ตอนนี้ อายุ 20+ จะเข้าเลข 3 แล้วคะ เรามีลูก 2 คน
*คนแรกนั้นเป็นลูกกับแฟนเก่า ลูกคนแรกอยู่กับทางครอบครัวของแฟนเก่า ซึ้งเราก็ส่งค่าเลี้ยงดูทุกเดือน (แฟนใหม้เป็นคนอาสาส่งค่าเลี้ยงดูให้นะคะ เพราะเค้าอยากให้เรามาอยู่ด้วย เค้าเลยรับปากจะดูแลลูกเรา)
*ลูกคนที่ 2อยู่กับเราคะ อยู่บ้านแฟน แฟนมี
ธุระกิจส่วนตัวคะ เราเลยต้องดูแลช่วยเค้า เฝ้าร้านรับลูกค้าประมานนี้ ก็มีขายอะไรเสริมบ้าง
ตอนมาอยู่บ้านแฟนคนนี้แรกๆ อะไรก็โอเค แม่สามี ครอบครัวเค้าก็โอเคคะ แค่แม่สามีกับสามีเราทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันจนแฟนเราไม่ค่อยจะอยู่ติดบ้าน ตกเย็นออกบ้านตลอด ทะเลาะกันบ่อยก่อนที่เราจะมาอยู่แล้วคะ เพราะหนี้สินที่สามีเราสร้างไว้ด้วย บวกกับสามีเราอยู่ไม่ติดบ้านด้วยมั้งคะ
พอเรามาอยู่ที่นี้ ด้วยความอยากเป็นลูกสะใภ้ที่ดี เวลาเค้า 2 คนทะเลาะกัน เราเลยเอาตัวเข้าแทรก เข้าไปเป็นคนกลางช่วยไกล่เกลี่ยให้ระหว่าง สามีเรากับแม่สามีเรา ทำแบบนี้มาตลอด ทำทุกอย่างเพือไม่ให้เค้ามีปากเสียงกัน (ตอนนั้นแม่สามี อะไรๆก็คุยกับเราเรื่องลูกชายเค้า สามีเรานั้นแระ)
เรามาอยู่นี้ สามีเราก็อยู่ติดบ้านบ่อยขึ้น ทำอะไรกินกันแบบครอบครัวบ่อยขึ้น ก่อนหน้านี้ก่อนที่เราจะมาอยู่ เค้าไม่คอยทำอะไรกินกันเป็นครอบครัวนะคะ ต่างคนต่างอยู่เลยก็ว่าได้ นานๆจะมีครั้ง กินกันช่วงเทศกาลแค่นั้น จนเรามาอยู่นี้แระคะ ก็รวมตัวกินกันหลายคน มีแม่สามี พี่สามี พี่เขย หลานๆ2คน ที่เรียนอยู่ ม.ปลาย คน 6-7 คนได้ ตอนทำนั้นทำคนเดี่ยวคะ ตอนเก็บตอนล้างก็เก็บก็ล้างคนเดียว จิงๆก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะคะ ก็มาเป็นสะใภ้บ้านเค้า อะไรทำได้ก็ทำไป
จากที่แต่ก่อนเค้าไปเที่ยวไหนกัน จะไม่มีสามีเราไปด้วยเลย อย่างว่าตอนนั้นเค้ายังผิดกันอยู่ พอเรามาอยู่ ก็ไปเป็นครอบครัว ยกกันไปข้นกันไป สนุกสนาน
ต้องบอกก่อนแม่สามีเปิดร้านขายของ เราเป็นลูกสะใภ้ที่ดีมาตลอดคะ ตื่นตี 5:40 ทำงานบ้านเสร็จก็ไปทำงานบ้านให้แม่สามีต่อ กวาด,ถู ได้หมด
ในระหว่างที่อยู่นั้นก็มีทำงานเสริมขายของออนไลน์นิสๆหน่อย พอมีเงินเก็บบ้าง ชอบหาเงินเอง สามีเราหมุนเงินไม่ทันก็จะมาถามเอากับเรา ช่วงนั้นมาถามเอาบ่อย เรื่อยๆ เราก็ให้นะคะ สามีภรรยากันก็ต้องช่วยกัน จะคืนก็คืน ไม่คืนก็ไม่เห็นเป็นไร จนกระทั้งเราท้อง
