ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ
1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องเพลงและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
วันนี้จะเล่าถึงตำนาน หญิงอัปลักษณ์ผู้เปี่ยมด้วยปัญญาและคุณธรรมอย่าง "จงหลีชุน"
เคยดูเรื่องเกี่ยวกับซุนปินและพบตัวละครที่ชื่อ จงหลีชุน (เหมือนจะมีน้องสาวชื่อ จงหลีชิว คุ้นๆ ค่ะ จำไม่ได้แม่นนัก)
ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจ จนภายหลังได้อ่านเรื่องเล่าแง่มุมหนึ่งของตัวละครนี้
"จงหลีชุน" หญิงอัปลักษณ์ผู้เปี่ยมด้วยปัญญาและคุณธรรม
จงอู๋เยี่ยน เดิมชื่อ จงหลีชุน (钟离春) เกิดมามีหน้าตาที่อัปลักษณ์ เบ้าตาลึก จมูกแบน ผิวคล้ำดำ
แขนยาวเท้าสั้น ร่างกายซูบผอม ผมเผ้าบางจนไม่สามารถปกคลุมศีรษะของเธอได้ เรียกได้ว่ารูปชั่วอัปลักษณ์
นางเกิดที่เมืองอู๋เยี่ยน (หรือ อู๋เหยียน) แคว้นฉี ในสมัยยุคชุนชิว นี่จึงเป็นที่มาที่คนชอบเรียกเธอตามชื่อเมืองว่า จงอู๋เยี่ยน
ตัวอย่างภาพหญิงอัปลักษณ์ ... อืมมมม นี่อัปลักษณ์แล้วเหรอเนี่ย
ในช่วงชีวิตของนางเป็นกลียุค ฉีเซวียนอ๋อง หลงระเริงในความสุข ไม่สนใจทุกข์สุขของราษฎร
บ้านเมืองเกิดสงครามน้อยใหญ่มากมาย มีการแย่งชิงอำนาจ ทั้งแคว้นฉีกับแคว้นอื่นหรือแคว้นอื่นกับแคว้นอื่น
มีการเกณฑ์แรงงานชายไปสร้างตำหนัก และเกณฑ์สตรีไปเป็นนักร้องนางรำ
หญิงชาวอู๋เยี่ยนต่างกลัวและพากันหลบซ่อนตัว
แต่จงหลีชุนมีความคิดอยากรับใช้ชาติ ด้วยความกล้าหาญเธอกล้าที่จะไปเข้าเฝ้าอ๋องฉีเซวียน
ทีแรกเจ้าหน้าที่ไม่กล้าพานางไปเมืองหลวงเพื่อเข้าเฝ้า เพราะกลัวท่านอ๋องตกพระทัย
จงหลีชุนจึงกล่าวว่า "
นี่เป็นรูปโฉมที่ข้าปลอมแปลงขึ้น เจ้าพาเราไปเข้าเฝ้าเถิด เราจะทูลอธิบายเอง"
เมื่อได้พบกับฉีเซวียนอ๋องแล้ว ท่านอ๋องว่า "
ไหนเจ้าลองเปลี่ยนร่างให้ข้าดูซิ"
นางจึงได้ทูลว่า "
ขอท่านอ๋องฟังหม่อมฉันโดยละเอียด หากฟังจบแล้วจะรู้สึกว่าหม่อมฉันเปลี่ยนไป
ท่านอ๋อง รู้หรือไม่ว่าแคว้นฉีกำลังตกในอันตราย"
ฉีเซวียนอ๋องถึงกับอึ้งว่าไพร่ฟ้าอย่างนางรู้ได้ยังไงว่าแคว้นฉีมีภัยคุกคาม ทั้งที่ฉีอ๋องเองยังไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย
จงหลีชุนจึงทูลว่า
"สถานการณ์ตอนนี้ แคว้นฉินกับฉู่กำลังก้าวหน้าและมีกองทัพที่แข็งแกร่ง
ขณะนี้แคว้นฉีมีสถานะเสมือนขอบมีด ด้านหนึ่งคือความอยู่รอด อีกด้านหนึ่งคือความตาย
ท่านเป็นถึงประมุข แต่ไม่รู้ไม่เห็น อยู่แต่ในชีวิตที่สุขสบายเท่านั้น"
