สวัสดีคุณผู้อ่าน กระทู้รีวิวอันนี้
เพื่อนที่ฝึกงานด้วยกันฝากมาให้ช่วยลงครับและเป็น 1 ใน ซีรี่ย์ฝึกงานของผม เพราะเนื่องจากผมไม่ได้พักที่นี่ และหวังว่าจะเป็นประโยชน์ต่อนศ. ที่ไปเรียนต่อหรือฝึกงานแถว NTU ครับ
Part1 : การตัดสินใจและการเตรียมตัว =>
https://pantip.com/topic/37939938
Part2 : ชีวิตและความเป็นอยู่
Part3 : เที่ยวช้อปกิน
Part4 : ค่าใช้จ่ายและบทสรุป
Extra : รีวิว westwood hostel จากเพื่อนร่วมงาน => กระทู้นี้
รีวิวห้องพักในสิงค์โปร์โดยพี่แว่นสุดหล่อ เนื่องจากเราไม่เคยเขียนรีวิวมาก่อนและได้รับรีเควสมาว่าให้จัดหนักๆ นะครับ โดยห้องพักที่เราได้เช่าอยู่ตลอดการฝึกงานนี้ อยู่ Westwood hostel (ชื่อเดิมคือ Sheng Siong ชื่อเดียวกับ Supermarket ใกล้ๆแถวนั้น) ตั้งอยู่ห่างจาก Boonlay mrt สายเขียว (East-west line) มาประมาณหัวมุมสามบล็อก ซึ่งเรียกว่าอยู่ใกล้มากๆ ขนาดเดินหรือปั่นจักรยานไป ก็ไม่มีปัญหาอะไร หรือจะนั่ง shuttle bus แล้วแต่สะดวกเลยครับ และก็อยู่ห่างจากมอ NTU ที่เราฝึกงานไปไม่กี่กม. นัก(แต่อย่าปั่นหรือเดินไปเลย เชื่อเราเถอะเคยทำมาแล้ว 5555+)
ว่าด้วยการจอง การจ่ายเงินและเดินทางมาหอพัก
หอพักนี่สามารถจองได้หลายทางได้ทั้ง
1.Airbnb (ซึ่งน่าจะต้องจองแบบรายวันเท่านั้น แพง อย่าเลยเก็บ 60 เหรียญเที่ยวดีกว่า5555)
2. จองผ่าน Agent ซึ่งก็มีหลากหลายเจ้าเหมือนกัลล โดยตอนแรกเรากับเพื่อนจองผ่าน Student.com โดยเรทนี้เค้าไม่มีนายหน้านะโดยเราต้องจองแบบสามเดือนขึ้นไปในราคาเต็ม 500++ SGD/month เดวเราแปะวาปเว็บให้ข้างล่างนี้นะ (เอ๊ะ สามเดือนแต่เราฝึกแค่สองเดือนนิ) และสเตปการจองคือต้องมีการส่งหน้าพาสปอร์ตผ่านเอเจนต์ (ซึ่งเราไม่เคยทำ แล้วรู้สึกไม่ค่อยไว้ใจละ งั้นนน….)
3. โทรจอง หรือคุยผ่านเมลกับเจ้าหน้าที่ที่นั้นเลยจ้า ซึ่งเราก็ดีลกับเค้าไว้แหละว่าเราจะจองนะ ช่วงนี้ เรทนี้ มีเพื่อนเท่านี้และด้วยความไม่เหมือนชาวบ้านเค้า เราเลย…. เดินทางไปถึงที่พักสิงค์โปร์นู้นแล้วจองหน้างาน พีคไปอีกเราโชคดีด้วยคือช่วง พค - มิย ที่เราไปนั้นเป็นช่วงที่ห้องพักไม่เต็ม(ตอนเราออกมาปลาย กค นี่เต็มหมดทุกบล็อค) โดยจะเมื่อไปถึงหน้างานจะลุงยามอยู่คนนึงที่หน้าตาไม่รับแขก (แต่ลุงแกรอัธยาสัยดีนะ ถ้าได้คุย) ต้องบอกเค้าว่ามาจองหรือจองไว้แล้วอยากไปเจอธุรการ หรือพบ Dorris (คนที่คอยจัดการเรื่องจองและดีลในเมลนี่เอง ความพีคคือฟังจากชื่อเรานึกว่าเป็นลุงหรือน้ารุ่น 30-40 แต่จริงแล้วเป็นป้าแก่ๆ คนนึงที่ใส่กระโปรงสั้นเหมือนสมัยสาวๆ 