พอท้อง แม่สามีก็เห่อหลาน และเป็นจังหวะที่สามีเราทำธุระกิจอีกตัว เค้า 2 คนก็คุยกันดีขึ้น ไม่ค่อยทะเลาะ เราไม่ต้องไปเป็นคนกลางให้ แล้วเห็นแล้วก็สบายใจคะ
พอเราคลอด เวลาและทุกๆอย่างก็ให้ลูกหมด
เวลาจะนอนยังไม่มีคะ ลูกเราร้องบ่อย ตอนนี้ 2 ขวบ+ แล้ว ยังตื่นมาร้องอยู่ จากที่ต้องตื่นตี 5 ได้สบายๆ ก็กลับตื่นไม่ได้ เป็นความดันต่ำด้วยคะ ถ้านอนไม่พอ อากาสนี้ออกเลย เลยเปลี่ยนเวลามาตื่น 6 โมงกว่าๆ ทำงานบ้านเสร็จลูกก็ตื่น กายเป็นว่าเราไม่ได้ทำงานบ้านให้แม่สามีเลย
ธุระกิจตัวใหม่ของสามีไปในทางที่ดีมาก เราไม่เคยขออะไรจากสามีนะคะ เวลาสามีออกไปข้างนอกก็จะทิ้งเงินให้ 40-60-100 บ้าง บ้างวันก็ไม่ทิ้งไว้ เราก็เฉยๆนะ ไม่ซี เท่าไร นานๆเราจะขอสัก 300-500 และนานๆทีปีครั้งที่จะขอเยอะหน่อย ไม่เกิน 5000 ก็ว่าได้ ที่จะเอ่ยปากขอ เพราะเราก็ทำงานเสริมอยู่แล้ว อยากได้อะไรเราก็จะเอาเงินที่หามาได้นี้ละซื้อเอง ของเล่นลูก เสื้อผ้า กางเกง เราจะเอาเงินเก็บซื้อ ซื้อจากเฟส ซื้อออนไลนทั่วไปนี้ละคะ เพราะสามีเราหมุนเงินเยอะก็ไม่อยากไปรับกวน
เราทำงานเสริมพี่สามีรู้เห็นทุกอย่างคะ แถมพาเพื่อนมาซื้อของกับเราด้วย แม่สามีก็รู้เห็น เห็นหิ้วของพะรุงพะรังไปส่งที่ ปณ.โดยฝากลูกไว้กับพี่สาวสามี
ตอนนั้นสามีเรากำลังรุ่ง พอมีเงินมีทอง สามีก็เอาเงินไปใส่มือให้แม่ด้วย เราไม่มีเวลา ทั้งงานบ้าน ทั้งลูก ทั้งงานเสริมที่ทำอยู่ เวลาจะดูแลลูกยังยาก สามีเลยให้เลิกทำ ให้เลี้ยงแต่ลูกอย่างเดียว เราเลยจำเป็นต้องเลิกทำงาน
สามีเราเลยเอาเราเข้าเป็นเจ้าบ้านอีกหลังหนึ่ง ซึ้งหลังนั้นมีชื่อเราแค่คนเดียว แต่ดูฝั่งทางพี่สาวกับแม่เค้าเหมือนไม่พอใจเท่าไร เราก็เฉยๆนะ ไม่คิดไรมาก
หลังจากสามีคุยกับแม่เค้าบ่อยขึ้น มีเงินมีทอง และได้เอาเงินไปใส่มือให้แม่นั้น แม่สามีก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ว่าเราให้สามีเราฟังบ่อยๆ ว่าเราไม่ทำอะไรตั้งแต่มีลูกมา คงเห็นว่าเราไม่ได้ไปทำงานบ้านให้เค้าด้วยมั้ง สามีเราก็มาว่าเรานิสๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอีกเช่นเคย เพราะแม่สามียังคุยกับเราอยู่
