ฉันเคยเป็นคน active สมัยทำงาน เดินจากบ้าน 10 นาทีไปป้ายรถเมล์ที่ 2 ป้ายแรกไม่ขึ้น มันใกล้เกินไป
ลงที่ป้ายรถเมล์ก่อน 2 ป้าย เพื่อเดินอีก 10 นาทีไปที่ทำงาน เลิกงาน บางวันไปว่ายน้ำ
ถ้าไม่มีคู่นัดตีเทนนิส บางวันไปเต้นแอโรบิค ถ้ามันตรงกับวันเต้นแอโรบิค เสาร์ อาทิตย์ ทำงานบ้านซัก
เสื้อผ้า ถูบ้านกวาดบ้าน หรือไม่ก็มีเพื่อนมา กินข้าวบ้าน ชีวิตหมุนเวียนไปอย่างนี้จนลูกชาย 2 คน แต่งงาน มีหน้าที่การงาน
มีชีวิตแต่งงาน มีสังคมของเขา บางทีไม่ได้เจอลูก จากหลายๆอาทิตย์ เป็นหลายๆเดือน ฉันเริ่มคิดว่าถ้ามีเงินมากๆ พออายุ 60 ปี
แล้วมีปัญหาด้านสุขภาพ มันก็ไม่คุ้มเพราะไม่ได้ใช้เงิน
ฉันเกษียนก่อนอายุ 60 ปี แล้วย้ายมาอยู่ เชียงใหม่ ซื้อบ้านใหม่ รถใหม่ ใช้เวลา 3 ปี หมดไปกับ การตกแต่งต่อเติม
บ้านใหม่ ปลูกต้นไม้ ไปวัดทำบุญบ้างเป็นบางครั้งหน้าเทศกาล เพราะจิตยังไม่นิ่ง ยังไม่ถึงกับ เช้าทำวัตรเช้า
เย็นทำวัตรเย็น เคยไปทำโรงทาน 2 ครั้ง ชวนน้องชายไปเฉาะมะพร้าวสด แจกเนื้อ แจกน้ำ แจกทาน
บางครั้งใช้เวลาทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านใหม่ในหมู่บ้านเดียวกัน ต้องบอกบางครั้ง เพราะที่หมู่บ้านนี้
เขาอยู่กันแบบตัวใคร ตัวมัน (แต่เอ้ะ ฉันก็ชินแล้วนะ คำว่าตัวใครตัวมัน เพราะที่ฉันเคยอยู่ที่ ลอนดอน เพื่อนบ้าน
ก็อยู่แบบ mind your own business) หรือฉันรู้สึกไปเองเพราะมันเงียบมาก ชีวิตมันสงบเงียบ จนความดันขึ้น บน 175 ล่าง 80
รู้สึกชีวิตมันไม่แอคทีพเหมือนตอนที่ทำงาน น้องสาว (พยาบาล) ติดต่อหมอให้ฉันไปตรวจ หมอให้ยามากิน 6 เดือน
และนัดตรวจหลังจากกินยาหมด
1 เดือนผ่านไป ฉันหยุดกินยา ไม่บอกน้องสาว เพราะฉันไม่ชอบกินยา ไม่มีโรคประจำตัวอะไร
เป็นคนไม่ชอบกินยาเท่านั้นเอง ถ้าปวดหัว จะนอนพักให้หายเอง ถ้าเป็นหวัดจะเอาผ้าคลุมหัวอังกะละมังน้ำร้อน
หลังจากนั้นไม่นานฉันเริ่มเดินในหมู่บ้านตอนเย็น จาก 1 รอบ ไปกลับ ประมาณ 400 เมตร
3 วันต่อมาเพิ่มเป็น 2 รอบไปกลับ เดิน 3 วัน รวมทั้งหมด 6 วัน และไม่กินเยอะตอนเย็น
ตอนนี้เห็นผลแฮะ รู้สึกท้องฉันบางลง ตัวเบาขึ้น
เหลือบดูนาฬิกา วุ้ย ได้เวลาเดินละ ไปก่อนนะ