5555) เมื่อมาถึงก็แจงเรื่องเมลไป (ป้าแกรจำไม่ได้ว่าเราเคยส่งเมลมา dafuq) ว่าเราจะมาจองตามนี้นะ โดยเราจะขอห้องแบบ Double Occupancy คืออยู่กัน 4 คน โดยมีห้องแยก 2 ห้องซึ่งเราจะอยู่กับเพื่อนอีกคน โดยเพื่อนจะมาทีหลังอีกสองสัปดาห์ก็ว่าไป(จริงจะกักที่นี่ต้องจ่ายมัดจำให้เพื่อนก่อนนะ แต่เราไม่จ่าย555 แค่บอกแกรว่าเดวเพื่อนมาอยู่นะ ขอเรทสามเดือน คือเพื่อนเราอยู่สามเดือน) ป้าแกรก็ใจดี แฮร่จัดมา สรุปเราได้เรทราคาสามเดือน โดยที่เราอยู่แค่ 2 เดือนกับอีก 8 วัน(นางกดหารให้ด้วย555) เมื่อเสร็จจะได้เซ็นสัญญาแล้วแกรจะให้ใบมาสองใบ เป็นสัญญาเช่าใบนึงและกฎข้อบังคับใบนึง เสร็จแล้วเค้าจะให้เราไปปั้มนิ้วเข้าออก (ซึ่งระบบปั้มแม่มแล้วแต่เครื่องเลย แต่โดยรวมห่วย) แล้วก็ให้รหัส wifi มาซึ่งรหัสนี้เข้าได้แค่สองเครื่องเท่านั้น (เข้าแล้วเข้าเลย เพื่อนเราลอง logout แล้วเข้าเครื่องที่สามไม่ได้) ส่วนตัวใบเสร็จเค้าจะเอามาให้เราทีหลัง จะเป็นใบสีออกส้ม
ลิ้ง
http://westwoodhostel.com.sg
ค่าใช้จ่าย
จากข้อหนึ่งและข้อสองซึ่งเราจะข้ามไปเพราะไม่ได้จองตามนั้นนะ 555 ที่นี่จ่ายหน้างานได้สามแบบ จะคละกันก็ได้นะเอาความสะบายใจคือ บัตรเครดิตหรือเดบิต (นางว่าชาร์จเพิ่ม 2 หรือ 3 เปอร์นี่แหละ) โอนแบงค์ (แต่หน้างานนางไม่ให้โอนอะนะ) แล้วเงินสด (ไม่โดนชาร์จ) จริงๆแล้วมีวิธีอื่นเช่นจ่ายผ่าน NETS ของธนาคารสิงค์โปร์ แต่เราไม่มีบัญชีธนาคารที่นั้นก้ขอข้ามนะ เรทตอนเราไปเราขอใช้ 24.2 BTH = 1SGD นะ โดยการจ่ายเงินต้องชำระรวดเดียวจบมีดังนี้
1. ค่าธรรมเนียมแรกเข้า 107 SGD (แอบแพง ไม่ได้คืนนะ)
2. ค่ามัดจำของเดือนแรกตามเรท ของเรา 510 SGD (contract สามเดือน) คืนให้เมื่อเช็คเอ้าท์ ถ้าจะearly ควรแจ้งล่วงหน้าเพราะถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินอาจตกเครื่องเพราะรอมัดจำ (เรารอชม. นึง - -“)
3. ค่าเช่าตามระยะเวลาที่เช่า ถ้าเศษวันก็หารปัดเศษ 1020 + (510*12 * 8 วัน /365)
สำหรับค่า Utilities ต่างๆนั้นเค้าจะ cover ให้ 100 SGD แรกถ้าเกินเราต้องจ่ายต่างหาก(หักตอนได้มัดจำคืน เราโดนไปไม่ถึง 10 ดอลนะ แต่จำไม่ได้ละว่าเค้าคิดยังไง)
ปล.1 ด้วยความที่เราไปหน้างานแล้วไม่มีเงินติดไปขนาดจ่ายได้ทั้งหมด (แถวนั้นไม่มีตู้ atm นะ) ประกอบกับไม่อยากโดนชาร์จจากบัตรเครดิตตอนแรกเลยจ่ายไปแค่ค่าแรกเข้า (นางบอกว่ามีเท่าไหร่เอามาให้ หูววว แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนกินข้าวว) แล้วบอกว่าเดี๋ยวให้ภายในวันเสาร์นะ นางตามทวงจ้า5555 (สถานะทางการเงินเราตอนนั้นคือ กดเลขผิดจนบัตร travel card ของกรุงไทยโดนอายัติไปแล้ว ซึ่งเจ้าตัวเพิ่งรู้ตัวก่อนวันนึง อ่าวทำไงดี….) จึงต้องจ่ายบัตรเครดิตไป T__________T
