียนเทคนิค. เราก็เริ่มระเเวงเเล้วค่ะว่าถ้าเขาเจอเพืาอนใหม่ เจอ คนที่เข้ามาทำให้เขารู้สึกดีกว่าเราเราจะทำยังไง เราคิดทุกวันค่ะ เราผิดที่เราทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะเราชอบระเเวงค่ะ เเต่เค้าคอยปลอบเเละคุยดีๆเสมอค่ะ เเต่เผป็นเพราะตัวเรา ที่ชอบให้เขาอยู่คนเดียว ชอบบอกเลืกเขาบ่อยๆ นี่คือความผิดเราค่ะ เเต่เราสัญญากันว่า เราทั้ง2 จะไม่เป็นเด็กเสีย เราจะไม่เสียคน เเลเวเรื่องมันเกิดขึ้นมาเพราะว่าวันนั้นเราอารมณ์ร้อน เเล้วเขาก็ไม่เหมือนเดิมค่ะ. เราพลาดที่เราบอกเลิก เเต่เราไม่รุ้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย เราเสียใจมากมเราพยายามขอร้องเขา อ้อนวอนเขา เราบอกว่าเราจะทำตัวดีขึ้น เเต่เขาไม่กลับมาอีกเเล้วค่ะ เขาเสียใจเพราะเรามากพอเเล้วเขาพูดเเบบนี้ (คือบอกเลิกหลายครั้งเเต่เขายืนยันที่จะอยุ่กับเราค่ะ) เเลเวเลิกกันได้ 3-4วันเราเริ่มติดต่อหาเขาอีกครั้งคือเราทรมานมากที่ไม่มีเขา เวลาเราท้อเราสิ้นหวังใครกันที่จะปลอบเรา (อยู่กับพ่อ2คน เราไม่กล้าคุยค่ะ) เราเริ่มถามเขาต่างๆค่ะ เขาตอบมาตามความจริงว่าเขามีคนใหม่ ชื่อ พ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ห้องเดียวกับเขาค่ะ เวลาเราทะเลาะกัน พ ชอบเข้ามาคุยเหมือนรุ้ดีตลอด ทำให้เเฟนเราไปหวั่นไหวกับ พ เราทนไม่ได้ค่ะ เราทนเห็นเขาไประหคนอื่นไม่ได้ เราเสียใจ เราเลยทัก พ ไปค่ะว่าเป็นอะไรกัน ไปส่องเฟส พ ตอบว่า เป็นเพือนกันค่ะ เราไม่เเน่ใจเลยไปส่องเลื่อนๆดูล่างๆ เขาคุยกับเเฟนเราในโพสต์เรียกที่รัก เรียกกันเหมือนไม่ใช่เพื่อนค่ะ เราเริ่มน้ำตาไหล เเล้วเราไม่รู้จะทำยังไง เราเลยทักเพื่อนพี่เขสไป (ม) ว่าสองคนนี้เป็นอะไรกัน เขาก็ตอบว่าเป็นเพื่อนกัน ทำไม? ทำไมเพื่อนกันต้องเรียกที่รัก ทำไมต้องสนิทกันขนาดนั้น? ผู้หญิงกับผู้ชายที่สนิทกันไม่ถึง1 ปีรู้จักกันคุยกันไม่ถึง1ปี เป็นเพื่อนกันได้หรอ ถ้าไม่มีใครคนใดคนหนึ่งคิดมากกว่าเพื่อนก่อน เเล้ว วันที่ 15 /08 /61 เราใช้เฟสสำรองของเราไปส่องเฟสเเฟนเก่า เราไปเจอ ว่าเขา2 คนชอบกันจริงๆ เราเป็นลมค่ะ ครูส่งเราไปโรงพยาบาล เพื่อนของเราโกรธมาก เลยเข้ามือถือเอาเบอเขามาเดละโทรไปค่ะ เล่าว่าเราเสียใจ เข้าโรงบาล เเต่สิ่งที่ตอบกลับมาคือ "เเล้วยังไงละ พี่มีความสุขของพี่เเบบนี้อยุ่เเล้ว " เราฟังคลิปเสียงี่เพื่อนเรา คุยกับพี่เขา เราจะทรุดค่ะเเต่เราต้องเข้มเเข็งไว้. เราคิดที่อยากตายหลายครั้งมาก เเต่เราคิดถึงคนเป็นพ่อที่เลี้ยงเราเลยไม่อยากทำ วันนี้ 17/08/61 เราออกโรงพยาบาลค่ะ เราโทรไปหาพี่เขาเพราะเราคิดถึงพี่เขามาก เเต่คนรับสายไม่ใช่พี่เขาค่ะ เเต่เป็น พ (เพื่อนที่รักของเขา) รับสายเราด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง เเล้วถามเราว่ามีอะไรทำไม เราก้ถามว่าคุณเป็นใคร เเล้วเขาตอบมาว่า เเล้วคุณละเป็นใครมีไร (เราเริ่มใจสั่นเเล้วค่ะ กลั้นน้ำตาไว้ ) เราบอกเขาว่าเราขอสายเจ้าของมือถือ พ ตอบว่า เจ้าของมือถือไม่อยู่ มีไรฝากดั้ยน้ะค้ะ เราทนฟังต่อไม่ได้ เราเลย ตัดสายเเละนอนร้องไห้ค่ะ เเล้วเเฟนเก่าของเดฟนเก่าเราทักมาสะใจค่ะ ขอของคืน เราก้ตอบๆส่งๆเเลเะบล้อคไป เเลัวคนใๆม่เขาก้ทักมา ผระมานว่าสมน้ำหนิาตอนมีไม่รักษาเอง ประมานนี้. เราเเบกรับมันไม่ไหว จริงๆเเล้ว. เราพยายามตัดใจเเต่มันทำไม่ได้ เราทำไม่ได้ เราเสียใจค่ะเราท้อเเท้ เราเกลียดตัวเองที่ทำเดบบนั้นไปเรารุ้นึกผิด เราจะทำยังไงให้ลืมเขาดีคะ? เราจะทำยังไง ทุกวันนอนเราก้นอนฝันถึงเค้าตลอด เราไม่อยากนอน ตื่นมาร้องไห้ ทรมานใจตัวเอง มากๆค่ะ เเล้วเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ เคยเจอเหตุการณ์เเบบนี้มั้ยคะ เราอยากจะหาทางให้ลืมเรื่องนี้ให้ได้ เราอยากเป็นคนใหม่ ช่วยเราทีค่ะ เราไม่อยากทรมานอีกเเล้ว
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้นะคะ