พอสามีเราโดนแม่เค้าพูดเรื่องเรามากขึ้น เราก็ทะเลาะกับสามีมากขึ้นเช่นกัน ว่าเราไม่ช่วยไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่เราทำทุกอย่าง สามีฟังแต่แม่ฝ่ายเดี่ยว โดยไม่ฟังเรา กล้องวงจรปิดก็มี บอกให้เปิดดูก็ไม่เปิด จนวันนึ่งเกิดทะเลาะกันแรงมากเท่าที่เคยมีมา เราอุ้มลูกอยู่ พี่สาวสามีเห็นสามีเราจะวิ่งมาใส่เรา ทั้งๆที่เราอุ้มลูกอยู่นั้นเค้าเลยมาอุ้มลูกเราออกกลัวโดนลูกหลง 2 นาทีทัดมา เรากับสามีตีกันหนักมาก เขียวซ้ำไปทั้งตัว ครั้งนี้เราสู้คะ ที่ใช้คำว่าครั้งนี้ เพราะนี้ไม่ใช้ครั้งแรกที่ตี นี้ครั้งที่ 3 แม่สามีกับพี่สาวก็เข้ามาห้าม ต่างคนต่างก็หยุด สามีเราก็ยืนด่าเรา ด่าแรงมาก เรารู้สึกว่าเราไม่ผิดอะไร เราเลยเถี่ยงไป สามีเลยจะมาตีเราอีกครั้งเราไม่ไหวแล้วยอมมาเยอะแล้วเราเลยจะสู้ แม่สามีเลยสวนด่าเราพร้อมกับชี้หน้าแล้วพูดว่า : อย่ามาเก่งกับลูกเค้า ความเป็นจิงแล้วเค้าจะพูดหยาบๆไปทางในทางแรงๆ วินาทีนั้น สตั้นไป 3 วิ คิดใจในคือเราต้องยอมให้ลูกชายเค้าตีไช่ไหมมันถึงจะถูก
(ทุกครั้งที่ทะเลาะกันสามีเรา เค้ามักจะบอกว่าเราไม่เคยช่วยอะไรเลยคะ แล้ว เค้าว่าเงินที่เราให้เอาไปหมุนก็เงินของเค้าเอง ทั้งๆที่มันเป็นเงินเราที่ขายของมาได้ สลิปการโอนให้เค้าเราก็มี บันชีก็ตรวจสอบได้คะว่า มาจากทางไหนบ้าง ซึ้งไม่มีชื่อสามีเราแน่นอน ตั้งแต่มาอยู่กับสามี สามีไม่เคยให้อะไรเรานะคะ แม้วันเกิดก็แค่เค้กก้อนเดียว แต่วันเกิดเค้าเรามีของให้ตลอดคะ ก็รักอะเนาะ)
หลังจากนั้นเราเลยเลือกที่จะห่างๆแม่สามี เพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว เราก็ทำหน้ามีเราต่อไป เลี้ยงลูกทำงานบ้าน รับลูกค้า
ก็ไม่วายที่แม่สามีเค้าจะหาเรื่องเราอยู่ดี ค่อยจับผิดเรามากขึ้น อะไรนิสๆหน่อยๆ เค้าจะไปพูดให้ลูกชายเค้าฟังหมด ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรให้เลย และไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย วันนั้นแค่ไปข้างนอกกับรุ่นน้องผู้หญิง ไม่ถึง 30 นาทีด้วยซ่ำ ไปก็เอาลูกไปด้วย แม่สามีก็เอาไปพูดให้สามีเราฟังเสียๆหายๆ ทำให้สามีมาว่าเรา ไม่ให้ไปไหนกับรุ่นน้องเราอีก อึดอัดมาก เราเล่นโทรศัพท์ก็ไปบอกสามีเราว่าเราจับแต่โทรศัพท์จนได้ทะเลาะกัน แต่หลานเค่าเล่นแทบไม่วางเล่นต่อหน้าแม่สามีเราด้วย แม่สามีเราก็ไม่ว่าสักคำ แถมปลอกมะม่วนให้หลานเค้ากินอีกด้วย กินไปกดโทรศัพท์ไป สบายๆ ชิวๆ ยอม...