การเดินทางและสถานที่ใกล้เคียง
ตามที่เกริ่นไปว่ามันใกล้ mrt มากดังนั้นถ้าหากจะเดินทางมาที่นี่ โปรดอย่าเชื่อ google map หรือ map ใดๆทั้งสิ้นเพราะจะพาคุณอ้อมโลก และอย่าหากถามพนักงานบางคนว่าต้องขึ้นบัสสายไหน ก็อาจสายไปแล้ว เพราะมันก็จะพาคุณลากกระเป๋าอ้อมโลกเช่นกัน วิธีที่ถูกต้องคือ เมื่อลง MRT สถานี Boon Lay แล้วให้ตรงมายังอู่รถใน Jurong Point(ขอเรียกสั้นๆว่า JP) แล้วให้หาป้ายแล้วต่อแถวรอขึ้นรถสาย 199 หรือ 172 แล้วถาม Bus captain ว่าลง Sheng Siong supermarket (ประมาณ3-4 ป้าย จุดสังเกตคือพอผ่านแยกที่มีสถานีดับเพลิงแล้วจะเจอรั้วตะข่ายด้านซ้ายมือให้ลงที่ป้ายนั้นเลย แล้วจะมีทางเดินเข้าไปหลังรั้วซึ่งทางนี้ไม่ได้ปรากฎบน map แต่คนที่นี่จะใช้ทางนี้กันให้เดินออกขวาจะเจอถนนยาวตรวถึงหน้า hostel ส่วนการเดินทางจากที่นี่ไปมอ นั้นให้เทครถ 199 ฝั่งที่เราลงแล้วนั่งไปยาวๆ
สำหรับสถานที่ใกล้เคียงนั้น จะมี Supermarket ตรงจุดที่เราลงรถและตรงข้างกันจะมี Food Court ซึ่งมีอาหารหลายเชื้อชาติให้ลองชิม
ปล.2 ราคาแรงปกติ 5555 - สำหรับเราแนะนำให้ลองร้านเคบับของลุงตุรกี ลุงแกรหน้าแฮปปี้ตลอดเวลา เคบับอร่อยมาก มีแค่เนื้อไก่กับเนื้อแกะ ให้สลัดเยอะ และก็เลือกได้ว่าไม่เอาผักอะไร เลือกซอสได้สามอย่าง หรือสำหรับใครอยากกินอาหารไทยก็มีนะ ร้านตรงข้ามเคบับเลย จุดสังเกตคือจะมีธงไทยตั้งอยู่หน้าร้าน คนในร้านเป็นคนไทยหมดเลยนะ แฮร่ แต่ราคาแอบแรงเว่อร์ อร่อยแนะนำให้ลองดู
สภาพห้องพัก และรอบๆ
มาถึงตอนนี้แล้ว เราได้พักอยู่คนเดียวจ้า (อ้าว ห้องสี่คนนิ ช่ายแล้วเรายึดทั้งห้องเลย 555) เราอยู่ห้องเบอร์ A-25 บล็อคกลางชั้นล่างสุด เข้าออกสะดวกมากก เข้ามาวันแรกก็นอนตายเลยจ้า ก่อนหน้านั้นตอนที่เช็คอินจะมีคนให้กุญแจเรามาสามดอก ประตูหน้า-ประตูห้องย่อย-ประตูหลัง โดยเค้าจะเข้ามาเช็คไฟกับน้ำให้(ทำท่าแบบเช็ค อะ ผ่านๆ = =”) แล้วจะบอกว่ารูปลั๊กไฟแบบที่นี่เป็นแบบอังกฤษนะ คือหัวใหญ่ ถ้าเอาของไทยมาต้องใช้ตัวแปลง (ซึ่งเรามีตัวแปลงแต่ไม่มีปลั๊กราง T___T) แล้วจะมีสวิตเปิดปิดไฟด้วยนะ (ตอนแรกงงตาแตก ทำไมเสียบแล้วไฟไม่เข้า) ตัวสภาพห้องจะเหมือนรูปในเว็บเลยย แต่ห้องเราบอกก่อนว่าโทรมกว่าในรูปเยอะนะคือห้องพักเค้าไม่ได้ทำความสะอาดแบบดีๆอะ ฝุ่นเยอะด้วย หลังเช็คเอ้าออก เหมือนจะให้คนที่เข้าอยู่ทำกันเอง อ้อแต่เค้ามีบริการกวาดห้องให้ซึ่งจะมีลุงผอมๆเดินเอามาสเตอร์คีย์ไขเข้ามา ทำความสะอาดตรงห้องรวม (ตอนแรกตกใจ)
