ปีหน้าก็ 30 ละครับ ขอบ่นได้ไหมครับ ฮ่าๆ

อารมณ์ช่วงนี้และดูวิกฤตครับ คบกับแฟนมาสี่ปี ก็ไม่รู้ว่าจะถึงทางตันกันรึยัง (แอบทำใจเบาๆ) กำลังจะมีบ้านเป็นของตัวเอง ได้บรรจุเข้าทำงานในมหาลัยดั่งใจฝัน  สิ้นเดือนก็รับปริญญาโท

แต่อยู่ๆ แฟนก็มาบอกว่า ขอห่างกันหน่อย รู้สึกอึดอัด เพราะผมขี้หึงขี้หวง ไม่ยอมจบสิ้น แถมไม่ค่อยชอบทำความสะอาดบ้าน(ใช่ครับ อันนี้ผมผิด)  จนบางครั้งเขาบอกว่า ไม่รู้ว่ารักเท่าเดิมอยู่ไหม แต่มันผูกพันธ์จนถ้าไม่มีผม เขาก็รู้สึกแย่ (งงซ้อนงง)

เลยขอดูพฤติกรรมของผมหน่อย ว่าดีขึ้นไหม  แต่ปัจจุบัน กลายเป็นว่า ผมยิ่งทำให้ดีขึ้น ปรับปรุงตัวเองเท่าไหร่ ก็รู้สึกว่ายิ่งห่างไปเรื่อยๆ ทุกที เริ่มจากโทรไป ไม่ค่อยจะโทรกลับละ ติดโน้นนี้บ้าง โอเคเข้าใจ ไม่เรียกร้อง กลัวเขาจะรำคาญ


คบกันมาสี่ปี วิกฤตก็สองสัปดาห์มานี้ เครียดมาก นอนไม่หลับ กินก็น้อย เริ่มจะแก่แล้วด้วย 555  แต่ผมไม่เคยออกนอกเส้นทางเลยซักครั้ง เลิกงานกลับหอตรงเวลาตลอด เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ หวยก็ไม่เล่น 5555 (คงเป็นข้อดีสุดๆในตัวผมจริงๆละมั๊ง)

ตอนนี้ไม่รู้ว่าผมควรต้องยังไง ต้องเตรียมใจไหม รึต้องยังไงต่อไปดีครับ เครียดนะ แต่ยังมีคนข้างหลังอีกมาก (คนในครอบครัว) บางทีก็อยากอ่อนแอบ้างเหมือนกันครับ

บ่นเยอะละ เหนื่อยครับ  นานๆ บ่นทีนึง

ใครพอจะมีพลังบวก ผมขอเปิดรับนะครับ

ขอบคุณมากครับ ^^