หลังจากท่านอ๋องได้ฟังนางสาธยายถึงจุดอ่อนและผลร้ายที่จะเกิดกับความฉี
เท่านั้นแหละฉีเซวียนอ๋องถึงกับตะลึงและเห็นว่านางงดงามขึ้นมาทันที
เมื่อไตร่ตรองคำพูดของนาง พระองค์จึงเลิกทำตัวเจ้าสำราญ หันมาใส่ใจราชกิจ
คอยดูแลบ้านเมือง เลิกเชื่อคำพูดของกังฉิน
พระองค์ได้นำคำพูดของนางมาเป็นแนวทางในการพัฒนาบ้านเมือง และแต่งตั้งให้นางเป็นฮองเฮา
ขอบคุณที่มาข้อมูลและภาพประกอบ
หนังสือ 100 ยอดหญิงแห่งประวัติศาสตร์จีน
https://th-th.facebook.com/chineseempirehistory/photos/a.237513053118527.1073741828.237243313145501/239876289548870
https://zhuanlan.zhihu.com/p/32800635
....................................................................
คนเรารูปลักษณ์ภายนอกไม่สำคัญเท่าความคิด อุดมการณ์ สติปัญญาและคุณธรรม
ถ้าใครสวยทั้งภายนอกภายในนั่นก็คือโชคดี
คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต
เธอสวย - Cover by โอ้
https://www.youtube.com/watch?v=YjyqdWJRn5E
ห้องเพลง**คนรากหญ้า** พักยกการเมือง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม...มีแต่เสียง 3/8/2018 (หญิงอัปลักษณ์ผู้เปี่ยมคุณธรรม)
ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ
1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องเพลงและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
วันนี้จะเล่าถึงตำนาน หญิงอัปลักษณ์ผู้เปี่ยมด้วยปัญญาและคุณธรรมอย่าง "จงหลีชุน"
เคยดูเรื่องเกี่ยวกับซุนปินและพบตัวละครที่ชื่อ จงหลีชุน (เหมือนจะมีน้องสาวชื่อ จงหลีชิว คุ้นๆ ค่ะ จำไม่ได้แม่นนัก)
ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจ จนภายหลังได้อ่านเรื่องเล่าแง่มุมหนึ่งของตัวละครนี้
"จงหลีชุน" หญิงอัปลักษณ์ผู้เปี่ยมด้วยปัญญาและคุณธรรม
จงอู๋เยี่ยน เดิมชื่อ จงหลีชุน (钟离春) เกิดมามีหน้าตาที่อัปลักษณ์ เบ้าตาลึก จมูกแบน ผิวคล้ำดำ
แขนยาวเท้าสั้น ร่างกายซูบผอม ผมเผ้าบางจนไม่สามารถปกคลุมศีรษะของเธอได้ เรียกได้ว่ารูปชั่วอัปลักษณ์
นางเกิดที่เมืองอู๋เยี่ยน (หรือ อู๋เหยียน) แคว้นฉี ในสมัยยุคชุนชิว นี่จึงเป็นที่มาที่คนชอบเรียกเธอตามชื่อเมืองว่า จงอู๋เยี่ยน
ตัวอย่างภาพหญิงอัปลักษณ์ ... อืมมมม นี่อัปลักษณ์แล้วเหรอเนี่ย
ในช่วงชีวิตของนางเป็นกลียุค ฉีเซวียนอ๋อง หลงระเริงในความสุข ไม่สนใจทุกข์สุขของราษฎร