หลังจากตื่นมาเราถึงได้เก็บรายละเอียดห้องพบว่า……. ห้องน้ำเค้าไม่ได้เช็คน้ำ น้ำเปิดไม่ได้จย้า เอิ่มมม ดีนะคือตอนนั้นสามทุ่มกว่ายังมีคนงานแสตนบายอยู่เรียกมาเลย เราเรียกลุงแขกมาดู สรุปคือเค้าไม่ได้เปิดวาล์วให้ (มีถึงสี่วาล์วให้หมุน OMG) ก็จบไปเคสแรกเท่านั้นแหละ อาบน้ำหน่อยละกัล อ่าวกดน้ำไม่ได้5555 ส่วนสายฝักบัวน้ำรั่วอีกกก ลุงงงงเรียกลุงรอบสองง คราวนี้ลุงแกรมาพร้อมกับอุปกรณ์ซ่อมแซม พร้อมสายที่จะเอาเปลี่ยนครบมือ (วันแรกจะรอดไหมวะเนี่ยยย - กุไม่จ่ายเงิน Dorris แล้วย้ายไปที่อื่นดีไหม 555) ซ่อมเสร็จสี่ทุ่มกว่า เย้ ห้องน้ำใช้ได้แล้ววว สำหรับห้องน้ำที่นี่บอกก่อนว่าไม่มีรูปในเว็บ สุขภัณฑ์ที่มีให้คือ ชักโครกที่ไม่มีสายฉีด (ซึ่งเราซีเรียสเรื่องนี้มากกก 55555) ฝักบัวที่มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ แล้วก็อ่างล้างหน้าที่ไม่มีกระจก (วอทททท) สำหรับในห้องนอนแต่ละคน จะมีเตียงเดี่ยว ตู้เสื้อผ้า(ถ้าโชคดีอาจมีไม้แขวนของคนเช่าคนก่อนนะ) และโต๊ะวางคอมและเก้าอี้ (ของในห้องฝุ่นจับมาก) ส่วนในโถงรวม จะโต๊ะประกอบอาหารและเก้าอี้สำหรับสี่คน ตู้เย็น ซิ้งล้างจาน ไมโครเวฟและกาน้ำร้อน เป็นอันจบของในห้อง สำหรับหลังห้องจะมีราวตากผ้ายาวๆและค่อนข้างสูงให้อันนึง กับไม้กวาด
สำหรับ Westwood นี้จะมีอาคารอยู่สามบล็อก มีพื้นที่เล่นกีฬาเป็นสนามบาส ที่จะเล่นกันตอนบ่ายถึงดึกๆ(สี่ห้าทุ่มยังมีเสียงตุบๆอะ คิดดู) ด้านข้างจะมีลานนั่งเล่นได้ชิวสบายๆ บางวันจะมีคนมาเป่าปี่ให้ฟังด้วยบันเทิงดี 555 แล้วก็จะมีสนามแบตเปิดโล่ง ถ้ามีไม้ก็ไปตีได้ และอีกฝั่งจะมีอาคารขนาดเล็กเหมือนบ้านพักคนงานซึ่งเราอยู่จนจะออกแล้วเพิ่งรู้ว่ามันคือยิมเข้าไปเล่นได้ฟรีมั้งนะ(ไม่เคยเข้าเสียดาย) แล้วก็ใครที่จะซักผ้า ขอบอกว่ามีตู้ซักผ้าหยอดเหรียญกับเครื่องอบแห้งอยู่ สนน ค่าบริการที่ 3.33 SGD ต่อการใช้งานหนึ่งครั้ง(แพงกว่าซักไทย 3 เท่า ถ้าขยันซักได้ทุกวันควรทำเป้นอย่างยิ่ง แต่เราขก 5555) โดยจะต้องเอาแบงค์ 10 ดอลแลกในเครื่องแลกเหรียญจะได้เหรียญมาสามอัน (แลกคืนไม่น่าได้ = =” ก่อนกลับก็ใช้ให้หมดด้วย) และแถวนั้นมีโต๊ะปิงปองด้วยอยู่แถวนั้นด้วย ดึกๆสามารถขอแจกับเด็กแถวนั้นได้นะ ในเรื่องของกินถ้าดึกๆไม่มีอะไรจะกิน( ซุปเปอร์ปิดเที่ยงคืน ร้านอาหารก็เช่นกัล) ในที่พักจะมีตู้กดน้ำกระจายอยู่หลายๆที่ไปกดเอาได้ไม่ฟรี (1-2ดอล)
