ผมอายุ 20 ปีครับช่วงกลางวันผมมักจะอยู่คนเดียวครับ ทานข้าวคนเดียว ขับรถคนเดียว นั้งอยู่คนเดียว ในลายหรือ social ผมไม่มีเเม้การแจ้งเตือน ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนโลกนี้ทำไมมันร้ายกับผมขนาดนี้ เมื่อตอนที่ผมเห็นคู่ใหนทะเลาะกันใน social พวกคุณรู้ใหมครับ ผมรู้สึกอิจฉาพวกเขาเหล่านั้นมาก เพื่อนผมบางคนเขาอิจฉาผมนะครับที่ผมอยู่คนเดียว เขาบอกปัญหาน้อย ผมทำได้เเต่ยิ้ม เหมือนผมลืมวิธีการสื่อสารบางอย่างไปแล้ว มันทรมาณนะครับกับการที่คุณไปสั่งกับข้าวหรือคุยกับคนอื่นผมมักจะพูดเร็วมากโดยที่ผมไม่รู้ตัว แต่เวลาที่ทรมารที่สุด คือก่อนนอนครับ บางคืนผมไม่ได้นอน ผมรู้สึกหดหู่มากครับ ผมควรทำอย่างไรครับ ระหว่างหาใครสักคน หรือ ปรึกษาแพทย์ครับ
เคยรู้สึกว่าอยู่คนเดียวจนหดหู่ใหมครับ