เราเป็นเพื่อนกับพี่สาวสามีในเฟสบุ๊ค เวลาเราโพสอะไรเค้าก็คิดว่าเราโพสด่าแม่เค้า เลยกายเป็นประเด็ดดราม่าขึ้น เอาจิงๆถ้าจะหมายถึงแม่สามีจิงๆเราโพสโดยการ ดรอปพี่สาวสามีไว้ไม่ให้เห็นโพสเรายังได้ แต่เราไม่ได้ว่าแม่เค้า ไม่จำเป็นต้องดรอปไว้ มันเป็นคำคมในภาพ เราเห็นว่ามันโดนเราโพสไปแค่นั้น สามีเราโกรดเรามาก ไม่ฟังเหตุผลเรา เรียกแม่ เรียกพี่สาวเค้ามาลุมว่าเรา แค่เราจะอ้าปากอธิบายยังไม่ได้
พอได้จังหวะเราเลยว่านู๋อะรักแม่นะ ไม่เคยเกียด ถ้าไม่รักแม่นู๋จะไม่ทำทุกอย่างให้แม่กับสามีนู๋คุยกันหรอก นู๋ทำทุกอย่างค่อยปลอมทั้งแม่ทั้งสามี เวลาทะเลาะ คอยมารับฟังแม่
# แม่สามีกับตอบมาว่า : มันไม่ใช่เรื่องของเรา
เลย ไม่จำเป็นต้องทำ แม่ลูกเค้าไม่ตีกันตาย
หรอก (จิงๆเค้าใช้คำพูหยาบๆแรงๆ)
# พี่สาวสามีก็สวนขึ้นมาอีกว่า : เค้าทะเลาะกัน
เด่วเค้าก็ดีกันเอง
# สามีเราเลยให้เราขอโทษแม่เค้า แล้วบังคับ
ให้กราบเท้าแม่เค้า ไม่ฟังคำอธิบายเรา
เหมือนที่ทำดีมาทั้งหมด มันไม่มีประโยชน
ครอบครัวเค้าว่าเราไม่ช่วยอะไรสามีเลย เงินก็ไม่ช่วยหา ทั้งที่สามีเราไม่ยอมให้ทำเอง สามีไปทางแม่กับพี่สาวหมด แถมยังมาเราทำตัวมีปัญหา ตอนนั้นทำได้แค่น้ำตาตกลงเท้าตัวเอง คือเราตัวคนเดี่ยว อ้าปากพูดยังยาก มันไม่ใช่สะใภ้แล้วคะ เหมือนแค่มาอาสัยเค้าอยู่
มาทำงานให้เค้า เลี้ยงลูกให้เค้าเฉยๆ เหมือนโดนบีบให้ออกไปเอง แต่ก็เหมือนยังไม่อยากให้ออกไปตอนนี้เพราะร้านของสามีเราไม่มีคนเฝ้า ลูกเราก็ไม่มีคนเลี้ยงให้มากกว่า
เราทนมา 4-5 ปีเพราะคำว่าลูก ลูกคนแรกเราก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะตัดสินใจมาอยู่กับคนนี้ ลูกคนนี้เลยไม่อยากจากไปไหน ไปก็จะเอาไปด้วยไปตายเอาดาบหน้า หรือถ้าไปคนเดียวรับรองเค้าไม่ให้เราเจอลูกแน่ๆ เจ็บปวดไปหมด แอบร้องไห้ไม่รู้กี่ครั้งกับครอบครัวนี้ ตอนนี้คิดเห็นแต่หน้าลูก คิดแค่ว่าอยู่ๆไปก่อน เก็บเงินได้สักก้อนก่อน
ทำไงดีคะ จดทะเบียนกันแล้ว แต่มีปัญหา อยากไปจากเค้า แต่กลัวไม่ได้เจอลูก
*คนแรกนั้นเป็นลูกกับแฟนเก่า ลูกคนแรกอยู่กับทางครอบครัวของแฟนเก่า ซึ้งเราก็ส่งค่าเลี้ยงดูทุกเดือน (แฟนใหม้เป็นคนอาสาส่งค่าเลี้ยงดูให้นะคะ เพราะเค้าอยากให้เรามาอยู่ด้วย เค้าเลยรับปากจะดูแลลูกเรา)