*** มีต่อ
[CR] รีวิวหอพัก westwood hostel ใกล้ Nanyang Technological University ที่ Singapore
Part1 : การตัดสินใจและการเตรียมตัว => https://pantip.com/topic/37939938
Part2 : ชีวิตและความเป็นอยู่
Part3 : เที่ยวช้อปกิน
Part4 : ค่าใช้จ่ายและบทสรุป
Extra : รีวิว westwood hostel จากเพื่อนร่วมงาน => กระทู้นี้
รีวิวห้องพักในสิงค์โปร์โดยพี่แว่นสุดหล่อ เนื่องจากเราไม่เคยเขียนรีวิวมาก่อนและได้รับรีเควสมาว่าให้จัดหนักๆ นะครับ โดยห้องพักที่เราได้เช่าอยู่ตลอดการฝึกงานนี้ อยู่ Westwood hostel (ชื่อเดิมคือ Sheng Siong ชื่อเดียวกับ Supermarket ใกล้ๆแถวนั้น) ตั้งอยู่ห่างจาก Boonlay mrt สายเขียว (East-west line) มาประมาณหัวมุมสามบล็อก ซึ่งเรียกว่าอยู่ใกล้มากๆ ขนาดเดินหรือปั่นจักรยานไป ก็ไม่มีปัญหาอะไร หรือจะนั่ง shuttle bus แล้วแต่สะดวกเลยครับ และก็อยู่ห่างจากมอ NTU ที่เราฝึกงานไปไม่กี่กม. นัก(แต่อย่าปั่นหรือเดินไปเลย เชื่อเราเถอะเคยทำมาแล้ว 5555+)
ว่าด้วยการจอง การจ่ายเงินและเดินทางมาหอพัก
หอพักนี่สามารถจองได้หลายทางได้ทั้ง
1.Airbnb (ซึ่งน่าจะต้องจองแบบรายวันเท่านั้น แพง อย่าเลยเก็บ 60 เหรียญเที่ยวดีกว่า5555)
2. จองผ่าน Agent ซึ่งก็มีหลากหลายเจ้าเหมือนกัลล โดยตอนแรกเรากับเพื่อนจองผ่าน Student.com โดยเรทนี้เค้าไม่มีนายหน้านะโดยเราต้องจองแบบสามเดือนขึ้นไปในราคาเต็ม 500++ SGD/month เดวเราแปะวาปเว็บให้ข้างล่างนี้นะ (เอ๊ะ สามเดือนแต่เราฝึกแค่สองเดือนนิ) และสเตปการจองคือต้องมีการส่งหน้าพาสปอร์ตผ่านเอเจนต์ (ซึ่งเราไม่เคยทำ แล้วรู้สึกไม่ค่อยไว้ใจละ งั้นนน….)
3. โทรจอง หรือคุยผ่านเมลกับเจ้าหน้าที่ที่นั้นเลยจ้า ซึ่งเราก็ดีลกับเค้าไว้แหละว่าเราจะจองนะ ช่วงนี้ เรทนี้ มีเพื่อนเท่านี้และด้วยความไม่เหมือนชาวบ้านเค้า เราเลย…. เดินทางไปถึงที่พักสิงค์โปร์นู้นแล้วจองหน้างาน พีคไปอีกเราโชคดีด้วยคือช่วง พค - มิย ที่เราไปนั้นเป็นช่วงที่ห้องพักไม่เต็ม(ตอนเราออกมาปลาย กค นี่เต็มหมดทุกบล็อค) โดยจะเมื่อไปถึงหน้างานจะลุงยามอยู่คนนึงที่หน้าตาไม่รับแขก (แต่ลุงแกรอัธยาสัยดีนะ ถ้าได้คุย) ต้องบอกเค้าว่ามาจองหรือจองไว้แล้วอยากไปเจอธุรการ หรือพบ Dorris (คนที่คอยจัดการเรื่องจองและดีลในเมลนี่เอง ความพีคคือฟังจากชื่อเรานึกว่าเป็นลุงหรือน้ารุ่น 30-40 แต่จริงแล้วเป็นป้าแก่ๆ คนนึงที่ใส่กระโปรงสั้นเหมือนสมัยสาวๆ 5555) เมื่อมาถึงก็แจงเรื่องเมลไป (ป้าแกรจำไม่ได้ว่าเราเคยส่งเมลมา dafuq) ว่าเราจะมาจองตามนี้นะ โดยเราจะขอห้องแบบ Double Occupancy คืออยู่กัน 4 คน โดยมีห้องแยก 2 ห้องซึ่งเราจะอยู่กับเพื่อนอีกคน โดยเพื่อนจะมาทีหลังอีกสองสัปดาห์ก็ว่าไป(จริงจะกักที่นี่ต้องจ่ายมัดจำให้เพื่อนก่อนนะ แต่เราไม่จ่าย555 แค่บอกแกรว่าเดวเพื่อนมาอยู่นะ ขอเรทสามเดือน คือเพื่อนเราอยู่สามเดือน) ป้าแกรก็ใจดี แฮร่จัดมา สรุปเราได้เรทราคาสามเดือน โดยที่เราอยู่แค่ 2 เดือนกับอีก 8 วัน(นางกดหารให้ด้วย555) เมื่อเสร็จจะได้เซ็นสัญญาแล้วแกรจะให้ใบมาสองใบ เป็นสัญญาเช่าใบนึงและกฎข้อบังคับใบนึง เสร็จแล้วเค้าจะให้เราไปปั้มนิ้วเข้าออก (ซึ่งระบบปั้มแม่มแล้วแต่เครื่องเลย แต่โดยรวมห่วย) แล้วก็ให้รหัส wifi มาซึ่งรหัสนี้เข้าได้แค่สองเครื่องเท่านั้น (เข้าแล้วเข้าเลย เพื่อนเราลอง logout แล้วเข้าเครื่องที่สามไม่ได้) ส่วนตัวใบเสร็จเค้าจะเอามาให้เราทีหลัง จะเป็นใบสีออกส้ม
ลิ้ง http://westwoodhostel.com.sg
ค่าใช้จ่าย
จากข้อหนึ่งและข้อสองซึ่งเราจะข้ามไปเพราะไม่ได้จองตามนั้นนะ 555 ที่นี่จ่ายหน้างานได้สามแบบ จะคละกันก็ได้นะเอาความสะบายใจคือ บัตรเครดิตหรือเดบิต (นางว่าชาร์จเพิ่ม 2 หรือ 3 เปอร์นี่แหละ) โอนแบงค์ (แต่หน้างานนางไม่ให้โอนอะนะ) แล้วเงินสด (ไม่โดนชาร์จ) จริงๆแล้วมีวิธีอื่นเช่นจ่ายผ่าน NETS ของธนาคารสิงค์โปร์ แต่เราไม่มีบัญชีธนาคารที่นั้นก้ขอข้ามนะ เรทตอนเราไปเราขอใช้ 24.2 BTH = 1SGD นะ โดยการจ่ายเงินต้องชำระรวดเดียวจบมีดังนี้
1. ค่าธรรมเนียมแรกเข้า 107 SGD (แอบแพง ไม่ได้คืนนะ)
2. ค่ามัดจำของเดือนแรกตามเรท ของเรา 510 SGD (contract สามเดือน) คืนให้เมื่อเช็คเอ้าท์ ถ้าจะearly ควรแจ้งล่วงหน้าเพราะถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินอาจตกเครื่องเพราะรอมัดจำ (เรารอชม. นึง - -“)
3. ค่าเช่าตามระยะเวลาที่เช่า ถ้าเศษวันก็หารปัดเศษ 1020 + (510*12 * 8 วัน /365)
สำหรับค่า Utilities ต่างๆนั้นเค้าจะ cover ให้ 100 SGD แรกถ้าเกินเราต้องจ่ายต่างหาก(หักตอนได้มัดจำคืน เราโดนไปไม่ถึง 10 ดอลนะ แต่จำไม่ได้ละว่าเค้าคิดยังไง)
ปล.1 ด้วยความที่เราไปหน้างานแล้วไม่มีเงินติดไปขนาดจ่ายได้ทั้งหมด (แถวนั้นไม่มีตู้ atm นะ) ประกอบกับไม่อยากโดนชาร์จจากบัตรเครดิตตอนแรกเลยจ่ายไปแค่ค่าแรกเข้า (นางบอกว่ามีเท่าไหร่เอามาให้ หูววว แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนกินข้าวว) แล้วบอกว่าเดี๋ยวให้ภายในวันเสาร์นะ นางตามทวงจ้า5555 (สถานะทางการเงินเราตอนนั้นคือ กดเลขผิดจนบัตร travel card ของกรุงไทยโดนอายัติไปแล้ว ซึ่งเจ้าตัวเพิ่งรู้ตัวก่อนวันนึง อ่าวทำไงดี….) จึงต้องจ่ายบัตรเครดิตไป T__________T