บ้านเมืองเกิดสงครามน้อยใหญ่มากมาย มีการแย่งชิงอำนาจ ทั้งแคว้นฉีกับแคว้นอื่นหรือแคว้นอื่นกับแคว้นอื่น
มีการเกณฑ์แรงงานชายไปสร้างตำหนัก และเกณฑ์สตรีไปเป็นนักร้องนางรำ
หญิงชาวอู๋เยี่ยนต่างกลัวและพากันหลบซ่อนตัว
แต่จงหลีชุนมีความคิดอยากรับใช้ชาติ ด้วยความกล้าหาญเธอกล้าที่จะไปเข้าเฝ้าอ๋องฉีเซวียน
ทีแรกเจ้าหน้าที่ไม่กล้าพานางไปเมืองหลวงเพื่อเข้าเฝ้า เพราะกลัวท่านอ๋องตกพระทัย
จงหลีชุนจึงกล่าวว่า "นี่เป็นรูปโฉมที่ข้าปลอมแปลงขึ้น เจ้าพาเราไปเข้าเฝ้าเถิด เราจะทูลอธิบายเอง"
เมื่อได้พบกับฉีเซวียนอ๋องแล้ว ท่านอ๋องว่า "ไหนเจ้าลองเปลี่ยนร่างให้ข้าดูซิ"
นางจึงได้ทูลว่า "ขอท่านอ๋องฟังหม่อมฉันโดยละเอียด หากฟังจบแล้วจะรู้สึกว่าหม่อมฉันเปลี่ยนไป
ท่านอ๋อง รู้หรือไม่ว่าแคว้นฉีกำลังตกในอันตราย"
ฉีเซวียนอ๋องถึงกับอึ้งว่าไพร่ฟ้าอย่างนางรู้ได้ยังไงว่าแคว้นฉีมีภัยคุกคาม ทั้งที่ฉีอ๋องเองยังไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเลย
จงหลีชุนจึงทูลว่า
"สถานการณ์ตอนนี้ แคว้นฉินกับฉู่กำลังก้าวหน้าและมีกองทัพที่แข็งแกร่ง
ขณะนี้แคว้นฉีมีสถานะเสมือนขอบมีด ด้านหนึ่งคือความอยู่รอด อีกด้านหนึ่งคือความตาย
ท่านเป็นถึงประมุข แต่ไม่รู้ไม่เห็น อยู่แต่ในชีวิตที่สุขสบายเท่านั้น"
หลังจากท่านอ๋องได้ฟังนางสาธยายถึงจุดอ่อนและผลร้ายที่จะเกิดกับความฉี
เท่านั้นแหละฉีเซวียนอ๋องถึงกับตะลึงและเห็นว่านางงดงามขึ้นมาทันที
เมื่อไตร่ตรองคำพูดของนาง พระองค์จึงเลิกทำตัวเจ้าสำราญ หันมาใส่ใจราชกิจ
คอยดูแลบ้านเมือง เลิกเชื่อคำพูดของกังฉิน
พระองค์ได้นำคำพูดของนางมาเป็นแนวทางในการพัฒนาบ้านเมือง และแต่งตั้งให้นางเป็นฮองเฮา
ขอบคุณที่มาข้อมูลและภาพประกอบ
หนังสือ 100 ยอดหญิงแห่งประวัติศาสตร์จีน
https://th-th.facebook.com/chineseempirehistory/photos/a.237513053118527.1073741828.237243313145501/239876289548870
https://zhuanlan.zhihu.com/p/32800635
....................................................................
คนเรารูปลักษณ์ภายนอกไม่สำคัญเท่าความคิด อุดมการณ์ สติปัญญาและคุณธรรม
ถ้าใครสวยทั้งภายนอกภายในนั่นก็คือโชคดี
คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า
คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน
คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน
คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต
เธอสวย - Cover by โอ้
https://www.youtube.com/watch?v=YjyqdWJRn5E