ว่าด้วยเรื่องการเป็นเจ้าบ้านที่ดีในการต่อต้านแท็กซี่ผีของไทย อาจจะไม่ได้ยิ่งใหญ่แต่ทำเพื่อชาติ....ไทย ของเรา และภาคภูมิใจที่สุดที่เกิดเป็น คนไทย
ครั้งนึงผมเคยไปส่งพี่สาวที่สนามบิน ขากลับเลยนั่ง Airport Link มาลงที่สถานีมักกะสัน บน Airport Link ผมได้ยินนักท่องเที่ยวคุยกันจากที่จับประเด็นได้ 2คนมาด้วยกันจากฝรั่งเศส อีก1 มาคนเดียววจากออสเตรเลีย มาเมืองไทยครั้งแรกเหมือนกัน
ฝรั่งเศส : ยูว จาไปพักที่ไหน (Where will you go?)
ออส : ไอจาปาย ข้าวสารโร้ดดด (Im going to Khaosarn Road)
ฝรั่งเศส : จิงหรอ(เสียงสูง) พวกไอก็จาปายพักที่นั่น ยูว จะไปที่นั่นยังไง (Oh really? We are going to Khaosarn too , How will you get there?)
ออส : ไอคงไป แท๊กซี่!!! ( Maybe I will take TAXI)
คนไทยอย่างผม ได้ยินแล้ว คิดตามกับคำว่า แท๊กซี่ กะ ชาวต่างชาติ(โดยเฉพาะมาไทยครั้งแรก) แล้วร้องอุนทานสุภาพๆในใจ "ไอ
ยย"
ในฐานะประชากรไทยที่มีจิตใต้สำนึก สามัญสำนึก อาจจะไม่ได้ช่วยสร้างประโยชน์อะไรให้แก่ชาติบ้านเมืองมาก (คิดสุภาพๆ) แต่กุจะไม่ยอมให้ชื่อเสียงประเทศบ้านกุ ต้องออกไปในเชิงลบเป็นอันขาด เลยแอบสาระแนเนียนๆคุยกะพวกเค้า ไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึงจุดสำคัญของผม
-ผมได้ยินว่าพวกคุณจะนั่งแท๊กซี่ไปข้าวสาร (I heard you will take TAXI to Khaosarn Road?)
-ในฐานะผมเป็นคนไทย ที่พอจะมีโอกาสเดินทางไปท่องเที่ยวหาประสบการณ์ ตปท มาบ้าง (On behalf of Thai ppl , and I also had an opportunity to travel aboard)
-ผมไม่เห็นด้วย และไม่สนับสนุนเจ้าบ้านที่ปฏิบัติไม่ดีกับนักท่องเที่ยว (Im so against about bad things that treated to tourists)
-ฉะนั้นผมขอบอกพวกคุณไว้ ถ้าจะนั่งแท๊กซี่ คุณต้องไม่นั่งแท๊กซี่ที่ไม่กดมิเตอร์เป็นอันขาด (Please dont take TAXI if the driver dont use the meter for collecting your money , that is cheating)
ตอนแรกผมจะลงมักกะสัน เลยเปลี่ยนใจตูไปลงพญาไท ก็ได้แว๊ อยากจะไปส่งพวกนางขึ้นรถให้มั่นใจ พวกนางยิ่งดีใจ
ลงมาจากสถานีพญาไทปุ๊บ (ผมเห็นแท๊กซี่จอดอยู่ เลยบอกพวกนางให้ทิ้งช่วงห่างจากผมหน่อย เลยเดินไปถามด้วยตัวเอง พี่คับไปข้าวสาร?) คนขับบอกไป ผมก็พยักหน้าให้ทัก 3 เดินมา คนขับบอกอ้าวน้อง ไม่ได้ไปเองหรอ ถ้าชาวต่างชาติพี่ขอ 3 คน 800 (เป็นไงคับ?) ผมถามว่าอ้าวทำไมไม่กดมิเตอร์หล่ะคับ มันก็พูดอย่างเดียว 800
พวกนางก็ถามว่า เกิดอะไรขึ้น ผมเลยบอกว่า เค้าไม่ใช้มิเตอร์ ผมเลยพามายืนโบกเอาดีกว่า ปรากฏว่าขนาดโบกเอาก็เหมือนเดิมครับ ตอนแรกคิดว่าผมไปเอง พอรู้ว่าต่างชาติ 3 คนจะไป
บอกน้องๆ พี่ขอ 800 เอ๊ะ มันไปเอาราคามาจากไหนกัน แลดูมาตรฐานเดียวกันเลย ผมก็ไม่ยอม ถ้าพวกโลกสวยอาจจะไม่เห็นด้วยกับการที่ผมทำให้เห็นคนไทยบางกลุ่มขี้โกงเพราะกลัวขายหน้า แต่ผมไม่อายนะ ยังดีกว่าให้เค้าไปเห็นเอง พูดในมุมมองตัวเอง อาจจะมีตีไข่ใส่สี ผม หันมาถามพวกนางว่า
พวกคุณซีเรียสไหมที่จะนั่งตุ๊กๆ (Do you mind to take Tuk Tuk?)