*ลูกคนที่ 2อยู่กับเราคะ อยู่บ้านแฟน แฟนมี
ธุระกิจส่วนตัวคะ เราเลยต้องดูแลช่วยเค้า เฝ้าร้านรับลูกค้าประมานนี้ ก็มีขายอะไรเสริมบ้าง
ตอนมาอยู่บ้านแฟนคนนี้แรกๆ อะไรก็โอเค แม่สามี ครอบครัวเค้าก็โอเคคะ แค่แม่สามีกับสามีเราทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันจนแฟนเราไม่ค่อยจะอยู่ติดบ้าน ตกเย็นออกบ้านตลอด ทะเลาะกันบ่อยก่อนที่เราจะมาอยู่แล้วคะ เพราะหนี้สินที่สามีเราสร้างไว้ด้วย บวกกับสามีเราอยู่ไม่ติดบ้านด้วยมั้งคะ
พอเรามาอยู่ที่นี้ ด้วยความอยากเป็นลูกสะใภ้ที่ดี เวลาเค้า 2 คนทะเลาะกัน เราเลยเอาตัวเข้าแทรก เข้าไปเป็นคนกลางช่วยไกล่เกลี่ยให้ระหว่าง สามีเรากับแม่สามีเรา ทำแบบนี้มาตลอด ทำทุกอย่างเพือไม่ให้เค้ามีปากเสียงกัน (ตอนนั้นแม่สามี อะไรๆก็คุยกับเราเรื่องลูกชายเค้า สามีเรานั้นแระ)
เรามาอยู่นี้ สามีเราก็อยู่ติดบ้านบ่อยขึ้น ทำอะไรกินกันแบบครอบครัวบ่อยขึ้น ก่อนหน้านี้ก่อนที่เราจะมาอยู่ เค้าไม่คอยทำอะไรกินกันเป็นครอบครัวนะคะ ต่างคนต่างอยู่เลยก็ว่าได้ นานๆจะมีครั้ง กินกันช่วงเทศกาลแค่นั้น จนเรามาอยู่นี้แระคะ ก็รวมตัวกินกันหลายคน มีแม่สามี พี่สามี พี่เขย หลานๆ2คน ที่เรียนอยู่ ม.ปลาย คน 6-7 คนได้ ตอนทำนั้นทำคนเดี่ยวคะ ตอนเก็บตอนล้างก็เก็บก็ล้างคนเดียว จิงๆก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะคะ ก็มาเป็นสะใภ้บ้านเค้า อะไรทำได้ก็ทำไป
จากที่แต่ก่อนเค้าไปเที่ยวไหนกัน จะไม่มีสามีเราไปด้วยเลย อย่างว่าตอนนั้นเค้ายังผิดกันอยู่ พอเรามาอยู่ ก็ไปเป็นครอบครัว ยกกันไปข้นกันไป สนุกสนาน
ต้องบอกก่อนแม่สามีเปิดร้านขายของ เราเป็นลูกสะใภ้ที่ดีมาตลอดคะ ตื่นตี 5:40 ทำงานบ้านเสร็จก็ไปทำงานบ้านให้แม่สามีต่อ กวาด,ถู ได้หมด
ในระหว่างที่อยู่นั้นก็มีทำงานเสริมขายของออนไลน์นิสๆหน่อย พอมีเงินเก็บบ้าง ชอบหาเงินเอง สามีเราหมุนเงินไม่ทันก็จะมาถามเอากับเรา ช่วงนั้นมาถามเอาบ่อย เรื่อยๆ เราก็ให้นะคะ สามีภรรยากันก็ต้องช่วยกัน จะคืนก็คืน ไม่คืนก็ไม่เห็นเป็นไร จนกระทั้งเราท้อง
พอท้อง แม่สามีก็เห่อหลาน และเป็นจังหวะที่สามีเราทำธุระกิจอีกตัว เค้า 2 คนก็คุยกันดีขึ้น ไม่ค่อยทะเลาะ เราไม่ต้องไปเป็นคนกลางให้ แล้วเห็นแล้วก็สบายใจคะ
