ว่าด้วยเรื่องเพลงเอไอ

เรื่องมีอยู่ว่าที่ออฟฟิศผมทำงานกันสองคนในห้องมีผมและพี่ที่ทำงานอีกคน ประเด็นคือ พี่เขาเปิดแต่เพลงเอไอมันทั้งวันและทุกวัน ผมเคยเป็นนักดนตรีมาก่อน ผมชอบการรับฟังดนตรีอะไรแปลก ๆ ใหม่ ๆ หรือเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ แต่เรื่องเพลงเอไอนี่ผมไม่ไหวจริง ๆ ฟังยังไงก็เหมือนคนพูดไปเรื่อย ไม่ได้เนื้อหา ไม่ได้ความรู้สึก ไม่ได้อารมณ์อะไรทั้งนั้น พยายามไม่จริงจังแล้วแต่ก็ไม่ไหวจริง ๆ แล้วเขาเปิดออกลำโพงดังมาก เปิดทั้งวัน ผมไม่เข้าใจว่าจะฟังคนปกติร้องบ้างไม่ได้เหรอ 555
       ก็มีบางครั้งที่เพลงแบบคนปกติร้องขึ้นมาบ้างผมดีใจมาก ความรู้สึกต่างกันอย่างชัดเจนมันลื่นหูมาก ถึงจะเป็นเพลงที่ไม่ค่อยชอบก็เถอะ แต่ก็รับได้ แต่ไม่นานพี่เขาก็เปลี่ยนกลับมาเป็นเพลงเอไอ มันขัดหูมาก เช่น ป๊วดใจ๊ อ๊อนแอ๊ เสียงเหิน ๆ เพี้ยน ๆ นั่นแหละ
       ผมเคยลองเปลี่ยนเพลงตอนพี่แกออกไปพักเที่ยงอยู่เหมือนกัน... แต่ก็นั่นแหละกลับมาเขาก็เปิดเพลงเอไอ ผมงงมากนะ เคยมีคนที่มาทำธุระที่ออฟฟิศพูดว่าเปิดเพลงฟังกันสบายเลย พี่เขาก็บอกว่าเปิดให้มันมีเสียงไม่เงียบเฉย ๆ คือถ้าเพลงปกติจะไม่อะไรเลย จนตอนนี้ผมเลี่ยนหูมาก 5555 เรียกว่าแทบจะแอนตี้เพลงเอไอแล้ว

       ไม่รู้ว่ามีใครเข้าใจเราไหมแต่ก็ขอมาระบายสนุก ๆ ขำ ๆ ไม่งั้นผมบ้าแน่ 5555