รวมมุมมองจาก เต๋อ นวพล ต่อเมมเบอร์แต่ละคน

เห็นพี่เต๋อแกจะชอบลงโพสที่พูดถึงเมมเบอร์แต่ละคนเวลาได้คุยด้วยกัน เป็นมุมมองต่างๆ โดยจะรวมเท่าที่มีในปัจจุบันครับ

[โมบายล์]
กิจกรรมที่พิมรภัสชอบทำตลอดเวลาแต่ไม่ยอมรับความจริงคือซื้อของออนไลน์ , ผลิตภัณฑ์ที่เธอดูชอบเป็นพิเศษคือ ดอกไม้เริงร่า ของทาคาชิ มูราคามิ

[คุณไข่]
วรัทยาชอบเดินมาบอกว่าช่วยถ่ายรูปให้เธอหน่อยตอนที่เธอไม่มีกล้องอยู่กับตัว แต่หลังจากนั้นวรัทยาก็ไม่เคยมาขอรูปที่ถ่ายไป (ก็งงว่าแล้วจะส่งไปให้ยังไงล่ะเนี่ย) ในกล้องจึงมีรูปวรัทยาอยู่จำนวนหนึ่งที่เธออาจจะไม่เคยเห็น รูปนี้เป็นหนึ่งในรูปนั้น เลือกรูปนี้ให้เพราะวรัทยาไม่ยิ้ม

[อร]
พัศชนันท์เคยมาบอกว่า เออพี่ ทวีตพี่แมรี่มันเขียนยากเนอะ / แม้จะไม่ได้ทำให้แน่ใจว่าพัศชนันท์เคยดู mary is happy แล้วหรือยัง แต่หลังจากนั้นก็รู้สึกเจอคนบ้านเดียวกันในต่างแดนมาก , สเต็ปการพูดประจำตัวของพัศชนันท์คือ เล่าอะไรสักอย่างแล้วจบที่หัวเราะดัง ตามด้วยตบมือทันที

[นิ้ง/น้ำใส/เจน ]
(ซ้ายไปขวา)
- นิ้งเคยบอกว่า ไม่ใช่ว่าหนูพูดเสียงสองนะพี่ แต่เสียงหนึ่งของหนูมันเหมือนเสียงสอง หนูก็ไม่รู้จะทำไง
- น้ำใสเคยบอกว่า เวลาเต้นหนูชอบอยู่ด้านหลัง เรื่องตัวสูงก็ส่วนหนึ่ง แต่หนูคอมฟอร์ทกว่าเวลาอยู่ด้านหลัง
- เจนไม่เคยบอกอะไร แต่ชอบเห็นเจนยืนๆอยู่คนเดียว แล้วตัวเองจะรู้สึกว่าเดินเข้าไปถ่ายดีกว่าแบบไม่มีเหตุผล เหมือนโดนพลังดูดเข้าไป เหมือนแบบน้องโทรจิตมาบอกว่า พี่แว่นๆเดินมาคุยหน่อยดิ๊ ตอนนี้หนูรอเบื่อๆ ไม่มีไรทำ นี่สินะที่เขาบอกว่า เจน ญาณทิพย์

[ป้าแก้ว]
แรกๆผมก็กลัวแก้วเหมือนที่น้องๆหลายคนจะไม่ค่อยกล้าเข้าไปคุยกับพี่แก้วของพวกเขาเท่าไหร่ แต่หลังจากที่หน้าด้านทิ่มเข้าไปคุยหนึ่งที จะบอกว่าเธอเป็น game changer ที่ทำให้ผมเข้าใจและหาไดเรคชั่นหนังเรื่องนี้เจอเลยทีเดียวล่ะ #แก่ๆคุยกัน

[แคน]
เดียร์ นายิกา
นายประกาศแกรดเสียก่อน เราเลยไม่รู้จะได้เจอนายที่งานวันรอบเพรสไหม (หวังว่าจะได้เจอนะ) แต่ถ้าไม่ได้เจอ เราจะบอกว่ายินดีที่ได้เจอกันและได้คุยเรื่องเพลงกัน / นายิกาเคยเดินมาบอกว่า พี่รู้มั๊ย หนูชอบพี่ทูมาก (สิราษฎร์) ทำไมคนอื่นในวงได้เจอพี่เขาหมดแล้ว แต่หนูยังไม่ได้เจอ เลยบอกน้องไปว่าเดี๋ยวก็ได้เจอ น่าจะโคจรมาเจอกันได้ และหลังจากนี้เจอแล้วน่าจะไปถ่ายรูปคู่กับพี่เขาได้ด้วย / ขอบคุณที่คุยอะไรให้ฟังมากมายตอนสัมภาษณ์ และอย่าลืมฟังวง passcode ที่แนะนำไปวันนั้น / เจออะไรต่อไปขอให้สู้ , don't cry ครับ

กานต์ธีรา define ตัวเองสมัยก่อนว่า "หนูขี้อายในระดับที่น่ากลัวมาก" เธอเคยคุยใหัฟังถึงเรื่องความคิดของเธอที่มีต่อความตาย (จนอยากเอาแผ่น die tomorrow ไปให้) ตอนนั้นคิดว่าน่าสนใจดีที่เมมเบอร์น่ารักสดใสนิ้วก้อยยูนีคคนนี้มี drive ในการเต้นร้องเป็นความอายและความตาย

[เปี่ยมเจ้าแม่กุหลาบไฟ]
ผม : ตกลงเศร้ามั๊ยอยู่วงนี้
รินรดา : แหมะ ดึงดราม่าอีกละ เมื่อกี๊ยังตอบสนุกๆอยู่เลย
ผม : ไม่ได้ดึงดราม่าโว้ย ถามเฉยๆ
ไอดอลมีหลายความหมาย , รินรดาเป็นหนึ่งในความหมายเหล่านั้น ถ้าคิดทบทวนดีๆ ผมอาจจะคุยกับรินรดาเป็นคนแรกๆในวง วันนั้นรินรดากำลังเต้นเซิ้งกระติ๊บอย่างเมามันเพื่อสอนเพื่อนถ่ายแบบ ผมก็แบบ ไอดอลที่แท้จริงมันเป็นแบบนี้สินะ 555
[img]https://f.ptcdn.info/102/059/000/pd8t6dgb3SHxQ3mrPLd-o.png[/img[]

[เมซ่า]
ในห้องเรียน มันจะมีเพื่อนคนนึงที่เราไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ แต่รู้ว่าเขายังอยู่ในโรงเรียน นานๆทีจะได้พบสักครั้ง เวลาเจอก็จะเจอในที่ๆไม่ธรรมดา แต่แปลกดีที่เวลาได้คุยกันก็จะรู้สึกว่าเป็นเพื่อนที่เหมือนเจอกันบ่อย น้อยแต่มาก , ดังนั้นการปรากฎตัวแบบแรนด้อมของคนนี้จะพิเศษเสมอ เพราะมันคาดเดาไม่ได้ , คนนั้นคือนายเมษา [ปล.คนนี้ถ้าอยากเจอบ่อยๆ ให้ไปร้านอาหารฝรั่ง หรือไม่ก็ไปเชียร์โต้สถาปัต]

อันนี้ไม่มีอะไร เอามาลงให้ดูเฉยๆ.............. ไปจับมือเฌอปรางกันเยอะๆนะครับบบบบบ เลน2 ไม่รู้จะไปไหน ให้ไปเลน2นะครับบบ วันที่18-19สิงหานี้ ที่ไบเทคบางนาาาาา