เราคบกันมา1ปี เรียนมหาลัยเดียวกัน พอตอนนั้นคบกับ ก็เลยตกลงอยู่หอด้วยกันค่ะ(หารค่าหอกัน)
แฟนเราเป็นนักดนตรีกลางคืน ช่วงแรกๆที่คบกัน แฟนก็ยังของเงินแม่ใช้อยู่ เราอยู่ด้วยกัน
ก็ไม่ใช่จะให้เขาจ่ายสะทีเดียว เพราะเงินเขายังได้จากพ่อแม่อยู่ พอช่วงหลังๆมา เขาเริ่มมีงานมากขึ้น
หาเงินใช้ได้เองแบบ100% และไม่ขอเงินจากพ่อแม่แล้ว
ส่วนเรา ก็ได้เงินจากที่บ้านตามปกติค่ะ เพราะไม่ได้มีรายได้ข้างนอกแบบเขา
ก็เลยกลายเป็นว่าส่วนใหญ่เขาจะออกหมด
เขาขอรถจากพ่อมาใช้ เพราะอยากให้เราสบาย
เขาชวนไปกินบุฟเฟ่บ่อยมาก เขาเลี้ยง
ไปดูหนังเขาจ่าย
ค่าข้าว เขาจ่าย
ก็คือเอาง่ายๆ เขาจะเป็นคนออกสะส่วนใหญ่
แต่เหตุผลที่เราไม่เกรงใจเขาที่เขาออก เพราะเขาหาเงินใช้เองได้ ไม่ต้องขอพ่อแม่
แต่ถามว่า เราช่วยออกมั้ย
เราใช้วิธีโอนเป็นก้อนให้เขาค่ะ
อย่าเช่น ช่วงที่แม่เราโอนเงินมาให้ที เราก้จะโอนให้เค้าไปเลยทีเดียว
คิดซะว่าเป็นค่าน้ำมัน หรือค่าอะไรก้ได้ คล้ายๆคืนเขาบ้าง
แต่ไม่บ่อยนัก
พักหลังๆ เขาก็เริ่มรู้สึกไม่ดีกับเรามากๆ และจะมีปากเสียงกันเรื่องนี้ตลอด
เขามักจะพูดว่า เทอไปหางานทำมั้ย เทอขอเงินจากแม่บ้างสิ เขาอยากมีเงินเหลือ แบบที่ไม่ต้องคิดอะไร
ในความคิดเราตอนนั้นคือ จะให้กูไปหางานอะไรวะ เรียนก้เรียนอยู่ อีกอย่างไม่ได้เป็นนักดนตรีกลางคืนแบบนะ ไรงี้
เขาพูดแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ เขาบอกว่า ตอนนี้เขายังพูดได้ เขากลัวว่าวันนึงเขาจะอึดอัดและไม่พูด แต่บอกเลิกเทอเลย เขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
เราก้พยายามทำแบบที่เขาบอก ว่าหางาน อะไรทำได้บ้าง
แต่สุดท้ายเราก้ใช่เงินแม่อยู่ดี เขาก้ต้องเลี้ยงเราอยู่ดี เพราะเราไม่มีรายได้แบบเขา
จนวันนึง มันมีเหตุการให้ต้องเลิกกัน พอถามถึงเหตุผล คุยกันไปคุยกันมา เขาบอกว่า “อึดอัด แต่ไม่รู้ว่าอึดอัดเรื่องอะไร ที่มันผุดขึ้นมาในหัวคือเรื่องเงิน”
เราก็เลยบอกว่า ถ้าจะเลิกเพราะเรื่องเงิน ขอแก้ตัวได้มั้ย เราไม่อยากให้คนอื่นมองว่า เราเกาะเทอกิน มันฟังดูแย่อะ
เขาก้เลยบอกว่า มันก้ไม่ใช่เรื่องนี้สะทีเดียว แต่เรื่องเงินมันก้เรื่องใหญ่
เราก้เลยบอกว่า แต่ไม่ใช่ว่าเราจะไม่จ่ายเลยนะ
เขาสวนกลับมาเลยว่า มันน้อยมาก!