พอเราคลอด เวลาและทุกๆอย่างก็ให้ลูกหมด
เวลาจะนอนยังไม่มีคะ ลูกเราร้องบ่อย ตอนนี้ 2 ขวบ+ แล้ว ยังตื่นมาร้องอยู่ จากที่ต้องตื่นตี 5 ได้สบายๆ ก็กลับตื่นไม่ได้ เป็นความดันต่ำด้วยคะ ถ้านอนไม่พอ อากาสนี้ออกเลย เลยเปลี่ยนเวลามาตื่น 6 โมงกว่าๆ ทำงานบ้านเสร็จลูกก็ตื่น กายเป็นว่าเราไม่ได้ทำงานบ้านให้แม่สามีเลย
ธุระกิจตัวใหม่ของสามีไปในทางที่ดีมาก เราไม่เคยขออะไรจากสามีนะคะ เวลาสามีออกไปข้างนอกก็จะทิ้งเงินให้ 40-60-100 บ้าง บ้างวันก็ไม่ทิ้งไว้ เราก็เฉยๆนะ ไม่ซี เท่าไร นานๆเราจะขอสัก 300-500 และนานๆทีปีครั้งที่จะขอเยอะหน่อย ไม่เกิน 5000 ก็ว่าได้ ที่จะเอ่ยปากขอ เพราะเราก็ทำงานเสริมอยู่แล้ว อยากได้อะไรเราก็จะเอาเงินที่หามาได้นี้ละซื้อเอง ของเล่นลูก เสื้อผ้า กางเกง เราจะเอาเงินเก็บซื้อ ซื้อจากเฟส ซื้อออนไลนทั่วไปนี้ละคะ เพราะสามีเราหมุนเงินเยอะก็ไม่อยากไปรับกวน
เราทำงานเสริมพี่สามีรู้เห็นทุกอย่างคะ แถมพาเพื่อนมาซื้อของกับเราด้วย แม่สามีก็รู้เห็น เห็นหิ้วของพะรุงพะรังไปส่งที่ ปณ.โดยฝากลูกไว้กับพี่สาวสามี
ตอนนั้นสามีเรากำลังรุ่ง พอมีเงินมีทอง สามีก็เอาเงินไปใส่มือให้แม่ด้วย เราไม่มีเวลา ทั้งงานบ้าน ทั้งลูก ทั้งงานเสริมที่ทำอยู่ เวลาจะดูแลลูกยังยาก สามีเลยให้เลิกทำ ให้เลี้ยงแต่ลูกอย่างเดียว เราเลยจำเป็นต้องเลิกทำงาน
สามีเราเลยเอาเราเข้าเป็นเจ้าบ้านอีกหลังหนึ่ง ซึ้งหลังนั้นมีชื่อเราแค่คนเดียว แต่ดูฝั่งทางพี่สาวกับแม่เค้าเหมือนไม่พอใจเท่าไร เราก็เฉยๆนะ ไม่คิดไรมาก
หลังจากสามีคุยกับแม่เค้าบ่อยขึ้น มีเงินมีทอง และได้เอาเงินไปใส่มือให้แม่นั้น แม่สามีก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ว่าเราให้สามีเราฟังบ่อยๆ ว่าเราไม่ทำอะไรตั้งแต่มีลูกมา คงเห็นว่าเราไม่ได้ไปทำงานบ้านให้เค้าด้วยมั้ง สามีเราก็มาว่าเรานิสๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอีกเช่นเคย เพราะแม่สามียังคุยกับเราอยู่
