รู้สึกไม่โอเคกับชีวิตตัวเอง ไม่ได้อยากตายแต่อยากหายไป

เราเป็นคิดแบบนี้มานานแล้วเราแค่อยากหายไปหรือแค่พักเฉยๆอยากอยู่แต่ในบ้านไม่อยากออกไปไหน พอโตขึ้นมาหน่อยเราก็เริ่มรู้สึกไม่อยากเจอคนเยอะๆถ้าไม่เกี่ยวกับงานหรือไม่จำเป็น เราเคยโมโหมากจนจิกมือตัวเองแล้วก็ร้องไห้หนักมาก ไม่ได้ร้องหายนานหรือจนตัวสั่นแต่เราร้องไห้จนต้องตะโกนออกมา ปกติเราเป็นคนที่ร้องไห้เงียบๆ แต่ครั้งนี้เราโมโหจนต้องร้องไห้ออกมา เรารู้สึกว่าเราไม่โอเคกับชีวิตเราเลยยิ่งนับวันยิ่งแย่ เรารู้ว่าเราเข้าข่ายโรคซึมเศร้าแต่เราก็ไม่อยากไปหาหมอเรากลัวคุณแม่เป็นห่วง แล้วก็คิดว่ายังควบคุมตัวเองได้อยู่ แต่เราไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง เราควรทำยังไงถึงจะเลิก เราพยายามมองโลกในแง่ดีแล้วพยายามมองข้อดีของชีวิตแต่ก็ไม่ได้มีผลดีขึ้นมาอะไร เราควรจะทำยังไงดีคะ