ขอบคุณที่อ่าน
วัน ๆ ฉันทำอะไรบ้าง 16 สิงหาคม 61 ตอนที่ 1
ลงที่ป้ายรถเมล์ก่อน 2 ป้าย เพื่อเดินอีก 10 นาทีไปที่ทำงาน เลิกงาน บางวันไปว่ายน้ำ
ถ้าไม่มีคู่นัดตีเทนนิส บางวันไปเต้นแอโรบิค ถ้ามันตรงกับวันเต้นแอโรบิค เสาร์ อาทิตย์ ทำงานบ้านซัก
เสื้อผ้า ถูบ้านกวาดบ้าน หรือไม่ก็มีเพื่อนมา กินข้าวบ้าน ชีวิตหมุนเวียนไปอย่างนี้จนลูกชาย 2 คน แต่งงาน มีหน้าที่การงาน
มีชีวิตแต่งงาน มีสังคมของเขา บางทีไม่ได้เจอลูก จากหลายๆอาทิตย์ เป็นหลายๆเดือน ฉันเริ่มคิดว่าถ้ามีเงินมากๆ พออายุ 60 ปี
แล้วมีปัญหาด้านสุขภาพ มันก็ไม่คุ้มเพราะไม่ได้ใช้เงิน
ฉันเกษียนก่อนอายุ 60 ปี แล้วย้ายมาอยู่ เชียงใหม่ ซื้อบ้านใหม่ รถใหม่ ใช้เวลา 3 ปี หมดไปกับ การตกแต่งต่อเติม
บ้านใหม่ ปลูกต้นไม้ ไปวัดทำบุญบ้างเป็นบางครั้งหน้าเทศกาล เพราะจิตยังไม่นิ่ง ยังไม่ถึงกับ เช้าทำวัตรเช้า
เย็นทำวัตรเย็น เคยไปทำโรงทาน 2 ครั้ง ชวนน้องชายไปเฉาะมะพร้าวสด แจกเนื้อ แจกน้ำ แจกทาน
บางครั้งใช้เวลาทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านใหม่ในหมู่บ้านเดียวกัน ต้องบอกบางครั้ง เพราะที่หมู่บ้านนี้
เขาอยู่กันแบบตัวใคร ตัวมัน (แต่เอ้ะ ฉันก็ชินแล้วนะ คำว่าตัวใครตัวมัน เพราะที่ฉันเคยอยู่ที่ ลอนดอน เพื่อนบ้าน
ก็อยู่แบบ mind your own business) หรือฉันรู้สึกไปเองเพราะมันเงียบมาก ชีวิตมันสงบเงียบ จนความดันขึ้น บน 175 ล่าง 80
รู้สึกชีวิตมันไม่แอคทีพเหมือนตอนที่ทำงาน น้องสาว (พยาบาล) ติดต่อหมอให้ฉันไปตรวจ หมอให้ยามากิน 6 เดือน
และนัดตรวจหลังจากกินยาหมด
1 เดือนผ่านไป ฉันหยุดกินยา ไม่บอกน้องสาว เพราะฉันไม่ชอบกินยา ไม่มีโรคประจำตัวอะไร
เป็นคนไม่ชอบกินยาเท่านั้นเอง ถ้าปวดหัว จะนอนพักให้หายเอง ถ้าเป็นหวัดจะเอาผ้าคลุมหัวอังกะละมังน้ำร้อน
หลังจากนั้นไม่นานฉันเริ่มเดินในหมู่บ้านตอนเย็น จาก 1 รอบ ไปกลับ ประมาณ 400 เมตร
3 วันต่อมาเพิ่มเป็น 2 รอบไปกลับ เดิน 3 วัน รวมทั้งหมด 6 วัน และไม่กินเยอะตอนเย็น
ตอนนี้เห็นผลแฮะ รู้สึกท้องฉันบางลง ตัวเบาขึ้น
เหลือบดูนาฬิกา วุ้ย ได้เวลาเดินละ ไปก่อนนะ
ขอบคุณที่อ่าน