ท้อใจ เพราะ ตาบอดสี

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ว่าด้วยเรื่องตาบอดสี ผมได้รับตาบอดสีมาจากแม่ที่เป็นพาหะ ตอนแม่จะมีลูก คุณแม่ไม่ได้ตรวจพบว่าตัวเองมีพาหะโรคตาบอดสี ตอนเด็กๆของผม ผมก็รู้ตัวแต่เด็กแล้วว่าตาบอดสี แต่ก็ไม่ได้คิดมาก ก็ใช้วิธีจำสีมา แต่พอโตมาจนถึงตอนนี้ 

     มาถึงช่วงวัยรุ่น การเป็นตาบอดสีมันลำบากมาก เช่น เวลานัดเจอใคร ก็จะบอกว่า"ใส่เสื้อสีนี้นะ ลองหาดู"  ซึ่งผมก็ไม่สามารถแยกออกได้ และทุกๆอย่างที่เกี่ยวข้องกับสี..... ผมมีปัญหากับมันหมดทุกอย่าง 


       จนถึงตอนนี้...... ผมจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ท้อใจมาก
เพราะคณะที่ชอบ เรื่องสีก็เป็นเรื่องสำคัญ และ รวมๆถึงคณะที่ชอบรองๆมา เพราะตัวเองไม่ใช่คนเรียนเก่ง และดันมีข้อด้อยคือตาบอดสีอีก


       อยากจะถามคนที่ตาบอดสีที่ผ่านช่วงการสอบเข้ามหาวิทยาลัย จนถึงทำงานแล้ว พี่ๆผ่านมาถึงวันนี้มีท้อใจ แล้ว......... ผ่านมันมาได้อย่างไรคับ