ก้เลยอยากรู้อะค่ะ ว่าคนเราคบกัน เรื่องเงินมันสำคัญที่สุดรึป่าวคะ
เราควรรู้สึกยังไง พอคิดย้อนกลับไปแล้ว เราไม่น่าจะให้เขาจ่ายเลย
เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอคะะ แต่ตอนอยู่ด้วยกันมันมีความสุขมากเลยนะ หรือเขาจะไม่ได้คิดแบบนี้
เหตุผลแฟนบอกเลิก เพราะเรื่องเงิน! ควรรู้สึกยังไงดี
แฟนเราเป็นนักดนตรีกลางคืน ช่วงแรกๆที่คบกัน แฟนก็ยังของเงินแม่ใช้อยู่ เราอยู่ด้วยกัน
ก็ไม่ใช่จะให้เขาจ่ายสะทีเดียว เพราะเงินเขายังได้จากพ่อแม่อยู่ พอช่วงหลังๆมา เขาเริ่มมีงานมากขึ้น
หาเงินใช้ได้เองแบบ100% และไม่ขอเงินจากพ่อแม่แล้ว
ส่วนเรา ก็ได้เงินจากที่บ้านตามปกติค่ะ เพราะไม่ได้มีรายได้ข้างนอกแบบเขา
ก็เลยกลายเป็นว่าส่วนใหญ่เขาจะออกหมด
เขาขอรถจากพ่อมาใช้ เพราะอยากให้เราสบาย
เขาชวนไปกินบุฟเฟ่บ่อยมาก เขาเลี้ยง
ไปดูหนังเขาจ่าย
ค่าข้าว เขาจ่าย
ก็คือเอาง่ายๆ เขาจะเป็นคนออกสะส่วนใหญ่
แต่เหตุผลที่เราไม่เกรงใจเขาที่เขาออก เพราะเขาหาเงินใช้เองได้ ไม่ต้องขอพ่อแม่
แต่ถามว่า เราช่วยออกมั้ย
เราใช้วิธีโอนเป็นก้อนให้เขาค่ะ
อย่าเช่น ช่วงที่แม่เราโอนเงินมาให้ที เราก้จะโอนให้เค้าไปเลยทีเดียว
คิดซะว่าเป็นค่าน้ำมัน หรือค่าอะไรก้ได้ คล้ายๆคืนเขาบ้าง
แต่ไม่บ่อยนัก
พักหลังๆ เขาก็เริ่มรู้สึกไม่ดีกับเรามากๆ และจะมีปากเสียงกันเรื่องนี้ตลอด
เขามักจะพูดว่า เทอไปหางานทำมั้ย เทอขอเงินจากแม่บ้างสิ เขาอยากมีเงินเหลือ แบบที่ไม่ต้องคิดอะไร
ในความคิดเราตอนนั้นคือ จะให้กูไปหางานอะไรวะ เรียนก้เรียนอยู่ อีกอย่างไม่ได้เป็นนักดนตรีกลางคืนแบบนะ ไรงี้
เขาพูดแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ เขาบอกว่า ตอนนี้เขายังพูดได้ เขากลัวว่าวันนึงเขาจะอึดอัดและไม่พูด แต่บอกเลิกเทอเลย เขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
เราก้พยายามทำแบบที่เขาบอก ว่าหางาน อะไรทำได้บ้าง
แต่สุดท้ายเราก้ใช่เงินแม่อยู่ดี เขาก้ต้องเลี้ยงเราอยู่ดี เพราะเราไม่มีรายได้แบบเขา
จนวันนึง มันมีเหตุการให้ต้องเลิกกัน พอถามถึงเหตุผล คุยกันไปคุยกันมา เขาบอกว่า “อึดอัด แต่ไม่รู้ว่าอึดอัดเรื่องอะไร ที่มันผุดขึ้นมาในหัวคือเรื่องเงิน”
เราก็เลยบอกว่า ถ้าจะเลิกเพราะเรื่องเงิน ขอแก้ตัวได้มั้ย เราไม่อยากให้คนอื่นมองว่า เราเกาะเทอกิน มันฟังดูแย่อะ
เขาก้เลยบอกว่า มันก้ไม่ใช่เรื่องนี้สะทีเดียว แต่เรื่องเงินมันก้เรื่องใหญ่
เราก้เลยบอกว่า แต่ไม่ใช่ว่าเราจะไม่จ่ายเลยนะ
เขาสวนกลับมาเลยว่า มันน้อยมาก!
ก้เลยอยากรู้อะค่ะ ว่าคนเราคบกัน เรื่องเงินมันสำคัญที่สุดรึป่าวคะ
เราควรรู้สึกยังไง พอคิดย้อนกลับไปแล้ว เราไม่น่าจะให้เขาจ่ายเลย
เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอคะะ แต่ตอนอยู่ด้วยกันมันมีความสุขมากเลยนะ หรือเขาจะไม่ได้คิดแบบนี้