พอสามีเราโดนแม่เค้าพูดเรื่องเรามากขึ้น เราก็ทะเลาะกับสามีมากขึ้นเช่นกัน ว่าเราไม่ช่วยไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่เราทำทุกอย่าง สามีฟังแต่แม่ฝ่ายเดี่ยว โดยไม่ฟังเรา กล้องวงจรปิดก็มี บอกให้เปิดดูก็ไม่เปิด จนวันนึ่งเกิดทะเลาะกันแรงมากเท่าที่เคยมีมา เราอุ้มลูกอยู่ พี่สาวสามีเห็นสามีเราจะวิ่งมาใส่เรา ทั้งๆที่เราอุ้มลูกอยู่นั้นเค้าเลยมาอุ้มลูกเราออกกลัวโดนลูกหลง 2 นาทีทัดมา เรากับสามีตีกันหนักมาก เขียวซ้ำไปทั้งตัว ครั้งนี้เราสู้คะ ที่ใช้คำว่าครั้งนี้ เพราะนี้ไม่ใช้ครั้งแรกที่ตี นี้ครั้งที่ 3 แม่สามีกับพี่สาวก็เข้ามาห้าม ต่างคนต่างก็หยุด สามีเราก็ยืนด่าเรา ด่าแรงมาก เรารู้สึกว่าเราไม่ผิดอะไร เราเลยเถี่ยงไป สามีเลยจะมาตีเราอีกครั้งเราไม่ไหวแล้วยอมมาเยอะแล้วเราเลยจะสู้ แม่สามีเลยสวนด่าเราพร้อมกับชี้หน้าแล้วพูดว่า : อย่ามาเก่งกับลูกเค้า ความเป็นจิงแล้วเค้าจะพูดหยาบๆไปทางในทางแรงๆ วินาทีนั้น สตั้นไป 3 วิ คิดใจในคือเราต้องยอมให้ลูกชายเค้าตีไช่ไหมมันถึงจะถูก
(ทุกครั้งที่ทะเลาะกันสามีเรา เค้ามักจะบอกว่าเราไม่เคยช่วยอะไรเลยคะ แล้ว เค้าว่าเงินที่เราให้เอาไปหมุนก็เงินของเค้าเอง ทั้งๆที่มันเป็นเงินเราที่ขายของมาได้ สลิปการโอนให้เค้าเราก็มี บันชีก็ตรวจสอบได้คะว่า มาจากทางไหนบ้าง ซึ้งไม่มีชื่อสามีเราแน่นอน ตั้งแต่มาอยู่กับสามี สามีไม่เคยให้อะไรเรานะคะ แม้วันเกิดก็แค่เค้กก้อนเดียว แต่วันเกิดเค้าเรามีของให้ตลอดคะ ก็รักอะเนาะ)
หลังจากนั้นเราเลยเลือกที่จะห่างๆแม่สามี เพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว เราก็ทำหน้ามีเราต่อไป เลี้ยงลูกทำงานบ้าน รับลูกค้า
ก็ไม่วายที่แม่สามีเค้าจะหาเรื่องเราอยู่ดี ค่อยจับผิดเรามากขึ้น อะไรนิสๆหน่อยๆ เค้าจะไปพูดให้ลูกชายเค้าฟังหมด ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรให้เลย และไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย วันนั้นแค่ไปข้างนอกกับรุ่นน้องผู้หญิง ไม่ถึง 30 นาทีด้วยซ่ำ ไปก็เอาลูกไปด้วย แม่สามีก็เอาไปพูดให้สามีเราฟังเสียๆหายๆ ทำให้สามีมาว่าเรา ไม่ให้ไปไหนกับรุ่นน้องเราอีก อึดอัดมาก เราเล่นโทรศัพท์ก็ไปบอกสามีเราว่าเราจับแต่โทรศัพท์จนได้ทะเลาะกัน แต่หลานเค่าเล่นแทบไม่วางเล่นต่อหน้าแม่สามีเราด้วย แม่สามีเราก็ไม่ว่าสักคำ แถมปลอกมะม่วนให้หลานเค้ากินอีกด้วย กินไปกดโทรศัพท์ไป สบายๆ ชิวๆ ยอม...