การเดินทางและสถานที่ใกล้เคียง
ตามที่เกริ่นไปว่ามันใกล้ mrt มากดังนั้นถ้าหากจะเดินทางมาที่นี่ โปรดอย่าเชื่อ google map หรือ map ใดๆทั้งสิ้นเพราะจะพาคุณอ้อมโลก และอย่าหากถามพนักงานบางคนว่าต้องขึ้นบัสสายไหน ก็อาจสายไปแล้ว เพราะมันก็จะพาคุณลากกระเป๋าอ้อมโลกเช่นกัน วิธีที่ถูกต้องคือ เมื่อลง MRT สถานี Boon Lay แล้วให้ตรงมายังอู่รถใน Jurong Point(ขอเรียกสั้นๆว่า JP) แล้วให้หาป้ายแล้วต่อแถวรอขึ้นรถสาย 199 หรือ 172 แล้วถาม Bus captain ว่าลง Sheng Siong supermarket (ประมาณ3-4 ป้าย จุดสังเกตคือพอผ่านแยกที่มีสถานีดับเพลิงแล้วจะเจอรั้วตะข่ายด้านซ้ายมือให้ลงที่ป้ายนั้นเลย แล้วจะมีทางเดินเข้าไปหลังรั้วซึ่งทางนี้ไม่ได้ปรากฎบน map แต่คนที่นี่จะใช้ทางนี้กันให้เดินออกขวาจะเจอถนนยาวตรวถึงหน้า hostel ส่วนการเดินทางจากที่นี่ไปมอ นั้นให้เทครถ 199 ฝั่งที่เราลงแล้วนั่งไปยาวๆ
สำหรับสถานที่ใกล้เคียงนั้น จะมี Supermarket ตรงจุดที่เราลงรถและตรงข้างกันจะมี Food Court ซึ่งมีอาหารหลายเชื้อชาติให้ลองชิม
ปล.2 ราคาแรงปกติ 5555 - สำหรับเราแนะนำให้ลองร้านเคบับของลุงตุรกี ลุงแกรหน้าแฮปปี้ตลอดเวลา เคบับอร่อยมาก มีแค่เนื้อไก่กับเนื้อแกะ ให้สลัดเยอะ และก็เลือกได้ว่าไม่เอาผักอะไร เลือกซอสได้สามอย่าง หรือสำหรับใครอยากกินอาหารไทยก็มีนะ ร้านตรงข้ามเคบับเลย จุดสังเกตคือจะมีธงไทยตั้งอยู่หน้าร้าน คนในร้านเป็นคนไทยหมดเลยนะ แฮร่ แต่ราคาแอบแรงเว่อร์ อร่อยแนะนำให้ลองดู
สภาพห้องพัก และรอบๆ
มาถึงตอนนี้แล้ว เราได้พักอยู่คนเดียวจ้า (อ้าว ห้องสี่คนนิ ช่ายแล้วเรายึดทั้งห้องเลย 555) เราอยู่ห้องเบอร์ A-25 บล็อคกลางชั้นล่างสุด เข้าออกสะดวกมากก เข้ามาวันแรกก็นอนตายเลยจ้า ก่อนหน้านั้นตอนที่เช็คอินจะมีคนให้กุญแจเรามาสามดอก ประตูหน้า-ประตูห้องย่อย-ประตูหลัง โดยเค้าจะเข้ามาเช็คไฟกับน้ำให้(ทำท่าแบบเช็ค อะ ผ่านๆ = =”) แล้วจะบอกว่ารูปลั๊กไฟแบบที่นี่เป็นแบบอังกฤษนะ คือหัวใหญ่ ถ้าเอาของไทยมาต้องใช้ตัวแปลง (ซึ่งเรามีตัวแปลงแต่ไม่มีปลั๊กราง T___T) แล้วจะมีสวิตเปิดปิดไฟด้วยนะ (ตอนแรกงงตาแตก ทำไมเสียบแล้วไฟไม่เข้า) ตัวสภาพห้องจะเหมือนรูปในเว็บเลยย แต่ห้องเราบอกก่อนว่าโทรมกว่าในรูปเยอะนะคือห้องพักเค้าไม่ได้ทำความสะอาดแบบดีๆอะ ฝุ่นเยอะด้วย หลังเช็คเอ้าออก เหมือนจะให้คนที่เข้าอยู่ทำกันเอง อ้อแต่เค้ามีบริการกวาดห้องให้ซึ่งจะมีลุงผอมๆเดินเอามาสเตอร์คีย์ไขเข้ามา ทำความสะอาดตรงห้องรวม (ตอนแรกตกใจ)
