อาจจะยาวและวกวนนิดนึงนะคะ เราเพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก คือเราสอบติดคณะวิทยาศาสตร์ สาขาชีววิทยา มหาวิทยาลัยแห่งนึงค่ะ ตอนนี้เปิดเทอม เริ่มเรียนมาได้สัปดาห์นึงแล้ว บอกก่อนนะคะว่าเราไม่เก่งคำนวณเลย ก่อนยื่นคะแนนก็ศึกษาหลักสูตรแล้วว่าได้เรียนอะไรบ้าง เห็นว่ามีวิชาคำนวณ แต่เราคิดว่าสาขานี้คงได้เรียนอะไรพวกนี้ไม่เยอะหรอก คิดว่าน่าจะพอไหว แต่พอถึงตอนลงทะเบียนเรียนจริงๆ เราได้เห็นข้อมูลแบบละเอียดว่าแต่ละปีการศึกษาต้องเรียนอะไรกี่หน่วยกิตบ้าง ปรากฏว่ามันเยอะกว่าที่คิดค่ะ เข้าเรียนคาบแรกเจออาจารย์ แกบอกเกณฑ์การตัดเกรด การให้คะแนน กติกาการเรียนอะไรต่างๆ กลับห้องมาเราหงอยเลยค่ะ เครียดมาก กลัวจะผ่านไปไม่ได้ เรารู้ดีว่าการเรียนระดับนี้คือต้องช่วยเหลือตัวเอง เพื่อนและอาจารย์อาจจะช่วยติวให้ได้ แต่หลักๆคือมันเรียนค่อนข้างเจาะลึก แน่นอนว่าเนื้อหาไม่ใช่ง่ายๆ คนอื่นช่วยเราไม่ได้ทั้งหมด ตัวเราก็ต้องมีความสามารถในเรื่องนั้นระดับนึงด้วย เพราะแบบนี้เราถึงได้กลัวตัวเองจะสู้ไม่ไหวค่ะ สาเหตุที่เลือกยืนยันสิทธิ์ตั้งแต่แรกก็เพราะตัวเราเองก็ชอบวิทยาศาสตร์ แต่ไม่เก่งคำนวณ อาจจะดูย้อนแย้งแต่มันคือเรื่องจริงค่ะ ยอมรับว่าเราผิดเองที่เลือกสิ่งที่ชอบแต่ไม่ถนัด ตอนนี้เพิ่งเริ่มได้ไม่เท่าไหร่เราก็ไม่มีความสุขเลยค่ะ รู้สึกเหนื่อย ท้อ กังวล กลัวไปหมด หันไปมองเพื่อนที่เขาอยู่คณะที่เราถนัดแล้วอิจฉามากค่ะ คิดทุกวันว่าถ้าเราไปอยู่ตรงนั้นคงจะมีความสุขกว่านี้แน่ๆ
แต่อีกใจนึงเราก็แอบคิดว่าทนต่อไปดีมั้ยนะ เพราะหลักสูตรที่เราต้องเรียนจะเจอคำนวณหลายตัวแค่ปีนี้ บางตัวก็แค่เทอมนี้ นอกนั้นเหลือแค่เคมีที่ต้องเรียนไปจนจบ เราเองก็ชอบทางนี้อยู่แล้วด้วย ถ้าทนไปจนเรียนจบคงจะน่าภูมิใจ จริงๆเนื้อหามันก็แค่ระดับมัธยมแหละค่ะ เหมือนเป็นการทบทวนเนื้อหาตอนม.ปลายใหม่ภายใน 1 ปี แต่เราไม่ถนัดขนาดที่ว่าเรื่องที่คนอื่นเขาเข้าใจกันทั้งห้อง เราก็ยังไม่เข้าใจค่ะ เลยคิดว่าถ้าทนต่อไปมันจะดีจริงๆหรอ
อีกเหตุผลที่เราคิดจะซิ่วคือเวลานึกถึงงานต่างๆที่อาจารย์บอกจะให้ทำล่วงหน้า เนื้อหาต่างๆที่ต้องเรียนเราทุกข์ใจมากค่ะ กลับกัน พอนึกถึงพวกคณะที่ต้องเรียนวิชาที่เราถนัด เราอยากไปอยู่จุดนั้นมาก คิดว่าตัวเองคงจะเรียนด้วยความสบายใจมากกว่านี้ คงทำได้ดีกว่านี้ด้วย
