น้องผมติดเกมส์มาก ติดจนไม่เอาอะไรเลย

นี่ครับคือแบบน้องผม วันๆเล่นแต่เกมส์อายุปาไปจะ 20 ละ ตื่นมาก็เปิดคอมนั่งเล่นแต่เกม งานการไม่เคยหาทำโลกส่วนตัวสูงมาก เรียนก็ไม่เรียนเอาแต่เล่นเกมส์ หางานให้ทำก็ไม่ทำ บอกยังไม่ถึงเวลาของกุวแล้วก็เถียงตลอด มันก็บอกกุวไม่ได้ทำให้ไครเดือด แต่มันเดิอดร้อน แม่กับยายผมที่ต้องคอยให้ตังมันนี่ไง ด่าว่าเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเลิกหนักเข้าไปเรื่อยๆ ตอนแรกๆมันก็ผอมดูดี พอนานไปเล่นแต่เกมกินก็กินอยู่หน้าคอม ไม่ยอมลุกไปทำอะไรมั่งเลย ลุกไปนานสุดก็ซื้อของหน้าบ้านกับขึ้นห้องไปนอน เล่นก็เล่นเกมส์ยันตี 3 ตี 4 นอนก็ตื่นสาย ไม่รู้จะทำยังไงกับมันแล้ว เพื่อนในโลกภายน้องของมันก็หายไปทีละคน ทั้งที่แต่ก่อนก็มาหามันบ่อยๆ จนไม่มีเหลือเลย แต่แปลกมีเพื่อนในโลกออนไลน์เพียบ คุยกันแบบไม่เห็นหน้ากันร็กันแค่ชื่อ มีอยู่ครั้งหนึ่งผม ตัดสายเน็ตทิ้งซะ ทีนี้ละเห้อจะฆ่าตัวตาย ผมเลยแบบปล่อยซะเลย อึดอัดชิปหายไม่รู้จะทำยังไงกับมันละ ลืมบอกไปมันเล่นจนมัน น้ำหนักจะปาไป เกือบ 80 โลแล้วมั้ง ทั้งๆที่ตอนแรกๆ มันหนัก 40 กว่าโลเอง ผมอึดอัดจิงๆ มีวิธีอะไรที่จะทำให้น้องผมหยุดทำแบบนี้ซักที ไม่มีไคเอามันอยู่เลยซักคนผมนี่อยากจะไล่มันออกจากบ้านไปซะ ก็ติดที่ ยายกับแม่ ที่คอยให้ท้ายมันตลอด แต่ก็ไม่ได้หมายถึงแม่กับยายผมตามใจนะครับ แต่เขาทำหลายอย่างแล้วเอาไม่อยู่จริงๆเขาเลยปล่อย ผมก็คอยบอกนะถ้ามิงชอบแนวนี้มิงก็หาอะไรทำที่มันได้เงินซะ แคสเกมส์ รีวิวเกมส์ ก็ว่ากันไป แต่มันก็ไม่เอาซักอย่างผมละเหนื่อยหน่ายจริงๆ กลับมาจากทำงานทีไรเห็นแต่ภาพเดิมๆ นั่งเล่นเกมส์ ลูกผมก็พึ่งเกิด อายุแค่ 3เดือน15 วัน มันเล่นเสียงดังมาก ว่าเท่าไหร่ก็ไม่เคยฟังนับวันยายผมก็ยิ่งแก่ตัวไปเรื่อยๆ แม่ผมก็ทำงานอยู่เมืองนอก คอยส่งเงินมาให้ใช้ส่วนผมก็ทำงานหาเงินจุนเจือครอบครัวกับซื้อของจำเป็นให้ลูก ผมเคยบอกถ้าวันหนึ่งไม่มีคอมไม่มีเกมส์ ไม่มียายไม่มีแม่ มิงจะทำยังไงมันก็บอกเดี๋ยวก็รู้ กูเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว คือแบบคำพูดแบบทำให้หงุดหงิดชิปหายมันพูดแต่ไม่เคยทำเลย มีไครเคยเจอแบบนี้ใหมแล้วแก้ด้วยวิธีอะไร แนะนำผมหน่อย ผมจะได้สังหารอาการบ้าเกมส์ของมันซักที