หลังจากตื่นมาเราถึงได้เก็บรายละเอียดห้องพบว่า……. ห้องน้ำเค้าไม่ได้เช็คน้ำ น้ำเปิดไม่ได้จย้า เอิ่มมม ดีนะคือตอนนั้นสามทุ่มกว่ายังมีคนงานแสตนบายอยู่เรียกมาเลย เราเรียกลุงแขกมาดู สรุปคือเค้าไม่ได้เปิดวาล์วให้ (มีถึงสี่วาล์วให้หมุน OMG) ก็จบไปเคสแรกเท่านั้นแหละ อาบน้ำหน่อยละกัล อ่าวกดน้ำไม่ได้5555 ส่วนสายฝักบัวน้ำรั่วอีกกก ลุงงงงเรียกลุงรอบสองง คราวนี้ลุงแกรมาพร้อมกับอุปกรณ์ซ่อมแซม พร้อมสายที่จะเอาเปลี่ยนครบมือ (วันแรกจะรอดไหมวะเนี่ยยย - กุไม่จ่ายเงิน Dorris แล้วย้ายไปที่อื่นดีไหม 555) ซ่อมเสร็จสี่ทุ่มกว่า เย้ ห้องน้ำใช้ได้แล้ววว สำหรับห้องน้ำที่นี่บอกก่อนว่าไม่มีรูปในเว็บ สุขภัณฑ์ที่มีให้คือ ชักโครกที่ไม่มีสายฉีด (ซึ่งเราซีเรียสเรื่องนี้มากกก 55555) ฝักบัวที่มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ แล้วก็อ่างล้างหน้าที่ไม่มีกระจก (วอทททท) สำหรับในห้องนอนแต่ละคน จะมีเตียงเดี่ยว ตู้เสื้อผ้า(ถ้าโชคดีอาจมีไม้แขวนของคนเช่าคนก่อนนะ) และโต๊ะวางคอมและเก้าอี้ (ของในห้องฝุ่นจับมาก) ส่วนในโถงรวม จะโต๊ะประกอบอาหารและเก้าอี้สำหรับสี่คน ตู้เย็น ซิ้งล้างจาน ไมโครเวฟและกาน้ำร้อน เป็นอันจบของในห้อง สำหรับหลังห้องจะมีราวตากผ้ายาวๆและค่อนข้างสูงให้อันนึง กับไม้กวาด
สำหรับ Westwood นี้จะมีอาคารอยู่สามบล็อก มีพื้นที่เล่นกีฬาเป็นสนามบาส ที่จะเล่นกันตอนบ่ายถึงดึกๆ(สี่ห้าทุ่มยังมีเสียงตุบๆอะ คิดดู) ด้านข้างจะมีลานนั่งเล่นได้ชิวสบายๆ บางวันจะมีคนมาเป่าปี่ให้ฟังด้วยบันเทิงดี 555 แล้วก็จะมีสนามแบตเปิดโล่ง ถ้ามีไม้ก็ไปตีได้ และอีกฝั่งจะมีอาคารขนาดเล็กเหมือนบ้านพักคนงานซึ่งเราอยู่จนจะออกแล้วเพิ่งรู้ว่ามันคือยิมเข้าไปเล่นได้ฟรีมั้งนะ(ไม่เคยเข้าเสียดาย) แล้วก็ใครที่จะซักผ้า ขอบอกว่ามีตู้ซักผ้าหยอดเหรียญกับเครื่องอบแห้งอยู่ สนน ค่าบริการที่ 3.33 SGD ต่อการใช้งานหนึ่งครั้ง(แพงกว่าซักไทย 3 เท่า ถ้าขยันซักได้ทุกวันควรทำเป้นอย่างยิ่ง แต่เราขก 5555) โดยจะต้องเอาแบงค์ 10 ดอลแลกในเครื่องแลกเหรียญจะได้เหรียญมาสามอัน (แลกคืนไม่น่าได้ = =” ก่อนกลับก็ใช้ให้หมดด้วย) และแถวนั้นมีโต๊ะปิงปองด้วยอยู่แถวนั้นด้วย ดึกๆสามารถขอแจกับเด็กแถวนั้นได้นะ ในเรื่องของกินถ้าดึกๆไม่มีอะไรจะกิน( ซุปเปอร์ปิดเที่ยงคืน ร้านอาหารก็เช่นกัล) ในที่พักจะมีตู้กดน้ำกระจายอยู่หลายๆที่ไปกดเอาได้ไม่ฟรี (1-2ดอล)
*** มีต่อ
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น