เราไม่รู้จะบอกคนในครอบครัวยังไงดีด้วยค่ะ ตอนสอบติดพวกเขาก็งงๆแต่ก็ดีใจมาก เห็นว่ามันเรียนยาก มาอยู่จุดนี้ได้ก็น่าภูมิใจ พวกเขาเลยค่อนข้างสนับสนุนเราค่ะ ถ้าไปบอกว่าอยากซิ่วก็ไม่รู้พวกเขาจะโอเคมั้ย เพราะพวกเราคุยกันตลอดว่าไม่ชอบการเสียเวลา ควรรีบเรียนรีบจบจะได้มีงานทำ ถ้าพวกเขารู้ว่าเราจะซิ่วก็เลยกลัวว่าเขาจะไม่โอเคค่ะ เพราะต้องกลับไปเรียนปี 1 ใหม่ ค่าเทอมก็จ่ายไปแล้ว
ตอนนี้เครียดและสับสนมากเลยค่ะ ถ้าเรียนจบคณะนี้ไปได้ก็ดี สิ่งที่ไม่ถนัดก็ได้เรียนไม่เยอะ รู้สึกอยากทน แต่อีกทางนึงก็มีสิ่งที่เราถนัดอยู่ ถ้าไปทางนั้นคงทำได้ดีและมีความสุขกว่านี้ คงไม่ต้องเครียดมากๆระหว่างที่เรียนแบบนี้
จริงๆสุดท้ายเราก็ต้องเป็นคนที่เลือกทางเดินชีวิตของตัวเองอยู่ดี ที่มาเขียนกระทู้นี้หลักๆก็คืออยากระบายค่ะ แล้วก็อยากอ่านความเห็นของคนอื่นๆด้วย เผื่อช่วยให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ
ซิ่ว ดีไหม?
แต่อีกใจนึงเราก็แอบคิดว่าทนต่อไปดีมั้ยนะ เพราะหลักสูตรที่เราต้องเรียนจะเจอคำนวณหลายตัวแค่ปีนี้ บางตัวก็แค่เทอมนี้ นอกนั้นเหลือแค่เคมีที่ต้องเรียนไปจนจบ เราเองก็ชอบทางนี้อยู่แล้วด้วย ถ้าทนไปจนเรียนจบคงจะน่าภูมิใจ จริงๆเนื้อหามันก็แค่ระดับมัธยมแหละค่ะ เหมือนเป็นการทบทวนเนื้อหาตอนม.ปลายใหม่ภายใน 1 ปี แต่เราไม่ถนัดขนาดที่ว่าเรื่องที่คนอื่นเขาเข้าใจกันทั้งห้อง เราก็ยังไม่เข้าใจค่ะ เลยคิดว่าถ้าทนต่อไปมันจะดีจริงๆหรอ
อีกเหตุผลที่เราคิดจะซิ่วคือเวลานึกถึงงานต่างๆที่อาจารย์บอกจะให้ทำล่วงหน้า เนื้อหาต่างๆที่ต้องเรียนเราทุกข์ใจมากค่ะ กลับกัน พอนึกถึงพวกคณะที่ต้องเรียนวิชาที่เราถนัด เราอยากไปอยู่จุดนั้นมาก คิดว่าตัวเองคงจะเรียนด้วยความสบายใจมากกว่านี้ คงทำได้ดีกว่านี้ด้วย
เราไม่รู้จะบอกคนในครอบครัวยังไงดีด้วยค่ะ ตอนสอบติดพวกเขาก็งงๆแต่ก็ดีใจมาก เห็นว่ามันเรียนยาก มาอยู่จุดนี้ได้ก็น่าภูมิใจ พวกเขาเลยค่อนข้างสนับสนุนเราค่ะ ถ้าไปบอกว่าอยากซิ่วก็ไม่รู้พวกเขาจะโอเคมั้ย เพราะพวกเราคุยกันตลอดว่าไม่ชอบการเสียเวลา ควรรีบเรียนรีบจบจะได้มีงานทำ ถ้าพวกเขารู้ว่าเราจะซิ่วก็เลยกลัวว่าเขาจะไม่โอเคค่ะ เพราะต้องกลับไปเรียนปี 1 ใหม่ ค่าเทอมก็จ่ายไปแล้ว
ตอนนี้เครียดและสับสนมากเลยค่ะ ถ้าเรียนจบคณะนี้ไปได้ก็ดี สิ่งที่ไม่ถนัดก็ได้เรียนไม่เยอะ รู้สึกอยากทน แต่อีกทางนึงก็มีสิ่งที่เราถนัดอยู่ ถ้าไปทางนั้นคงทำได้ดีและมีความสุขกว่านี้ คงไม่ต้องเครียดมากๆระหว่างที่เรียนแบบนี้
จริงๆสุดท้ายเราก็ต้องเป็นคนที่เลือกทางเดินชีวิตของตัวเองอยู่ดี ที่มาเขียนกระทู้นี้หลักๆก็คืออยากระบายค่ะ แล้วก็อยากอ่านความเห็นของคนอื่นๆด้วย เผื่อช่วยให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