รู้สึกไม่มีพื่อนสนิทเลยค่ะ

คือเราเป็นเด็กซิ่วคนหนึ่งมากจากมหาวิทยาลัยรัฐเหตุผลที่เราซิ่วอาจจะเป็นเพราะเราเรียนไม่เก่งและเรารู้ตัวว่าหากเราฝืนเราอาจจะโดนไทล์ เราเลยเลือกเข้ามาเรียนในมหาลัยเอกชนที่กทม. เรามารู้แล้วว่าเราคืดผิดมาทำให้เราโทษตัวเองเสมอว่ารู้ยังงี้วันนั้นไม่ตัดสินใจซิ่วหรอกขอสู้ต่อให้รู้ไปเลยดีกว่า แต่เราตัดสินใจไปแล้วมันไม่ทันแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า...เราเข้ามาเรียนที่นี่ตอนแรกเราก็มีเพื่อนเยอะนะคะ แต่เหมือนว่าเราขัดใจกันเพราะเหตุผลอะไรไม่รู้ อยู่ๆพวกเขาก็เปลี่ยนไป(เขามาจากโรงเรียนเดียวกันนะคะ) แต่มีตอนนั้นเขาทะเลาะกันเองแล้วเอาเรื่องของอีกคนมาเผาให้เราฟังหมดเลย หลายเป็นเราคือคนกลางที่รับรู้ทุกเรื่องที่เขาเผากันเอง แล้วตอนเขาดีกัน เขาพากันเกลียดคงเราค่ะ ทั้งแขวะเราเวลาเดินผ่าน นั้นนี่ ขนาดเราย้อมผมมาใหม่เพื่อนคนอื่นชมว่าดีงั้นงี้ มีสองคนนี่แหละที่แบบแขวะเรา ว่าเรา บ้างเวลาเดินผ่าน(นี่คือคนที่มาการศึกษาระดับมหาลัยแล้วใช่มั้ย) แล้วพอนานๆเข้าเราไม่ตอบโต้เพราะเรารำคาญไม่อยากจะมีปัญหาก็ได้ เขาก็จะหยุดไปเอง พอพักๆเราทำอะไรใหม่ๆก็เริ่มแขวะใหม่เราไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไร แล้วก็มรเพื่อนคนอื่นมาเล่ามห้เราฟังนะว่สเขาว่าเรายังงั้นยังงี้ แต่เพื่อนคนนั้นก็เหมทอนเอนมาทางเราว่าตอนนั้นที่ฟังพวกมันกูก็รู้สึกเขื่อพวกมันนะ แต่พอกูมาติวให้ มารู้จักจิงๆแล้วรู้สึกว่าเป็นพวกมันมากกว่าที่เฟค เราก็แอบดีใจเล็กๆที่อย่างน้อยก็มีคนที่เข้าใจเราจริงๆ แล้วต่อมาเราก็ออกมาอยู่กับเพื่อนคนอื่นกลุ่มอื่น เรารู้สึกว่านิสัยเขาโอเคนะคะ แต่เราคงจะเป็นคนที่นิสัยแบบลุยๆ ไม่ชอบรออะไรนานๆ ไปไหนมาไหนคนเดียวเราก็ไปได้นะ เราไม่อยากเป็นภาระกับความรู้สึกของเพื่อน555555 เราก็เลยทำไรคนเดียวซะมากกว่า เรารู้สึกเฟลๆเวลาเราไปเรียน เหมอนเราไม่อยากเรียนเลย เราคอดโทษตัวเองซ้ำๆว่าทำไมไม่สู้วะ ซิ่วมาทำไม สังคมมันไม่เหมือนกันเลยค่ะ เหมือนที่นี่ต่างคนต่างแข่งกันทั้งฐานะ ทั้งการเรียน การใช้ชีวิต เราเหนื่อยกับทุกอย่าง เหมือนทุกคนเฟคใส่กัน จนทำให้เราต้องไม่เป็นตัวเอง เฟตเข้ากับคนอื่นไปด้วยเพื่อที่จะได้มีเพือน เราแย่มากมั้ยคะ? ที่เราไม่มีเพื่อนสนิท รู้สึกท้อมากเลยค่ะ
(ขอความคิดเห็นของทุกคนหน่อยนะคะ แรงๆก็ได้เรารับได้ค่ะ)
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