เราเป็นเพื่อนกับพี่สาวสามีในเฟสบุ๊ค เวลาเราโพสอะไรเค้าก็คิดว่าเราโพสด่าแม่เค้า เลยกายเป็นประเด็ดดราม่าขึ้น เอาจิงๆถ้าจะหมายถึงแม่สามีจิงๆเราโพสโดยการ ดรอปพี่สาวสามีไว้ไม่ให้เห็นโพสเรายังได้ แต่เราไม่ได้ว่าแม่เค้า ไม่จำเป็นต้องดรอปไว้ มันเป็นคำคมในภาพ เราเห็นว่ามันโดนเราโพสไปแค่นั้น สามีเราโกรดเรามาก ไม่ฟังเหตุผลเรา เรียกแม่ เรียกพี่สาวเค้ามาลุมว่าเรา แค่เราจะอ้าปากอธิบายยังไม่ได้
พอได้จังหวะเราเลยว่านู๋อะรักแม่นะ ไม่เคยเกียด ถ้าไม่รักแม่นู๋จะไม่ทำทุกอย่างให้แม่กับสามีนู๋คุยกันหรอก นู๋ทำทุกอย่างค่อยปลอมทั้งแม่ทั้งสามี เวลาทะเลาะ คอยมารับฟังแม่
# แม่สามีกับตอบมาว่า : มันไม่ใช่เรื่องของเรา
เลย ไม่จำเป็นต้องทำ แม่ลูกเค้าไม่ตีกันตาย
หรอก (จิงๆเค้าใช้คำพูหยาบๆแรงๆ)
# พี่สาวสามีก็สวนขึ้นมาอีกว่า : เค้าทะเลาะกัน
เด่วเค้าก็ดีกันเอง
# สามีเราเลยให้เราขอโทษแม่เค้า แล้วบังคับ
ให้กราบเท้าแม่เค้า ไม่ฟังคำอธิบายเรา
เหมือนที่ทำดีมาทั้งหมด มันไม่มีประโยชน
ครอบครัวเค้าว่าเราไม่ช่วยอะไรสามีเลย เงินก็ไม่ช่วยหา ทั้งที่สามีเราไม่ยอมให้ทำเอง สามีไปทางแม่กับพี่สาวหมด แถมยังมาเราทำตัวมีปัญหา ตอนนั้นทำได้แค่น้ำตาตกลงเท้าตัวเอง คือเราตัวคนเดี่ยว อ้าปากพูดยังยาก มันไม่ใช่สะใภ้แล้วคะ เหมือนแค่มาอาสัยเค้าอยู่
มาทำงานให้เค้า เลี้ยงลูกให้เค้าเฉยๆ เหมือนโดนบีบให้ออกไปเอง แต่ก็เหมือนยังไม่อยากให้ออกไปตอนนี้เพราะร้านของสามีเราไม่มีคนเฝ้า ลูกเราก็ไม่มีคนเลี้ยงให้มากกว่า
เราทนมา 4-5 ปีเพราะคำว่าลูก ลูกคนแรกเราก็ไม่ได้อยู่ด้วย เพราะตัดสินใจมาอยู่กับคนนี้ ลูกคนนี้เลยไม่อยากจากไปไหน ไปก็จะเอาไปด้วยไปตายเอาดาบหน้า หรือถ้าไปคนเดียวรับรองเค้าไม่ให้เราเจอลูกแน่ๆ เจ็บปวดไปหมด แอบร้องไห้ไม่รู้กี่ครั้งกับครอบครัวนี้ ตอนนี้คิดเห็นแต่หน้าลูก คิดแค่ว่าอยู่ๆไปก่อน เก็บเงินได้สักก้อนก่อน