พวกนางบอก สบาย ไอโอเค 5555++
ผมโบกเลยคับตุ๊กๆ บอกคนขับว่า พี่คับเพื่อนผมจะไปข้าวสาร คนขับบอกพี่ขอ 150 ผมเลยบอกพี่คับเพื่อนผมมาครั้งแรก 120 ละกันนะ พี่ตุ๊กๆแกก็ใจดีให้ด้วย 5555++
คุณเชื่อไหมครับก่อนที่พวกเค้าจะขึ้นรถตุ๊กๆ ทั้ง 3 คน ขอจับมือ+กอด ผมทีละคนแทนคำขอบคุณ (แล้วเป็นการกอดที่มาจากใจ ชนิดผมสัมผัสได้ (Really touched) พร้อมพูดว่า คุณช่างเป็น"คนไทย"ที่มีน้ำใจ เป็นความประทับใจแรกของพวกเราตั้งแต่เหยียบแผ่นดินไทย ขอบคุณมากๆสำหรับความช่วยเหลือของคุณ อย่าลืมนะ ถ้าไปประเทศฉัน เขียนอีเมล์มาบอก(แลกเมล์กันมาบนรถไฟฟ้า) ฉันจะดูแลคุณเป็นอย่างดี
ผม
นั่งรถเมล์กลับบ้านด้วยหัวใจพองโตฝุดๆ การให้ด้วยใจ ถ้าไม่ได้ลองทำจะไม่มีทางรู้เป็นอันขาดว่าการให้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน ความสุขทางใจที่ได้รับ มันมีพลังงานมากแค่ไหน
แล้วคุณเชื่อไหมครับ อานิสงนี้ ไปส่งผลตอนที่ผม ตกรถไฟที่ประเทศเดนมาร์ก สาระแนจองผิดสถานีเอง 555++ แต่ก็ได้หญิงสาวชาวสวีเดน ช่วยชีวิตเอาไว้ ชนิดที่ผมก็ประทับใจ เหมือน ฝรั่ง 3 คนเช่นกัน
สุดท้ายผมแค่อยากฝากเรื่องราวของการแบ่งปันน้ำใจ ให้เพื่อนร่วมโลก ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม การให้ไม่มีวันหมด ยิ่งให้เรายิ่งได้คับ
ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ครับ เรามาช่วยกันคนละเล็กคนละน้อย เพื่อชาติของเรานะครับ
ว่าด้วยเรื่องการเป็นเจ้าบ้านที่ดีในการต่อต้านแท็กซี่ผีของไทย
ว่าด้วยเรื่องการเป็นเจ้าบ้านที่ดีในการต่อต้านแท็กซี่ผีของไทย อาจจะไม่ได้ยิ่งใหญ่แต่ทำเพื่อชาติ....ไทย ของเรา และภาคภูมิใจที่สุดที่เกิดเป็น คนไทย
ครั้งนึงผมเคยไปส่งพี่สาวที่สนามบิน ขากลับเลยนั่ง Airport Link มาลงที่สถานีมักกะสัน บน Airport Link ผมได้ยินนักท่องเที่ยวคุยกันจากที่จับประเด็นได้ 2คนมาด้วยกันจากฝรั่งเศส อีก1 มาคนเดียววจากออสเตรเลีย มาเมืองไทยครั้งแรกเหมือนกัน
ฝรั่งเศส : ยูว จาไปพักที่ไหน (Where will you go?)
ออส : ไอจาปาย ข้าวสารโร้ดดด (Im going to Khaosarn Road)
ฝรั่งเศส : จิงหรอ(เสียงสูง) พวกไอก็จาปายพักที่นั่น ยูว จะไปที่นั่นยังไง (Oh really? We are going to Khaosarn too , How will you get there?)
ออส : ไอคงไป แท๊กซี่!!! ( Maybe I will take TAXI)
คนไทยอย่างผม ได้ยินแล้ว คิดตามกับคำว่า แท๊กซี่ กะ ชาวต่างชาติ(โดยเฉพาะมาไทยครั้งแรก) แล้วร้องอุนทานสุภาพๆในใจ "ไอ
ในฐานะประชากรไทยที่มีจิตใต้สำนึก สามัญสำนึก อาจจะไม่ได้ช่วยสร้างประโยชน์อะไรให้แก่ชาติบ้านเมืองมาก (คิดสุภาพๆ) แต่กุจะไม่ยอมให้ชื่อเสียงประเทศบ้านกุ ต้องออกไปในเชิงลบเป็นอันขาด เลยแอบสาระแนเนียนๆคุยกะพวกเค้า ไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึงจุดสำคัญของผม
-ผมได้ยินว่าพวกคุณจะนั่งแท๊กซี่ไปข้าวสาร (I heard you will take TAXI to Khaosarn Road?)
-ในฐานะผมเป็นคนไทย ที่พอจะมีโอกาสเดินทางไปท่องเที่ยวหาประสบการณ์ ตปท มาบ้าง (On behalf of Thai ppl , and I also had an opportunity to travel aboard)
-ผมไม่เห็นด้วย และไม่สนับสนุนเจ้าบ้านที่ปฏิบัติไม่ดีกับนักท่องเที่ยว (Im so against about bad things that treated to tourists)
-ฉะนั้นผมขอบอกพวกคุณไว้ ถ้าจะนั่งแท๊กซี่ คุณต้องไม่นั่งแท๊กซี่ที่ไม่กดมิเตอร์เป็นอันขาด (Please dont take TAXI if the driver dont use the meter for collecting your money , that is cheating)
ตอนแรกผมจะลงมักกะสัน เลยเปลี่ยนใจตูไปลงพญาไท ก็ได้แว๊ อยากจะไปส่งพวกนางขึ้นรถให้มั่นใจ พวกนางยิ่งดีใจ
ลงมาจากสถานีพญาไทปุ๊บ (ผมเห็นแท๊กซี่จอดอยู่ เลยบอกพวกนางให้ทิ้งช่วงห่างจากผมหน่อย เลยเดินไปถามด้วยตัวเอง พี่คับไปข้าวสาร?) คนขับบอกไป ผมก็พยักหน้าให้ทัก 3 เดินมา คนขับบอกอ้าวน้อง ไม่ได้ไปเองหรอ ถ้าชาวต่างชาติพี่ขอ 3 คน 800 (เป็นไงคับ?) ผมถามว่าอ้าวทำไมไม่กดมิเตอร์หล่ะคับ มันก็พูดอย่างเดียว 800
พวกนางก็ถามว่า เกิดอะไรขึ้น ผมเลยบอกว่า เค้าไม่ใช้มิเตอร์ ผมเลยพามายืนโบกเอาดีกว่า ปรากฏว่าขนาดโบกเอาก็เหมือนเดิมครับ ตอนแรกคิดว่าผมไปเอง พอรู้ว่าต่างชาติ 3 คนจะไป
พวกคุณซีเรียสไหมที่จะนั่งตุ๊กๆ (Do you mind to take Tuk Tuk?)
พวกนางบอก สบาย ไอโอเค 5555++
ผมโบกเลยคับตุ๊กๆ บอกคนขับว่า พี่คับเพื่อนผมจะไปข้าวสาร คนขับบอกพี่ขอ 150 ผมเลยบอกพี่คับเพื่อนผมมาครั้งแรก 120 ละกันนะ พี่ตุ๊กๆแกก็ใจดีให้ด้วย 5555++
คุณเชื่อไหมครับก่อนที่พวกเค้าจะขึ้นรถตุ๊กๆ ทั้ง 3 คน ขอจับมือ+กอด ผมทีละคนแทนคำขอบคุณ (แล้วเป็นการกอดที่มาจากใจ ชนิดผมสัมผัสได้ (Really touched) พร้อมพูดว่า คุณช่างเป็น"คนไทย"ที่มีน้ำใจ เป็นความประทับใจแรกของพวกเราตั้งแต่เหยียบแผ่นดินไทย ขอบคุณมากๆสำหรับความช่วยเหลือของคุณ อย่าลืมนะ ถ้าไปประเทศฉัน เขียนอีเมล์มาบอก(แลกเมล์กันมาบนรถไฟฟ้า) ฉันจะดูแลคุณเป็นอย่างดี
ผม
แล้วคุณเชื่อไหมครับ อานิสงนี้ ไปส่งผลตอนที่ผม ตกรถไฟที่ประเทศเดนมาร์ก สาระแนจองผิดสถานีเอง 555++ แต่ก็ได้หญิงสาวชาวสวีเดน ช่วยชีวิตเอาไว้ ชนิดที่ผมก็ประทับใจ เหมือน ฝรั่ง 3 คนเช่นกัน
สุดท้ายผมแค่อยากฝากเรื่องราวของการแบ่งปันน้ำใจ ให้เพื่อนร่วมโลก ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม การให้ไม่มีวันหมด ยิ่งให้เรายิ่งได้คับ
ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ครับ เรามาช่วยกันคนละเล็กคนละน้อย เพื่อชาติของเรานะครับ